Polowanie Filipa nr.1

Domek tu.. Domek tam.. Żaden domek nie jest sam. Tak jak to na wsi bywa, tu stodoła, tam rynek, gdzie indziej szopa, i kila domków. Co prawda ludzi brak. Jednak to akurat nic wielkiego, w końcu są pokemony! Wystarczy dobrze się naszukać. A szukać będzie co. Zakamarków jest dużo.

No to idziemy... szczerze to zależy mi w pierwszej kolejności na ptakach i kopytnych, więc ruszyłem na jakieś pole, na wsi muszą być przecież pola, pastwiska i tego typu rzeczy. Po drodze mimo wszystko rozglądałem się po domach i ulicy, a nóż uda się coś ciekawego wypatrzyć. W ręce trzymałem jeden z przysmaków do wabienia pokemonów.

Los od 1 do 100 - 66 - pokemon
~~~~~~~~~~

Znalezienie pastwiska to tylko kawałek drogi. Było ich wystarczająco wiele, w końcu otaczały to wszystko. Wkroczyłeś na jedno, rozejrzałeś się. A w oczy rzuciła ci się zagroda. Przypominała tą dla koni.. A to co za nią zobaczyłeś.. To.. Wzrok chyba cie nie mylił. Sawsbucki wraz z młodymi Deerlingami. Oba gatunki w wiosennej formie.

Oczy mi się zaświeciły... aż szkoda że nie mam tutaj Infernape, to są płochliwe stworzenia, pokojowe rozwiązanie może się nie powieść, ale nie bardzo mam inne opcje. Wyjąłem całą garść przysmaków i z obiema rękami rozłożonymi przed siebie (a na nich żarcie) powoli podszedłem do zagrody z pokemonami.
- Ktoś jest głodny? - Zapytałem starając się tak dobrać ton by usłyszały, ale nie uciekły.

Los 1 do 100 - 66 - zainteresowany
Jak losować to wszystko..
~~~~~~

Jeden mały jelonek wesoło doskoczył do ciebie. Reszta odsunęła się. Nawet jego matka, chciała przytrzymać malucha z dala, ale to na nic. Podszedł do ciebie, obwąchał. Człowiek. Jedzenie. Jedynie to drugie go obchodziło. Zaczął więc wsuwać to co miałeś na rękach.

- Mam nadzieję że smakuje, masz więcej jeśli chcesz. - Mówiąc to wolną ręką powoli sięgnąłem po więcej przysmaków.
- Maluszku nie nudzi ci się tu czasem? Nie chciałbyś podróżować, zdobyć przyjaciół, stać się silniejszym, kosztować przysmaków z całego świata... - zacząłem zachęcać pokemona. A nóż widelec uda się go złapać, zawsze marzyłem o Sabwsocku, chociaż wchodząc do tej strefy nie spodziewałem się takiego znaleziska...

Los 1 do 100 - 70 - Tak
~~~~~~~~

Pokemon popatrzył na ciebie. Zaraz zobaczyłeś wielki uśmiech na jego twarzy i oczy mówiące "Tak! Chcę przeżyć przygodę!". Aż widać było, że kopytka palą mu się do podróży. Wyskoczył za zagrodę i zaczął chodzić dokoła ciebie, czekając, aż wyjmiesz kulkę, w którą ma być złapany.

Dobry jestem, pierwszy pokemon będzie mój, nie wierzę że będzie inaczej! Z takim oto przeświadczeniem wyjąłem safariball i delikatnie stuknąłem pokemona w łepek. Gdy już się złapał pożegnałem się z jego familią i ruszyłem dalej na poszukiwania jakichś pokemonów.

Los 1 do 100 - 71 - brak pokemona
~~~~~~

Jelonek złapany, a ty opuściłeś to miejsce. Mijałeś inne zagrody, w końcu znów doszedłeś do domów pośród, których nie dojrzałeś puki co życia. Ale stwory się tu gdzieś czaiły. Słyszałeś nawet dźwięk wywracanego kosza na śmieci. Słyszałeś trzepot skrzydeł.

Spojrzałem w niebo szukając wzrokiem pokemonów ptaków, może nie na niebie, ale na dachach... przechadzałem się pomiędzy domami, w końcu wszedłem do jednego. Cały czas bacznie się rozgladałem szukając wzrokiem jakichś stworków.

Twoim paczałką dalej nic się nie ukazało. Nie widziałeś żadnego biegającego pokemona, mimo, że ciągle je słyszałeś. To irytujące! Jednak nic na to nie mogę poradzić.

No nic, nie ma co się szybko poddawać. Okolica zresztą miła, można pospacerować. Postanowiłem wybrać się do budynków gospodarczych, jakiejś stajni, czy innej stodoły. Może tak się coś znajdzie ciekawego...

Wchodząc do pierwszego lepszego pomieszczenia usłyszałeś szelest. A po chwili.. Sentret! Stanął na ogonie i przyglądał ci się. Szybko za czymś się schował. Wyglądał na wystraszonego, co się dziwić. W końcu to płochliwe, leśne stworzonko. Pewnie szukało tu prostego do zdobycia jedzenia. A ty mu w tym przeszkodziłeś! Jak mogłeś!

- Oj nie bój się maluszku. Pewnie głodny jesteś. Proszę, to dla ciebie, wyjdź i poczęstuj się... - mówiąc to położyłem na ziemi przed sobą nieco karmy i powoli wycofałem się krok w tył. Uniosłem też dłonie do góry, by stworek widział że nie mam zamiaru go atakować. Stałem spokojnie i czekałem jak zareaguje.

Pokemon szybko doskoczył do jedzonka. Złapał je, napchał w pyszczek... I uciekł. Przebiegł ci prosto pomiędzy nogami, delikatnie w nie łaskocząc ogonkiem. No i tyle go było widać. Zobaczyłeś jedynie znikający w krzakach ogon.. I kilka mniejszych. Pewnie jej dzieci..

Eh no nic... należy się nie poddawać i nadal szukać jakich przyjaznych stworzonek co to by zechciały ze mną zwiedzać świat. Ruszyłem więc w głąb stodoły, może znajdę tutaj jeszcze jakieś inne ciekawe pokemony? A jeśli nie to może jest tu drugie wyjście i za nim coś będzie?

Zagłębiając się zobaczyłeś jedynie straszny bałagan.. Ale i promyczek nadziei. Jakieś wyjście. Skorzystałeś z niego. Znalazłeś się na polance. A w te oczy.. Rzucił się.. Jakby inaczej! Bouffalant! Piękny, z afro najlepszego wydania. Muskularny. Chyba takiego szukałeś.

Opad szczeny i błyskawiczne pozbieranie się. Nie mogę zmarnować tej szansy! Bouffalant, jeden z lepszych, jeśli nie najlepszy kopytny pokemon tego świata! Trzeba jednak uważać...
- Witaj siłaczu. Wyglądasz na zaprawionego w bojach. Co byś powiedział na wspólne podróże ze mną i jeszcze trzema moimi pokemonami? Gwarantuje że jeśli się zgodzisz nie pożałujesz, zawsze będziesz miał wszystko czego ci tylko będzie potrzeba. Jedzenie, wygodne spanie. Będę też dbał byś stał się jak najsilniejszym, chociaż już teraz wydaje mi się że do słabiaków to ty nie należysz... to jak będzie, zgodzisz się na taki układ? Ty wchodzisz do balla, a potem masz już wszystko czego zapragnie dusza.

Los 1 do 100.. - 11 - NIE
~~~~~

Pokemon popatrzył na ciebie. Przyjrzał ci się. Dmuchnął ci w twarz nieco zajeżdżającym oddechem i... Nie wyglądał na szukającego towarzysza. Zerwał się do biegu w twoim kierunku, a rogi to on miał ładnie naostrzone. Będzie boleć jeśli cie dogoni. Ty jednak instynktownie zacząłeś uciekać.. Po kilkunastu minutach mogłeś już stwierdzić. Złapanie go nie było ci dane..

No nie... trudno, pewnie i tak nie dałby mi się złapać... nieco przybity wróciłem do dalszych poszukiwań, może znajdę jakiegoś innego, bardzij przyjaznego Bouffalanta? Albo jakiego Hoothoota, albo Starly...

Szukałeś dalej, i zaraz znalazłeś Pidgeya. Pokemon radośnie skakał, przystając na chwilę i dziobiąc w ziemi. Co jakiś czas podnosił głowę i rozglądał się po okolicy.

Średnio przepadam za tym stworkiem, ale właściwie można go potem sprzedać... kaa zawsze się przyda, chociażby na kolejne polowania... tak więc ryzyk fizyk. Wyjąłem safariball i rzuciłem nim w kierunku pokemona będąc niemal pewny że nic z tego nie wyjdzie.

No i ptak został złapany panie niedowiarku. Kolejny do kolekcji, jeden do sprzedania. Chyba, że postanowisz się go jednak zachować. Decyzja należy do ciebie. W każdym razie możesz iść szukać dalej.

Fart zawsze uderza w najmniej potrzebnym czasie... nie mógł wcześniej jak łapałem Bouffalanta! No nic, zawsze to lepsze niż nic... ruszyłem więc dalej na poszukiwania kolejnych pokemonów, oczywiście typu normalnego, ale pod typ.. to już mniej ważne.

Jak na razie twoim oczom nie ukazał się żaden pokemon. Nawet najmniejszy. Nawet taki Starly nie mignął ci przed oczami, nawet na chwilkę. Zero w zasięgu wzroku.