Polowanie Filipa nr.3

Strefa dziewiętnasta była naprawdę miejscem intrygującym. No w końcu było to miejsce odmienne od reszty safari - nie dostawałeś zwyczajowych 15 balli, a jedynie marne 5. No i płaciłeś więcej. Przysmaków też nie miałeś za dużo, mężczyzna który siedział teraz za jakąś ladą dał ci same resztki. No ale w sumie, wyglądał na takiego trochę naburmuszonego. Jego "Powodzenia." było dość wymuszone. Grota skamielin była też miejscem wbrew pozorom ładnym z wszelkimi pozostałościami po starych pokemonach na ścianach wydrążonych tuneli. Ty jednak nie przyszedłeś tu tego podziwiać a złapać pokemony. Nie zwykłe bo pokemony skamieniałe.

Tak, to zdecydowanie było miejsce bardzo odmienne od reszty stref tego safari. Wiedziałem też, że nawet jeśli złapie trzy pokemony, dane mi będzie zabrać tylko jednego... liczyłem mimo to, że uda mi się nie zmarnować żadnej z kulek. Bacznie rozglądając się dookoła ruszyłem przed siebie. Byłem ciekawy co tu spotkam... pokemony skamieliny to w końcu bardzo wyjątkowe stworzenia i każdy będzie wart uwagi.

42, parzysty.
Od razu, tuż koło wejścia spotkałeś pierwszego pokemona. Był nim Armaldo, który patrzył na ciebie z wielkim zaciekawieniem. Stał, jakby w bezpiecznej odległości, chyba był trochę nieśmiały. Być może przysmaki sprawią, że przestanie się stresować.

Powiedziałem, że każdy będzie wart uwagi? Odwołuje... rzuciłem kilka przysmaków pokemonowi, ale nie marnowałem na niego balli i ruszyłem na dalsze poszukiwania... to chyba jedyna skamielina której nie lubię i musiałem trafić na niego? Ale dobrze, że cokolwiek spotkałem... nie ma co narzekać.

6, parzysty.
Jednak szczęście musiało ci sprzyjać bo następna skamielina zjawiła się wyjątkowo szybko. Raptem po paru minutach chodzenia wąskimi korytarzami groty zobaczyłeś Batiodona. Ten jednak wyglądał dość groźnie, wyraźnie wkurzony że wlazłeś na jego teren. Najlepiej teraz będzie wiać bądź... uciekać. Zależy co wybierzesz.

Oho... ten pokemon mi się bardzo podoba. Wygląda niestety na wkurzonego. Przypomniało mi się, jak była podobna sytuacja na poprzednim safari... hm... ciekawe, wtedy się udało.
- Bastiodonie, będziesz moim pokemonem. - Po tym oświadczeniu rzuciłem w pokemona safariballem jak ostatni amator... czasem najprostsze sztuczki, są najlepsze. Farcie nie opuszczaj mnie w takim momencie!

# x4 safariball

63, nieparzysty.
Pokeball niestety nie zdołał złapać pokemona, gdy ten z furią cisną go na bok. Jeszcze bardziej na ciebie zdenerwowany zaszarżował i... na całe szczęście nie trafił. Przystanął i przygotował się do kolejnej szarży. To była twoja szansa - albo na ucieczkę albo na kolejny rzut safariballem, byle tylko tym razem trafny.

Nie! Nie zadziało, przeżyłem, ale... nie odpuszczę mu tak łatwo. Ta moja sympatia do walecznych pokemonów mnie kiedyś zabije... oby tylko nie teraz.
- Nie przestraszysz mnie twardzielu! - Po tych słowach cisnąłem w pokemona kolejnym safariballem... muszę pamiętać, że nie mam ich zbyt wiele.

# x3 safariball

18, parzysty.
Na szczęście tym razem udało ci się pokemona złapać. Chyba nie spodziewał się, że zamiast uciekać dzielnie rzucisz w niego ballem i nie przygotował się na jego odparcie. Ten mały błąd sprawił, że masz złapaną jedną ze skamielin! Gratulacje.

Super... ten pokemon to jedna z ciekawszych skamielin, jakie mogłem tu spotkać. Kto wie, może nie trafi się już nic lepszego na tym polowaniu... a może jednak? Nie ma co gdybać, trzeba szukać, szukać i jeszcze raz łapać! Te nieliczne balle winne być należycie spożytkowane...

83, nieparzysty.
Tym razem jednak nie spotkałeś nic, a tylko zagłębiłeś się w labirynt podobnych do siebie wąskich korytarzy wydrążonych w skale. Miałeś pewnie nadzieję, że się tu nie zgubisz, a jeszcze większą, że niedługo coś wartego złapania znajdziesz. W końcu parę balli jeszcze masz i chyba będziesz chciał je zapełnić.

Tak czy inaczej, w ostateczności sam Bastiodon był już świetną zdobyczą... trzeba jednak też nieco zarobić. Wypadało by więc złapać jakiegoś ciekawego pokemona, a żeby coś złapać... trzeba coś znaleźć. Tak więc wędrując dalej bacznie się rozglądałem za skamielinami.

82, parzysty.
Tym razem naprzeciw stanął ci Cranidos. Ten jednak pokemon był przeciwieństwem wcześniej złapanego - radosny, uśmiechnięty i chyba naprawdę łakomy, bo od razu wypatrzył i podbiegł do twoim pokeprzekąsek.

No, no. Carniados, pokemon ten zwykle ma bardzo, ale to bardzo wysoki atak... właściwie całkiem fajny z niego stworek.
- Co, głodny? Proszę, częstuj się... - mówiąc to podałem pokemonowi trochę pokeprzekąsek, po czym postanowiłem uderzyć prosto z mostu.
- A może, chciałbyś, żebym został twoim trenerem? Wystarczy, że dotkniesz tego pokeballa... - po tych słowach wyciągnąłem safariball w stronę pokemona.
# x3 safariball

43, nieparzysty.
Nie udało ci się jednak pokemona do wejścia do balla przekonać, być może dlatego że był tak zajęty pałaszowaniem przekąsek że cię w ogóle nie słuchał. Z drugiej strony nie wyglądał na takiego, co zamierza uciekać więc... może za drugim razem się uda?

Pokemon mnie zignorował, ale balla nie zmarnowałem. Czasem jednak opłaca się nie rzucać nimi jak popadnie, a poczekać... ale skoro już go trzymam w dłoni... może pok zignoruje również fakt, że trafił do safariballa? Cóż, warto spróbować... rzuciłem więc w pokemona safariball.
# x2 safariballe

39, nieparzysty.
A może pokemon nie tyle cię zignorował co jedynie nie chciał się tak łatwo złapać. Zgrabnie ominął balla i znów zabrał się do jedzenie przekąsek.... w sumie można go tak już zostawić. Chyba że dalej będziesz próbował złapać tego uparciucha?

Nie, aż tak to mi na nim nie zależy. Rzuciłem mu jeszcze kilka przekąsek i ruszyłem na dalsze zwiedzanie. Miałem nadzieję, że jeszcze kogoś uda mi się złapać... jakby nie było przydało by się zarobić coś na tym polowaniu. Każdemu mojemu pokemonowi przyda się jakiś TM, a z kasą krucho... no nic, jak coś, to miesiąc jakoś przeczekamy i odrobimy na zwykłym polowaniu. W końcu przy piętnastu ballach nie da się nie zarobić! Teraz... zostały już tylko dwa.

80, parzysty.
Tym razem spotkałeś pokemona, który posiadał znacznie więcej gracji niż dwa wcześniejsze. Był to Aurorus który powoli, z ciekawością dziecka podszedł do ciebie i zaczął się tobie przyglądać. Jego ruchy były zgrabne i pyszczkiem zaczął miziać twoją rękę.

Oj, tego to bym naprawdę chciał zabrać z tego safari. Bastiodon nie jest zły, ale jednak ten pokemon... to jest to. Idealny i do walki i do pokazów. A w dodatku jakiż on piękny!
- Witaj, jesteś może głodny? - Po tych słowach wyjąłem kilka przysmaków i wyciągnąłem otwartą dłoń (z tymi przysmakami) w stronę pokemona.
- Wydaje mi się, że interesuje Cię moja osoba, może więc się przedstawię. Jestem Filip, trener pokemon. Przyszedłem tutaj złapać jakiegoś fajnego pokemona do mojego zespołu. Może ty byłbyś chętny?

90, parzysty.
Tym razem jednak udało ci się pokemona złapać już na starcie. Gratulacje! Aurorus jest cały twój, to powód do szczęścia. Nie ma co czekać i ruszać wykorzystać ostatniego... tak, chyba ostatniego już safariballa! Wypadałoby żeby pan Los był na tyle miły, żebyś mógł złapać jakiegoś trzeciego poka.

Słyszałeś losie? Pani Mistrzyni Gry powiedziała, że powinieneś dać mi złapać trzeciego poka na tym safari! Więc teraz idę szukać, a ty podyktuj szczęśliwe cyferki na randomie... tak, został ostatni ball. A ja miałem dwa złapane pokemony i dwa zmarnowane balle... nie najgorszy bilans.

OSTATNI BALL, Da, Da, DaDam...

42, parzysty.
Chyba miałeś szczęście, ale jak na razie do znajdowania pokemonów. Tu przed tobą prezentował się Lileep. Od razu podbiegł on do ciebie jak szalony i zaczął wypowiadać jakieś niezrozumiałe dla ludzi rzeczy, ale może dość znane dla jego gatunku. Pokemon wyglądał jakby chciał zjeść trochę przekąsek, które trzymałeś.

- Masz, częstuj się... - podałem pokemonowi nieco jedzenia. Łapać, czy nie łapać. Oto jest pytanie... no kurcze, raz kozie śmierć...
- Chciałbyś być moim pokemonem? - Zapytałem i wysunąłem balla przed siebie, ale nie użyłem go. Nie chciałem go stracić. Jeśli pok mnie zignoruje - zwyczajnie pójdę dalej z tym jednym ballem...

Ostatni BALL!

34, parzysty.
Pokemon bardzo się ucieszył jak obdarowałeś go przysmakami. Zaczął skakać wokół ciebie radośnie i w ogóle zachowywał się jak jakieś dziecko. W końcu dotknął bala, którego trzymałeś i... złapał się! Gratulacje! Ty natomiast udałeś się już do wyjścia i tam czekał na ciebie ten sam gościu co wcześniej.
- Jakie pokemony? - burknął.