Rajski półwysep

@Shu:
Opuściwszy drogę skierowałeś się na plażę. Co warto podkreślić - na dziką plażę. Jeszcze kiedy podwijałeś nogawki jakiś Krabby na swoich śmiesznych nóżkach wyjątkowo szybko czmychnął do wody i znikł w oceanie. Chyba przerwałeś mu kąpiel słoneczną! Tak czy inaczej był niepodważalnym dowodem, że jest tu życie. Jednak Ty, a także twój pokemon który szybko dołączył do zabawy robiliście tyle szumu, że pewnie skutecznie płoszyliście sporą część tego życia. Sporą, bo zdecydowanie nie przejmowały się wami Wingulle latające sobie dosyć wysoko w powietrzu i skrzeczące raz po raz. Mówiąc już o tym co wysoko, to słońce świeciło niezwykle mocno, było naprawdę gorąco, jednak na szczęście słona woda dawała przyjemny chłód.

Zacząłem rozglądać się za jakimś drzewem będącym dosyć niedaleko.Przecież nie mogę się daleko zapuścić bez pokemona z jakimkolwiek atakiem zadającym obrażenia! No cóż muszę wypocząć trochę i może tu zacznę jakiś trening? W miarę spokojna okolica!

@Patryk:
To fakt, okolica była spokojna, a Ty szybko znalazłeś drzewo oddalone nie więcej jak pięćdziesiąt metrów od drogi. Taką rozłożystą akację, która akurat dawała sporo cienia. Usiadłeś więc sobie wygodnie w jej cieniu, a twój pokemon usiadł obok. Niedaleko przefrunął jakiś pokemon ale dosłownie mignął Ci przed oczami i już go nie było. Na trening w rzeczy samej miejsce idealne.

No cóż Ateno to chyba dobry moment na poznanie cofusion! Co ty na to?-Spytałem energicznie mając nadzieje na pozytywny odzew. W końcu nie potrzeba specjalnej sali na przeprowadzenie treningu! To nic trudnego!

Pokemonów tutaj nie brakuje, to trzeba przyznać. Wingulle zdawały się być natrętnymi stworzeniami, które przez swoje odgłosy dało jasno nam do zrozumienia, że nie jesteśmy tutaj mile widziani. My jednak, jako przykładne lekko duchy, nie wzięliśmy tego do serca, a można nawet powiedzieć, że ledwie to przyuważyliśmy. Skupiliśmy się na wodzie, która dawała przyjemny chłodek, który jest nieporównywalny w takie gorące dni. Lepsze to, niż pójście sobie na jakiś czy też lody i bezsensowne wydanie pieniędzy. Atrakcja ta jest znacznie ciekawsza! Nawet Krabbych tutaj nie brakowało, które są równie fajnymi stworzeniami, co Wingulle. Wiele naczytałem się o ich słynnej Gilotynie, która jest znana z tego, że pokonuje pokemony za pomocą jedynie tego ruchu. Co prawda jej celność jej niska, jednak wciąż jest to niezła opcja na wolne pokemony, tudzież potężne pokemony, z którymi w normalnej walce nie mielibyśmy wielkiej szansy i pozostawałoby jedynie zdać się na szczęście w postaci sukcesywnego wykonania gilotyny. Nie jestem osobnikiem, który wymuszałby na pokemonach dołączenie do siebie - chciałem żeby drużyna stanowiła zżytych towarzyszy, przyjaciół. Nikogo na siłę nie będziemy tutaj trzymać.
- Shin, gdyby nie ten skwar, to zaraz byśmy się wzięli za robotę, co nie? Ale skoro jest tak gorąco, to nic na to nie poradzimy i możemy jedynie korzystać ze słoneczka. - Wymyślałem sobie wymówki, aby tylko nie wybrać się w wyprawę, w poszukiwaniu jakichś ciekawych przedmiotów, a głównie ziół, które zwykle sprzedaję podczas swojej podróży i spora część dochodów pochodzi właśnie z tego interesu. Pod West Star jednak wyprzedałem wszystko, co miałem i na ten moment jestem gołodupcem... Może tutaj znajdę coś, co pozwoliłoby mi nieco zarobić? Właśnie! Może gdzieś na brzegu leżą jakieś małże, a w nich perły. Co prawda są to rzadkie fanty, jednak wciąż pozostaje szansa, że jakaś się znajdzie. W końcu od tego miejsca wręcz zajeżdża dzikością, ludzka stopa prawdopodobnie często nie stąpa po tych terenach. Co za tym idzie, niewielu ma okazję, aby okraść ją z tych darów. Tu się pojawia szansa dla mnie! Chodziłem wzdłuż brzegu, przeszukując dno wzrokiem.

@Patryk:
Pokemon chcąc nie chcąc postanowił nie protestować i czekał na jakieś porady dotyczące wykonania tego ataku... no bo właściwie jak to wykonać to nie wiadomo. Ani nawet na czym to confusion mistyczne ma polegać.

@Seler:
Froakie raczej nie przejmował się finansami i postanowił sobie popływać. Ty zaś ruszyłeś wzdłuż brzegu szukając czegoś cennego co po spieniężeniu przyniosło by pieniądze. Trochę masło maślane, ale w sumie właśnie takie było założenie.
Tak czy inaczej kiedy tak szukałeś stadko jakiś niewielkich ryb czmychnęło przed Tobą na głębszą wodę. Gdzieś kawałek dalej też coś głośno plusnęło, ciekawe czy to jeden z tych pokemonów, czy może coś całkiem innego... tak czy inaczej życie tu było. Życie tak, ale pereł nie... chociaż... coś się błysnęło w piasku. Schyliłeś się by to podnieść, jednak ledwo dotknąłeś błyskotki, a piasek wystrzelił w górę, a Ty zaskoczony przewróciłeś się na zad prosto do wody. Zaskoczony spojrzałeś na miejsce gdzie wydawało się, leżała perła, a tam w zmąconej od piachu wodzie siedziała jakaś dziwna ośmiornica i nie wyglądała na przyjaźnie nastawioną..

- Hm. Grzeczny maluch. - Stwierdziłem, gdy ten kompletnie olał nasze interesy. Też chciałbym tak umieć, jednak nie wiadomo, ile wtedy byśmy wyciągnęli.. Nie pozostałoby nam nic jak okradać i rabować przypadkowych trenerów, na których natkniemy się na drogach. No, i sprzedawać ich pokemony - oczywiście jest to tylko spontaniczna myśl, która nie będzie nigdy wdrożona w życie. Prędzej faktycznie padlibyśmy z głodu, niż zdecydowali się na coś takiego.
Żałuję trochę, że podczas naszej ostatniej przystani w mieście nie zaopatrzyłem się w jakąś wędkę bądź też siatkę. Patrząc na tutejsze warunki na pewno zrobiłbym z niej dobry użytek. 
- Ło, co do cholery?! - Zareagowałem gwałtownie, gdy błyskotka spod nóg dosłownie wystrzeliła w powietrze. Jak się okazało po podniesieniu się i ponownym spojrzeniu, była to wyszukiwana perła. Porządnych rozmiarów i jakościowo też wyglądała w porządku, choć nie miałem okazji widzieć zbyt wielki, więc wciąż ciężko mi to ocenić. Bazuję głównie na przeczuciu. Nie mogłoby być tak pięknie, że będę mógł ot tak ją sobie wziąć, bo oczywiście musiałem się natknąć na jakąś ośmiornicę, która znajdowała się tuż przy perle. Czyżby strzegła jej, czy też po prostu zdenerwowała się, gdyż najprawdopodobniej na nią nadepnąłem? 
- Wybacz, że Cię tak zaskoczyłem. Nie miałem pojęcia, że ktoś może siedzieć pod piaskiem. - Podrapałem się po głowie i lekko uśmiechnąłem.
- Słuchaj, mógłbym dostać tę błyskotkę, co jest obok Ciebie? Dostanę ją i już mnie tutaj nie ma. - Starałem się jakoś uspokoić ośmiornicę i zarazem z nią dogadać. Nie chciałem tutaj walki, w szczególności, że wygląda na silną.

@Seler:
I była silna! Odczułeś to mocno kiedy oberwałeś w twarz water gun tego stwora i ponownie przewróciłeś się do wody, tym razem na plecy. Dobrze, że nie straciłeś przytomności bo jeszcze byś się utopił. Całe twoje nie chcenie walki poszło chwilowo w odstawkę, bo Froakie widząc co się wyprawia doskoczył do dzikiego pokemona i uderzył w niego pound... co było o tyle oczywiste, że innych ataków twój towarzysz nie posiadał. Tak czy inaczej perły raczej nie będzie za darmo, więc do wyboru jest właściwie albo walczyć i może zdobyć perłę, albo raczej brać nogi za pas i znaleźć dobre miejsce by się wysuszyć, bo w chwili obecnej byłeś przemoczony do suchej nitki i jeszcze bolał Cię nos od ataku ośmiornicy.

Najwidoczniej nie da się rozwiązać każdej sprawy dialogiem...
- Niech będzie - przyjmujemy Twoje wyzwanie! - Ogłosiłem wszem wobec.
- Froakie, przeciwnik korzysta z ataków zasięgowych, także prawie dosłownie się do niego przyklej i trzymaj się go bardzo blisko, wyprowadzając co raz to Pound i po każdym takim ruchu odskakując na dowolny bok. Ja w tym czasie spróbuję jakoś podkraść się i podwinąć perełkę, także zajmij jego uwagę! - Wydałem polecenia dla żabki. Chciałem, żeby jedynie chwilkę z nim powalczył, żebym to ja miał okazję wziąć to, co uznałem, że powinno należeć do mnie. Miałem takie samo prawo do perły, co ta dziwna ośmiornica. W końcu to nie jej, a że sama nas zaatakowała, to jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że nasze działania są słuszne. Podnoszę się z wody i zakradam od boku, tylko wyczekując na odpowiedni moment.

@Shu:
Twój pokemon dzielnie rzucił się w wir walki i szybko ponowił atak pound. Szybko jednak został złapany przez jedną z macek przeciwnika i ten odepchnął twojego startera od siebie. Froakie chciał zgodnie z poleceniem jak najszybciej przykleić się do ośmiornicy, jednak ta uderzyła emberem, a za sprawą umiejętności twojego podopiecznego atak ten był całkiem skuteczny... mimo to Froakie ponownie uderzył pound, a Ty idealnie wyczułeś moment i zgarnąłeś perłę. Z kolei żaba znowu dostała, tym razem jednak supersonic co stawiało wodnego... a właściwie już normalnego stworka w nieciekawej sytuacji.

Froakie:
920/1000
+ oszołomienie, typ normalny
Ośmiornica:
???

Na początek urwał trochę kory z drzewa.Spróbuj ją ścisnąć bez użycia rąk, głową no wiesz umysłem siłą woli czy jakoś tak.

@Patryk:
Pokemon przyjrzał się kawałkowi kory. Przyglądał się tak... dłuższą chwilę. Już miałeś się zniecierpliwić, kiedy Cię olśniło. A może on właśnie próbuje wykonać atak? Możliwe, ale jeśli tak to coś ewidentnie nie działa, bo z korą nic się nie dzieje...

To może inaczej! Spróbuj myśleć o zniszczeniu tej kory wyobraź ją sobie i spróbuj zniezczyć!Bez przesadnego optymizmu zacząłem szukać od razu innego pomysłu.

@Patryk:
Pokemon nadal spoglądał na korę... i patrzył na nią i patrzył i napięcie prawie jak na grzybach rosło... aż w końcu zrezygnowana Ralts po prostu uderzyła kawałek kory, a ten złamał się na pół. Oczywiście wiedziała, że nie o to chodziło, ale wyraźnie nowy atak sprawiał jej problemy.

Nie umiem jej nauczyć najprostszego ruchu psychicznego...Kołatało mi się po głowie-No dobrze zapomnijmy o korze.Zrelaksuj się i skoncetruj na dowolnym obiekcie w okolicy.Następnie spróbuj...coś z nim zrobić zgnieść, przesunąć, kompletnie obojętnie! Byle by coś się z nim działo.-Jak to nie zadziało to może zabieram się za to od złej strony?-pomyślałem intensywnie-może nie chodzi o rzecz a o atak na umysł?

@Patryk:
Pokemon posłuchał i chwilę stał nieruchomo... byłeś pewny, że nic z tego nie będzie. Jeden z liści drzewa pod którym siedzieliście wolno zlatywał na dół... dziwne, początek lata, a tu liście lecą z drzew? Nagle uświadomiłeś sobie, że liść nie spada typowym dla spadającego liścia torem lotu. Zachowywał się dziwnie, latał na wszystkie strony... Ralts wypuściła powietrze, a liść zaczął opadać swobodnie. Jest progres!

Z trudem powstrzymałem się od krzyku-Jest!Bardzo dobrze ralts!Podchodzę i przytulam ją.- Teraz może być nieco trudniej! Wyciągnę prawą rękę ty spróbujesz z pomocą swoich mocy umieścić na niej liść. Chyba, że chesz odpocząć nigdzie się nam nie śpieszy.

@Patryk:
Pokemon pokręcił głową i przysiadł na ziemi. Było wyraźnie widać, że Ralts nie jest przyzwyczajona do takiego wysiłku, więc chwila oddechu pewnie dobrze jej zrobi.

Spojrzałem na pozycje słońca zastanawiając się ile nam czasu zostało do zmierzchu.Przecież nie będziemy ćwiczyć po ciemku!

Patryk:
Słońce miało jeszcze ładny kawałek do horyzontu, z pewnością jednak było późne popołudnie, ale zdaje się, że tu słońce zachodzi dosyć późno... patrząc tak w niebo zauważyłeś, ze na drzewie pod którym odpoczywaliście siedziało kilka, może kilkanaście pokemonów. Wszystkie należały do jednego gatunku i były to ewidentnie stworki latające...

Mając złe przeczucia co do ,bezimiennego jeszcze ,pokemona z safari nie interesowałem się nimi zbytnio, ot takie ptaki. Nie przeszkadzają mi ja nie będę im przeszkadzał. Po za tym i tak za wiele byśmy im nie zrobili-Jak już odpoczniesz poinformuj mnie okej? Mamy czas więc nie musimy się śpieszyć.Założyłem słuchawki na uszy i puściłem losową piosenkę. Padło na "End of me" zespołu Ashes Remain. Ocierając pot z twarzy oparłem się o drzewo i tupałem w rytm muzyki.-Jak tak dalej pójdzie i nadal będę beznadziejnym trenerem to chyba będę miał "End of me. I nie znajdę Akane.

Patryk:
Słuchając muzyki zauważyłeś, że twój pokemon zasnął. Widać będzie trzeba trochę pracy, by twoja towarzyszka nadawała się do walk, skoro tak szybko się zmęczyła. A może to klimat jej nie służy? Albo to od stresu związanego z podróżą miała problem by skupić się w 100%? Ciężko stwierdzić jednoznacznie co było przyczyną niepowodzenia, nie należało się jednak poddawać, bo wszak nie od razu West Star zbudowano!

Uroczo wygląda jak śpi!-Uznając że i tak za dużo już nie zrobimy wstałem i biorąc ją na ręce zacząłem się zastanawiać :Gdzie teraz? Może Akane jest gdzieś w tym West Star? Z tego co pamiętam  mówiła chyba  ,że najprawdopodobniej będzie gdzieś w jakimś mieście z salą pokemon. Uznając że trochę mnie pośpieszyło skierowałem się na droge 1. Sam nie wiem czemu nie lubię zamykać Ateny w jej poke ballu. Może dlatego, że  spędziła ze mną 4 lata bez poke balla? Dopiero od niedawna go ma.W dość dużym pośpiechu ruszyłem na drogę 1. z/t