Polowanie Mee

Weszłaś do Opuszczonego zamku, jako że lampy naftowe były na wyczerpaniu ty dostałaś zwykle świeczki, cały karton, 20 safariballi i mnóstwo przysmaków. Zostałaś wepchnięta przez faceta który jedynie życzył Ci powodzenia. Drzwi się zamknęły, a ty zostałaś sama w zimnym ciemnym zamku, było tu mnóstwo pajęczyn, gdzieniegdzie w kącie leżały ludzkie kości, słyszałaś legendy o umierających tu ludziach. Oby tobie się poszczęściło.

O dziwo po pierwszy chyba raz w życiu Mee była cicho. Nie, nie dlatego że się bała! Ale dlatego by nie spłoszyć pokemonów. Historie o duchach to tylko bajki, a o umierających ludziach to jeszcze większe bujdy! Założyłaby się ona, że te szkielety są sztuczne.
Właśnie radośnie przeklinała chłód i ciemność, gdy nagle usłyszała jakiś dziwny odgłos. Okej Mee - pomyślała - czas się wziąść do roboty. Po czym wyciągnęła safariballa z kartonu i ruszyła ostrożnie dalej w głąb ciemnego korytarza.
~~
15 safaribali

Ten głos to krokrok, był wyraźnie zdenerwowany twoim pobytem tutaj, rzucił się na Ciebie, chce Cie zabić! Ratuj się kto może! No chyba że się nie boisz. Ale w to wątpię, to może się bardzo źle skończyć.

Oh, oh, OH! Idź se kreaturo z piekła! - to mówiąc Mee rzuciła safariballa (na wszelki wypadek) i pobiegła na bezpieczną odległość, chowając się za jakimś meblem i patrząc co się stanie dalej. Jeśli Krokorok to chyba by musiała mieć niezwykłe szczęście, jeśli nie to, cóż, jak ona to mówi - pozostanie jedyna słuszna opcja. W NOGI DO STU PIORUNÓW W NOGI!
~~
19 safaribali

Pokemon nie złapał się po czym zdenerwowany zaczął Cię goni, po chwili jednak zniknął, a ty mogłaś odsapnąć, no póki nie zjawił się ten wielki tyranidar który powalił twojego wcześniejszego przeciwnika, no cóż, z deszczu pod rynnę, jak to mówi twój Mg.

Okej, Mee miała dość, ona miała naprawdę dość!
- Słuchaj ty wielka, obleśna bestio ty! Pokażę ci czym jest gniew Mee!
Po czym wykopała safariball prosto w paszczę pokemona i patrząc się wzrokiem mogącym przestraszyć niejednego i klnąc pod nosem. Naprawdę szczęścia to ona nie ma. Choć może ktoś by uważał szczęściem możliwość złapania dużego pokemona... ale co tam. Jak ten wielki Tyranitar się wkurzy to... cóż, nie będzie ryzykować. Ale jeśli następny pokemon będzie podobny to nie ręczy za siebie i może zacząć się z nim boksować.
~~
13 safaribali

Tyranidar ze strachu zaczął uciekać i złapał się w wykopanego przez Ciebie Pokeballa! Złapałaś go! Oh Yea Uhuhu. Czas na Imprezkę! Albo dalsze poszukiwania, ja bym tańczył, ale nie wiem co ty wolisz.

Złapanie Tyranitara uspokoiło trochę Mee. No dobrze może więcej niż trochę. Może nawet się uśmiechnęła. Ale to nie w tym rzecz. Co prawda udało się jej złapać... jak oni to mówią grubą rybę? Chyba grubego Magikarpa, ale w sumie nowy pokemon Magikarpa nie przypominał. Jak będzie się nazywał? Nada mu imię później... albo jej zależy.
W każdym razie nie ma czasu na odpoczynek, ani na imprezki, jedyne na co jest czas to przeklinanie. Ale w sumie na razie nie miała na co przeklinać. Przynajmniej póki świeczka się jeszcze pali. Bo kiedy się wypali to będzie w ciemnej d- *ekhem* w niczym szczególnym. Musi iść na dalsze eksplorowanie póki ma jeszcze czas.
~~
13 safaribali moi drodzy!

Po chwili doszłaś do komnaty, była to widocznie wieża w której ktoś kiedyś zamknął księżniczkę. Nie miała ona strasznych luksusów, obtarte ściany, zniszczone szafki, załamane łóżko na którym widziałaś kocią sierść. Oraz Poke-kota który stracił tą sierść Purrloin-a

Ok, teraz trzeba ostrożnie. A to nie było mocną stroną Mee. Musi podejść do tego kotka powoli, po cichutku. Zakryła świeczkę swoją ręką i posunęła się do przodu niemalże bezszelestnie. Niemalże. Ok, może nie bezszelestnie ale przynajmniej nie tak głośno. Teraz tylko musi zrobić to co zrobiła z Shanghaiem - delikatnie, delikatnie zwrócić na siebie uwagę. Żadnych gwałtownych ruchów. Nie może go przestraszyć. Powoli przykucnęła na ziemi i położyła przysmak (który według niej najbardziej nadawał się dla pokemona-kota) i powiedziała cicho i niepewnie, co w ogóle dziwnie brzmiało wypowiedziane z jej ust:
-Kici, kici...?
~~
13 safariballi

Niestety nie dałaś rady, potknęłaś się o krzywy panel i wywróciłaś się robiąc straszny hałas. Pokemon wrzasnął jak lew i skoczył na Ciebie, podrapał Twoją twarz i wrócił po przysmak po czym znów położył się na łóżku i tylko czekał na twój ruch.

- Słuchaj no kocie ty...!
Powiedziała podchodząc do łóżka, po czym się uspokoiła. Głęboki wdech i wydech, Mee. Głęboki wdech i wydech. Nie chce spłoszyć tego kociaka... nawet jeśli baran podrapał jej twarz.
- Ok, no, ty... jesteś może głodny? - powiedziała cicho machając przysmakiem przed mordką pokemona i przy tym patrząc głęboko w oczy pokemona. Jej ekspresja złagodniała, co również było dość dziwne.
- Ja no... zrozumiem jak nie chcesz i ten, mogę dać ci więcej tych... przysmaków, ale... - i tu pokazała trzymany w ręce safariball. Znając życie to jej się nie uda. Potrzebowałaby więcej lekcji kontaktów z pokemonami... i ludźmi w sumie, tak bez obijania ich pysków.
~~
13 safariballi, still

Pokemon ugryzł Cię po tym jak machając mu przed twarzą pokeprzysmakiem uderzyłaś go. Jednak gdy zobaczył Safariball podszedł po cichu i skoczył na niego jakby chciał go zjeść przez co się złapał! Gratulacje!

-Ha, jednak przemoc zawsze działa!
Mee uśmiechnęła się swoim sadystycznym uśmieszkiem number 5. i wyszła z komnaty. I tak nie ma tu nic do roboty a musi przeszukać jeszcze inne miejsca. Jak na razie łapanie pokemonów szło jej nie z gorsza, co będzie dalej - to się zobaczy. Świeczka dalej się paliła - światło może nie było zbyt mocne, ale zawsze. Ale Mee bez narzekania nie byłaby Mee więc zaczęła marudzić na złapanego kotka i przeklinać go pod nosem, tylko odrobinę z większą radością niż miała to w zwyczaju robić.
~~
12 safariballi