Polowanie Lentiego [3]

Obsługa Safari wręczyła Ci zestaw 10 Safariballi, lampę naftową oraz torbę przysmaków pokemon. Następnie zostałeś pokierowany pod zwodzony most, który następnie został ci opuszczony, i... właściwie tyle. Mogłeś już zaczynać swoje kolejne polowanie w tym zacnym... aczkolwiek nieco ponurym i przerażającym miejscu.
Wystarczyło tylko przekroczyć znajdującą się za fosą bramę do wnętrza zamczyska.

Po dotarciu Rejcz postanowił że przejdzie się po miejscach przy których jeszcze nie był, więc bez zastanowienia udał się do środka i miną obraz który mijał wcześniej. Kiedy znalazł się w korytarzu gzie wcześniej był ale się zawrócił, postanowił obrać inną taktykę. Co prawda wcześniej niestety wszedł do zamku nie rozglądając się więc kto wie kto go teraz śledzi?
Jego pomysłem było przechodzenie się po korytarzu bardzo ostrożnym krokiem, otwierając wszystkie drzwi jakie znajdzie. Bo wiem chciał on znaleźć bibliotekę o ile ona tam jest, ale nie do końca był to priorytet.
-Chyba się zbyt pospieszyłem
Rejcz gdy się już uspokoił i uwolnił nadmiar energii, docenił majestatyczność tego zamku, te pomroki, te piękne niewiadome. Bardzo lubił te klimaty. Poszedł więc szukać pokoi. Po drodzę mając zamiar oddać się majestatyczności tego miejsca.

8 - pokemon na haczyku.

Cóż... Zacząłeś wędrować po zamku, zaglądałeś to u to tam.. Nigdzie nie było żadnego pokemona... Chociaż. Nie można tracić nadziei! Ruszyłeś więc dalej i...
Nagle w oczy rzuciły Ci się drzwi nieco inne niż wszystkie inne. Różnica polegała na tym, że nie miały klamki.. Ale były uchylone, więc to że były zamknięte raczej nie było problemem. Podszedłeś by zajrzeć do środka i wtem..
Bach! Gdy tylko zbliżyłeś swe oko do szpary drzwi gwałtownie się otworzyły, a ty zostałeś wepchnięty do środka... Masz ci los...
Zostałeś tu uwięziony.. Bo drzwi nie dało się teraz otworzyć..
Nie było jednak tego złego co na dobre by nie wyszło.. We wnętrzu pomieszczenia, w którym się znalazłeś, coś się przemieszczało! Był tutaj pokemon!
Miejsce wyglądało na jakiś gabinet.. Biurko, kałamarz z piórkiem, regał z dokumentami i kilka foteli, które wyglądały na - okropnie - wygodne.. I chyba takie były bo na jednym z nich mruczał i przeciągał się taki oto pokemon.
Stworzonko prawie nic nie zrobiło sobie z twojej obecności, nadal wylegiwało się na miękkiej poduszczę fotela, a jedyna zmiana w jego zachowaniu polegała na tym, że raz na jakiś czas rzucił na Ciebie okiem.

Jeśli chodzi o wyjście z tej pułapki.. To wydawało Ci się, że za regałem rysują się jakieś drzwi. Słabo ukryte ''ukryte przejście''?
Innym wyjściem pozostawało znajdujące się za biurkiem okno... Ale czy to na pewno dobry pomysł?

Rejcz był ucieszny faktem z zaistniałej sytuacji, co prawda był uwięziony ale mu się to podobało, ponieważ od samego początku chciał znaleźć jakieś tajemne przejście. Wiadomo że w zamkach jest ich wiele, ale gdy wcześniej żadnego nie nalazł to myślał że to taki zamek bez. A to ci niespodzianka.--Ale najbardziej mnie zastanawia co tu taki pokemon jak ty meowth tu robisz.....-Nie zastanawiał go pokemon sam w sobie, ale fakt że pokemony w formie Alola występują w tym safari.
"Pewnie jakaś hodowla" pomyślał. Nie widział pokemona z tamtych regionów od alt, ale postanowił mu nie przeszkadzać. W końcu obaj jesteśmy sobą średnio zainteresowani pod względem obecności jako istota żywa.
  Rejcz już sobie wyobrażał tunele pełne pajęczyn i tak dalej, więc normalne było że nie mógł się doczekać. chciał więc jak najszybciej udać się do tajemniczego przejścia. Spojrzał po raz ostatni na pokemona i poszedł w stronę potencjalnego tajnego przejścia.
-Ciekawe czy mnie wepchnął pokemon, czy może jakieś moce..... albo duchy?-Powiedział do siebie, uśmiechając przy wypowiedzeniu ostatnich 2 słów zdania

23 - pusto

Meowth nie wydawał się zbyt przejęty tym, iż go zignorowałeś. Pewnie mu się tu podoba. Cóż.. Lepiej dla niego.
Rejcz odepchnął regał i tak jak myślał, jego oczom ukazały się kolejne drzwi. Za nimi znajdowały się schody prowadzące w dół. Co znajdowało się na dole? Widać nie było, zbyt ciemno, twoja lampa naftowa nie dawała dostatecznie dużo światła.
Tak czy inaczej, nie miałeś niczego lepszego do zrobienia jak udać się na dół... Wtem..
Z podziemi podniósł się ryk.. To może to co cię tutaj wepchnęło.. Albo... Coś innego?
Kto wie..
Zdecydujesz się zejść w dół? Czy może jednak zmienisz zdanie i wybierzesz drogę przez okno?
Za oknem stało jakieś rusztowanie, wyglądało na stabilne więc raczej bez problemów dałbyś radę się na nie wspiąć.

1-Zejść na dół i móc zginąć od ryczącego pokemona lub ducha?
2-Czyyy.. Wejść na rusztowanie, uciekając z zamku mogąc zginąć z upadku?
   Hmmmm.... Rejcz bez zastanowienia wybrał opcję zejścia na dół, nikt nie wie czy kierowała nim chęć sprawdzenia nie znanego czy lęk wysokości :P . Ale jedno było wiadomo na pewno:
-Może zobaczę jakieś tajne lochy, a może jeszcze lepiej, jakaś stara biblioteka? Nie cofnę się przed niczym... najgorszy scenariusz przewiduje przecież jedynie moją śmierć ^.^..... Lochyyyy- Powiedział Rejcz robiąc minę jak dziecko patrzące na lody w jakimś anime, bardzo lubił on mrok i opuszczone zamki. A przynajmniej jedna z jego twarzy lubiła ^^.
   Rejcz był ciekawy co tam spotka, ale jeżeli się okaże że nic tam nie było, to po prostu uda się w jakiś korytarz w poszukiwaniu czegoś interesującego.

21 - pusto

Ruszyłeś w długą drogę po schodach. Zejście zajęło Ci dobre kilka minut. Schodki były też dość strome, więc nie obyło się bez lekkiego zmęczenia, ale nie było to nic z czym byś sobie nie poradził.
W końcu znalazłeś się na dole... Nie było tutaj jednak zbyt wiele interesujących widoków. Ot. Po prostu długi tunel.. Tak samo jak poprzednio, końcówki nie byłeś w stanie dostrzec, widocznie dystans był zbyt duży.
Wtem.. Ponownie usłyszałeś ten dźwięk. Tym razem o wiele bliżej... Jedno było pewne zbliżałeś się.. Chociaż.. Jeśli straciłeś odwagę to zawsze mogłeś zawrócić.. Schody za tobą nadal istniały i nic nie wskazywało na to, by nagle miały się rozpłynąć.

Chociaż.. Z drugiej strony tym razem w ryku bestii usłyszałeś coś nowego, nie byłeś w stanie powiedzieć co, ale był nieco inny. No nic... Tak czy inaczej, byłeś pewny, że to ciągle ten sam ryk, nawet jeśli brzmi odrobinę w inny sposób.

Usłyszawszy ten dźwięk jeszcze intensywniej,Rejcz zapragnął jeszcze bardziej podejść i dowiedzieć się co to takiego. Oczywiście Rejcz nie jest głupi, to nie jest tak że świadomie idzie w stronę niebezpieczeństwa. Ale w tych Rykach jest coś co jakoś go tam ciągnie.
-Co to może być za ryk... przecież dużo wiem o pokemonach, ale takiego ryku jeszcze nie słyszałem.
  Rejcz zastanawiał się co to takiego mogło być. Czy to pokemonon którego ryku jeszcze nigdy nie słyszał? A może Duch? Albo musi odstawić swój soczek z grzybków... Tak, z soczkiem raczej wszystko w porządku. Przecież każdy lubi zupę borowikową co Rejcz dzisiaj miał na obiad.
  Rejcz wydawał się być coraz bliżej ale nie był co do tego pewny. Lampa oświetlała niewielki obszar. Za to wystarczająco duży by móc się przyjrzeć groteskowym przepięknym ścianom gdzie na rogach widniały pajęczyny. Tak ten zamek jest piękny.
-Nie ma co, idę dalej.

91 - :C

Tym bardziej się zbliżałeś tym ryk robił się bardziej miętki.. Dziwne.. Naprawdę dziwne.
Raz za razem brzmiał nieco inaczej... Z pewnością należał do tegoż samego pokemona, a jednak poszczególne dźwięki różniły się od siebie. Może to faktycznie ta zupa?
Byłeś mniej więcej w połowie tunelu i natrafiłeś na rozwidlenie. Mogłeś skręcić w prawo bądź lewo, albo dalej kierować się prosto.
Chwila nasłuchiwania pozwoliła Ci zlokalizować, że źródło hałasów z pewnością znajduje się na wprost... Jednak.. Może się rozmyśliłeś? Może jednak postanowisz zbadać inne zakamarki tegoż miejsca? Kto wie cóż za bestia wydaje takie mrożące krew w żyłach dźwięki.
Zarówno końcówka tunelu po prawej jak i tego po lewej - podobnie jak zresztą tego na wprost - ukryte były w mroku.. Cóż... Więc właściwie wybierasz nieco na ślepo.

Rejcz ujrzawszy że znowu ma możliwość zawrócenia powiedział
-Nie po to tu schodziłem za tym dźwiękiem aby się teraz cofać!
Poszedł prosto kierując się w stronę tego dziwnego dźwięku. Jego zmiana spowodowała że postanowił pójść szybszym krokiem bo coś go tam nie pokoiło.
-A przecież do innych tunelów mogę zawszę wrócić, tunel nie zając :3
Powiedział już się zastanawiając jak dziecko "Daleko jeszcze???" miał w głowię. Poszedł dalej.

29

Wolnym krokiem dotarłeś do końca tunelu, tutaj ujrzałeś przed sobą drzwi. Ładne, drewniane i dwustronne, jak na zamek przystało. Co ciekawe. Nie były pokryte pajęczynom. Co oznaczało, że nie dawno z nich korzystano. Ryki dochodziły za drzwi i z tej odległości wydawały się już zupełnie inne... Hmm. Może za drzwiami okaże się dlaczego tak jest i tajemnica zmiennej głośności dźwięku się wyjaśni..
Wszystko zależy od szczęścia.. Bo równie dobrze ''bestia'' może zdążyć się ulotnić.
Stanąłeś tuż przed drzwiami.
Nie stchórzyłeś?

Stojąc przed obliczem odpowiedzi, dodało Rejczowi energi i motywacji.
-Nareszczie, oby tam było coś interesującego...
Powiedział Rejcz. Był już tak blisko odpowiedzi, wyciągnął rękę i sięgnął klamki. Złapał ją i otworzył drzwi.
Wiedział że jak tam będzie pusto to zawróci do poprzedniego rozwidlenia. Może się pomylił i wybrał nie ten korytarz?

69, 48

Przekroczyłeś drzwi. Znalazłeś się w wielkim pomieszczeniu. Zupełnie okrągłym i przeraźliwie pustym. Jedyne co się tutaj znajdowało to równomiernie rozmieszczone dookoła kolumny - które podtrzymywały sklepienie - i siedzący po środku pokemon..
W centrum pomieszczenia stał pokemon i... szlochał.. a może wył? Kto wie co on robił? Zgubił się? Nie wiedział gdzie jest? Możliweee.
Dźwięk bardzo mocno się tutaj rozchodził, a następnie pewnie był niesiony tunelem, który dodatkowo wzmacniał jego natężenie...
Tajemnica rozwiązana.
Gdy stworek cię ujrzał od razu skrył się za jedną z kolumn.. Cóż.. Jeśli to on był tym, który wtedy wepchnął Cię do pomieszczenia pułapki to na pewno zrobił to ze strachu... Pewnie też ze strachu tutaj uciekł.. Biedaczek... Chyba powinieneś spróbować go uspokoić..

Rejcz jak zobaczył pokemona sam się nieźle przestraszył... Wiedział że te pokemony są od samego potknięcia śmiertelnie trujące, poza tym miał w życiu nie za ciekawe przygody z trującymi pokemonami. Mimo to współczuł mu, ostrożnie go wywabił, i pomógł pokazując mu drogę, i dał mu na pożegnanie trochę łakoci dla poków.
    Postanowił go po części odprowadzić aż do miejsca rozwidlenia. Tam się pożegnali.
Rejcz udał się w stronę nowego korytarza w poszukiwaniu Luchów, biblioteki, kopalni... a przede wszystkim nowych pokemonow.

100

Odprowadziłeś grzecznie Girmera. Co prawda Ciężko Ci było go przekonać, że naprawdę chcesz mu pomóc i nie masz złych zamiarów. Ale nieco ciepłych słów, miły ton głosu i obżarstwo trującego pokemona zadziałały i udało Ci się go przekonać by ruszył za tobą.
Pożegnaliście się na rozstaju i dałeś mu jeszcze parę łakoci na drogę, przestał szlochać i wydawał się całkiem zadowolony. Mission Complete!
Udałeś się w dalszą podróż po dziwnym lochu i w końcu dotarłeś do ślepego zaułka tej odnogi. Na szczęście była też druga... I już chciałeś zawrócić gdy zauważyłeś, że tuż pod ścianą znajduję się takie oto stworzonko.


Skorupi nie wyglądał na specjalnie zadowolonego z tego, że wtargnąłeś mu do jego... domu? Chyba tak.. Wyglądało na to, że tu mieszka.. Miał nawet naznoszone trochę materiałów z zamczyska, pewnie na legowisko.
Cóż.. Jeśli chcesz go złapać musisz szybko myśleć jak go udobruchać, jeśli nie... wiej.

Rejcz postanowił złapać Skorupiego, i na szczęście dużo wie na temat tego pokemona.
-Może się skusisz na łakocie?-Powiedział Rejcz zachowując bezpieczną odległość od legowiska. Pokemony te noe lubią gdy się podejdzie zbyt bisko jako pierwszym, więc rejcz oddał inicjatywę Skorupiemu. Nasypał trochę karmy przed siebie. Pokemomy żyjące w legowiskach są często głodne więc miał dobre intuicję. Postanowił spróbować go złapać jeśli podejdzie. Postanowił poświęcić do 3 safariballi. Zależy za którym razem się złapie, i o ile się złapie

(Jak coś to to jest myk co robiłem chyba z małżą, czyli jak n.p. złapie się za 1-razem to pozostałe balle u mnie zostają)

45, 52 (złapany w 2 ball'a)

Pokemon podszedł do kubki jedzenia, którą nasypałeś, a następnie zaczął ją pałaszować.
Gdy rzuciłeś pierwszy pokeball nadal się posilał, więc po prostu odbił go ogonem i zdecydował, że nie chce zostać złapanym w tym momencie.
Jednakże.. gdy skończył jeść spojrzał w twoim kierunku jakby chciał powiedzieć. ''No dalej, jestem gotowy, teraz mnie złap.'' Raczej się tego nie spodziewałeś.
W każdym bądź razie.
Pochwyciłeś Skorupiego!

Cóż.. Pora udać się na dalsze polowanie, w tym podziemiach była jeszcze jedna odnoga do zbadania! No chyba, że byłeś pewny, że to ze Skorupim chcesz opuścić to miejsce.

Zdziwiłem się że skorupi tak fajnie zareagował.
-No nie źle.. Ciekawy charakterek, nie powiem ^^-Powiedział rejcz podnosząc balla.
    No dobra, choć skorupi to fajny pokemon, Rejcz stwierdził że jak już wydał pieniądze to przynajmniej pójdzie do końca balli. Jak nie spotka nic ciekawego to najwyżej tylko pozwiedza ten stary zamek.
  Rejcz udał.się w.stronę niezbadanego korytarza w poszukiwaniu pokemonow

48

Po złapaniu Skorupiego odwróciłeś się i ponownie znalazłeś na rozdrożu, jedyną ścieżką, której jeszcze nie zwiedziłeś była ta, która rozpościerała się przed tobą. Bez zbędnej zwłoki ruszyłeś przed siebie.
Na końcu tejże odnogi znajdowała się metalowa drabina prowadząca w górę, cóż. Czeka Cię więc powrót na poziom zamku. Może to i dobrze? Już całkiem długo siedziałeś w tym lochu.
Wspiąłeś się po drabinie i znalazłeś w pomieszczeniu, który wyglądał jak magazyn. Dodatkowo... Po tym magazynie coś biegało.


Pokemon, gdy tylko cię zobaczył od razu do Ciebie podbiegł. Z wyrazu jego pyska nie potrafiłeś wyczytać czy jest względem Ciebie przyjazny, czy wręcz przeciwnie.

Rejcz jak go zobaczył to sobie przypomniał o swoim Texie, stwierdził że to co powinien zrobić to powinien podać mu rękę, a jak go ugryzie to nie będzie się ruszał i poczeka aż skończy pokazując mu że nie jest do niego negatywnie nastawiony.
-To o? Mały układzik? Ja dam ci trochę smakołyków a ty mi pokażesz drogę do biblioteki?- Powiedział Rejcz wystawiając rękę.
  Jak go zignoruje lub zaatakuje to postara się sam wyjść szukając biblioteki.
Postanowił że nie ważne co się stanie to nie będzie go lapal. Tylko pójdzie szukać dalej pokemonow.

12

Pies z początku trochę na Ciebie powarczał, nie ugryzł co prawda, ale nie był też specjalnie miły. Sytuacja zmieniła się jednak gdy wyciągnąłeś karmę, wtem zaczął zachowywać jak prawdziwy najlepszy przyjaciel człowieka... Z początku wydawało Ci się, że poszedł na twój układ i zaprowadzi Cię do biblioteki. Jednak gdy dostał już karmę jasne było, że nie nigdzie się stąd nie rusza.
Cóż... Musisz chyba poszukać biblioteki na własną rękę..
Wyszedłeś z magazynu i znalazłeś się w prostym korytarzu, na przeciwko Ciebie znajdowały się szeroko otwarte drzwi. W pokoju przed wielkim lustrem stał taki oto stworek.
Żuł on listek znajdujący się w jego pyszczku i robił miny do swojego odbicia. Najwidoczniej starał się wyglądać groźnie i poważnie... Cóż.. Z jego posturą nie było to zbyt możliwe, ale Pancham widocznie się starał... I chyba uważał, że nieźle mu wychodzi bo raz na jakiś czas potakiwał głową poważnie w kierunku swego odbicia.
Istotka jeszcze Cię nie zauważyła.

Zobaczyłem tego pokemona i się uśmiałem....
Tak powiedział by Rejcz, nie chciał go łapać więc.stwierdził że nie będzie mu przeszkadzał...
Zamknął drzwi i poszedł dalej.W dalszych poszukiwaniach biblioteki co jakiś czas przypominał sobie tego pozujacego pokemona i hihotał. W każdym razie szukał dalej biblioteki i pokemonow

16

Znalazłeś się w długim korytarzu, po bokach którego stały rzędy pancerzy, a na końcu znajdowały się drzwi. Ruszyłeś przed siebie, czułeś się nieco nieswojo i w sumie nic dziwnego. Nie na co dzień przychodzi człowiekowi przejść się nieopodal uzbrojonych w prawdziwą broń zbrój. Gdy byłeś mniej więcej w połowie usłyszałeś za sobą brzdęk i prawie dostałeś zawału. Na szczęście gdy się odwróciłeś wszystko się wyjaśniło. Takie oto stworzonko przewróciło jedną ze zbrój i teraz bawiło się hełmem.


Zwierzątko - gdy zauważyło, że na nie spoglądasz - natychmiast ukryło się za jednym z pancerzy. Chyba ta futrzasta kulka była dość nieśmiała.

Spojrzałem na tego uroczego pokemona i przypomniał.mi się moja maitiena z Hoen...
Rejcz miał z tym pokemonem miłe wspomnienia więc postanowił spróbować go złapać. Wystawił rękę z poke-karmą i zaczął mówić.spokojnym głosem
Rejcz postanowił że jak pokemon go polubi i zje karmę, to go uprzedzi przed pokeballem żeby się nie stresowal. Nie rzuci nim a nim go dotknie.
A jeżeli.się nie złapie to pomówie z tym małym urwisem, czy zaprowadzi mnie do biblioteki

7safariballi
-Skorupi

5

Z początku szło chyba nieźle, pucka powąchała karmę i nawet zjadła kilka ziarenek przysmaku, jednak w momencie gdy wyciągnąłeś pokeball widocznie się spłoszyła.
Szczeniak wiedział co się święci i chyba mu się to nie podobało, więc wziął nogi za pas, po drodze wyrywając ci Safariball z ręki, i zniknął w magazynie, w którym zostawiłeś Houndour'a - może byli znajomymi?
Cóż.. Zostałeś więc sam w tym korytarzu pełnym zbroi, stojąc tuż przy tej jednej, którą Poochyena sprowadziła do parteru. Nie pozostało Ci chyba nic innego jak kontynuować przechadzkę tym korytarzem, na końcu były jakieś zamknięte drzwi. Może to twoja upragniona biblioteka?
Zza drzwi dochodziły jakieś stłumione dźwięki. Trudne do określenia... ale coś jakby.. jazgot?