Reno Judeau

Urodzony w małej, nadmorskiej wiosce, gdzie spędził też większość swojego życia. Zwyczajna, przeciętna rodzina niewyróżniająca się niczym na tle innych ludzi. To Reno jest tym, który nadał rozgłosu dla nazwiska Judeau, jako coraz to bardziej znany i szanowany specjalista od pokemonów typu wodnego. Już od dzieciaka interesowały go konkretnie te pokemony i wszystkie działania, których się podejmował, były poparte myślą, że swoją przyszłość i pracę chce powiązać właśnie ze stworzeniami typu wodnego. Nie należy też zapominać, że wiele trudu włożył w swój rozwój intelektualny, aby jego rodzina była z niego dumna, a on sam, jak i jego prace przydatne dla społeczeństwa. Skoro już przy pracach - po otrzymaniu dyplomu ukończenia nauki w najbardziej prestiżowej akademii w regionie Shiruba, zdecydował się na podjęcie się pracy w terenie, skupiającej się na obserwacji życia pokemonów. Z początku notował wszystko, co mogłoby naprowadzić go na coś, co mógłby uznać za naprawdę interesujące, jednak z czasem stał się wybredny co do informacji, które zbierał i coraz bardziej żądny, co do ich treści. Dlatego też podejmował się coraz to trudniejszych zadań, które nie raz stawiały go w niebezpieczeństwie. Ważnym naznaczenia jest też, że mężczyzna przez większość życia nie posiadał żadnego pokemona przy swoim boku, nawet jeśli był miłośnikiem wodników. Pochłonięty nauką nie był w stanie sobie pozwolić na prowadzenie życia trenera. Taką możliwość otrzymał właśnie po ukończeniu akademii i opublikowaniu swojego pierwszego projektu, który dokładnie opisywał wpływ otoczenia na możliwości walki pokemonów wodnych. Oprócz tego zrobił dokładną analizę wielu wodnych stworzeń oraz przedstawił najciekawsze taktyki do jego ulubionych okazów, co sprawiło, że niektórzy darzyli go większym szacunkiem z powodu tego, jak świetnym był strategiem, niżeli naukowcem. Wraz z ukończeniem pierwszych projektów miał wystarczająco środków, aby móc się utrzymać nawet bez pracy i wyruszyć w podróż, jako trener, jednak ten nie mógł odpuścić szansy, którą dostał i wolał dalej prowadzić badania, niż trenować i walczyć pokemonami. W wieku 23 lat podjął się swojego największego projektu, przy którym współpracował z kilkoma innymi, nawet jeszcze bardziej znanymi specjalistami. Tematem tej pracy było sztuczne zatrzymanie pokemona w stadium Mega Ewolucji. Sam Reno nie był wielce przechylny tej idei i do projektu podszedł z niechęcią, jednak była to jego życiowa szansa, która mogłaby zadecydować o jego karierze i tym, jak potoczy się reszta jego życia. Nawet jeśli nie popierał takiego projektu i uznawał wymuszanie pozostania w Mega Ewolucji za tyranizm, to nie miał odwagi, aby sprzeciwić się tym wyżej. Zresztą nawet jeśli zdecydowałby się umyć od tego ręce i zrezygnować nim wszystko nabrało tempa, to projekt wciąż zostałby podjęty. Pozbawiony wyboru skupił się w maksimum na projekcie, aby odnieść tutaj wielki sukces i utorować sobie drogę na szczyt, gdzie mógłbym robić tylko to, na co miałby ochotę. Jednak w tym przypadku łatwiej powiedzieć, niż zrobić. Liczne komplikacje pojawiały się wraz z posuwaniem się do przodu w projekcie i jak się okazało - teoria, według której postępowali, w fakcie znacznie się rozbudowuje i jest o wiele bardziej skomplikowana, niż tego się spodziewała cała załoga. Przekłada się to na zwiększenie tempa, aby wyrobić się w terminach i ogólny spadek morali u tych powiązanych z projektem, jako że niepewność, co do jego losów wciąż narastała. Tak oto marzenia i nadzieje niektórych powoli podupadały, zanikając tuż przed ich oczami. Reno nie mógłby powiedzieć, że taki obrót spraw mu się nie podoba, jednak i to miało swoje minusy, gdyż prowadzący zamiast zrezygnować, tylko zwiększyli tempo, a pokemony eksperymentalne były poddawane coraz to bardziej intensywniejszymi i bardziej wyczerpującym testom. Tak - młodzieniec nawet byłby w stanie przeboleć swoją porażkę pod kątem kariery, aby tylko zatrzymać te szaleństwo. Jednak jak się okazywało, w przypadku obu spraw był po przegranej stronie i nie zapowiadało się, aby ten projekt miał odbić się pozytywnie na jego karierze, a cierpienia pokemonów także nie znikały. Nie skłamałoby się, jeśli powiedziałoby się, że pokemony, które uczestniczyły w tym projekcie, potem nie były już zdatne do normalnego funkcjonowania w swoich środowiskach naturalnych. W pewnym momencie coś w nim pękło, a to poprowadziło do konkretnych działań z jego strony, które miały na celu zakończyć ten projekt raz na zawsze. Zdecydował się wpuścić wirusa do sieci, w której pracowano podczas tworzenia specjalnej obroży, która miała zatrzymywać pokemona w formie Mega. Tym samym zniszczył całe oprogramowanie obroży i wymazał wszelkie dane, które były powiązane z projektem, upewniając się, że nikt do niego nie powróci. Oczywiście nie poszło to łatwo, a od chłopaka wymagało ogromnej odwagi. Jednak takim strategiem, jakim on był, był w stanie wszystko dokładnie rozplanować, aby jego działania przyniosły zamierzony efekt. Projekt szybko upadł, a winami został obarczony jeden z współpracowników Reno, którego zresztą celowo podstawił dla policji, pozostawiając pewne dane, gdy działał w sieci, które wskazywały właśnie na winę tego współpracownika. Nie przepadał za nim i w sumie był to jedyny powód, dlaczego to akurat na niego padł los. Po prostu musiał mieć pewność, że wszystko pójdzie po jego myśli. Nie pomyślał nawet drugi raz, gdy zamknął do więzienia kogoś kompletnie niewinnego, jeśli chodzi o zarzucane mu czyny. Mężczyzna wiedząc, że jest już czysty i nikt go o nic nie podejrzewa, zdecydował się na zamrożenie swojej kariery i tym samym opuścił wschodnią część Shiruby, nie żegnając się nawet z rodziną. Na pamiątkę tych okolic wziął stąd swojego pierwszego pokemona, startera - Froakiego. Konkretniej to otrzymał go od swojej dobrej przyjaciółki, Kaede, jako prezent urodzinowy. Otrzymany został tuż po wykluciu się z jajka, także maluch szybko się zżył z chłopakiem. Z czasem i poczynaniami młodzieńca, był bardziej znany jako "Medicine Seller", wybitny zielarz, niżeli Reno Judeau, wielki strateg. W końcu mógł stać się pełnoprawnym trenerem, nie pozostawiając w swojej głowie żadnych wyrzutów. Po wydarzeniach z ostatecznego projektu znacznie się zmienił, co objawiało się w jego późniejszych poczynaniach. Możliwe, że wpływ miało też na to otoczenia, w którym się obracał. Tak jak kiedyś wszystko rozwiązywał dialogiem, tak teraz czasem przekłada pięść nadto. Tak samo jest bardziej podejrzliwy wobec ludzi, chytry. Jego pogodna osobowość pomimo wszystko pozostała, jednak w głębi niego pojawił się mrok, którego wcześniej tam nie było. Tak jak z Froakim nie znają się długo, tak już zdążyli zaprzyjaźnić się na tyle, że nawiązała się pomiędzy nimi niezniszczalna więź, która wciąż się pogłębia, wraz z każdą przygodą, które wciąż przeżywają.
Czy młodemu Judeau uda się odnieść sukces jako trener, czy też powtórzy swoją klęskę, której już raz doznał, jeszcze za czasów gdy siedział nosem w książkach?