Polowanie Filipa nr.1

W dalszym ciągu spokojnie spaceruje po wsi... jednak ile można! W końcu wyszedłem na jedno z pastwisk, położyłem trochę przysmaków na ziemi i ukryłem się za pobliskim budynkiem, bacznie obserwując miejsce mojej małej zasadzki z safariballem w ręce.

No i ktoś się w końcu przypałętał. Mianowicie.. Munchlax! Tak on się nazywa? W każdym razie żarłok chwycił jedzonko i zaraz zaczął jeść!

Snorlax, sądzę że taki olbrzym może się przydać, a i ten maluszek nie jest najgorszy... no i ma masę ataków już na start! Nie ma co zwlekać! Rzuciłem safariballem celując prosto w główkę małego tłuściocha. Oczywiście miałem nadzieję że sprawnie się złapie.

Szczęście znów się uśmiechnęło. Pokemon został złapany.

Hm... łażenie było mało efektywnym sposobem polowania... może tylko raz mi się fartło, ale co tam. Popróbuję jeszcze dalej w taki sposób. Tak więc podszedłem w miejsce gdzie przed chwilą stał Munchlax, podniosłem balla w którego się złapał i dosypałem karmę, po czym znów wycofałem się do kryjówki i przygotowałem maszynkę do łapania pokemonów.

Tym razem zasadzka nie zadziałała. Nie zobaczyłeś żadnego pokemona, który zbliżyłby się by pokusić się na przekąskę. Chyba robienie tego w tym samym miejscu nie jest dobrym wyjściem.

Może... a może wystarczy poczekać, chwilę odpocznę, jak teraz nic nie przylezie to zmienię miejsce...

W dalszym ciągu nic nie przyszło. Co poradzisz. Lepiej je zmienić. Może to pomoże, prawda?

Polazłem na inne pastwisko. Tam znów rozrzuciłem nieco karmy i schowałem się gdzieś, ale tak żebym widział dokładnie co dzieje się w miejscu mojej zasadzki. W ręcę trzymałem safariball, w każdej chwili byłem przygotowany by złapać jakiegoś pokemona który się tu napatoczy.

I od razu zjawił się pierwszy cel. Był to.. Persian. Kociak połasił się na prostą zdobycz, w tym wypadku nie było to żywe stworzonko, ale i tak zje. Zaczął obwąchiwać przynętę.

Siedziałem jak najciszej mogłem w ukryciu i czekałem aż zacznie jeść. Jak już zabrał się do konsumpcji to dobrze wycelowałem i rzuciłem w niego safariballem w nadziei złapania kota... Persian nie był jednym z moich faworytów, ale był znośnym pokemonem...

Pokemon zaczął jeść. A ty rzuciłeś kulkę.. Jeden.. Dwa.. Pyk.. Uciekł. Wystraszony zaraz opuścił to miejsce, zabierając resztę jedzenia.

No nic, nie zawsze da się złapać... w takim razie polazłem w jeszcze inny zakątek wsi i znowu rozłożyłem karmę, a potem szybko schowałem się i przyszykowałem pokeball... no powoli przypomina to łowienie ryb. Zarzucasz hak z przynętom i czekasz na branie.

Cóż. Szczęście i tym razem nie dopisało. Nie zobaczyłeś żadnego, zainteresowanego okazu. Pan "rybak" chyba musi jeszcze poczekać.

No więc czekam, ciągle gotowy by rzucić safariball w pokemona który połasi sie na jedzenie. W końcu cierpliwość to podstawa, nie? Tak więc czekam i siedzę i siedzę i czekam... ciekawe co tym razem się napatoczy, oby cos tak fajnego jak na początku...

Przyszedł.. Linoone. Zaraz zaczął jeść rozłożone przez ciebie przynęty. Widać był niezwykle łasy na takie smakołyki.

On niech je, a ja rzucam! Wypuściłem safariballa z ręki starając się trafić jak najprecyzyjniej pokemona, co oczywiście mogło nie należeć do rzeczy prostych. Mimo to postanowiłem spróbować... co mam do stracenia poza ballem, który i tak był darmowy?

Pyk.. Pyk.. i Pyk! Linnone został złapany!

Mówiłem że cierpliwość się opłaca! Zabrałem safariball z pokemonm w środku i ruszyłem w jeszcze inne miejsce safari, tym razem do jakiegoś domu. Tam znów rozstawiłem standardową pułapkę... może dasz shiny Eevee? Albo Bouffalanta, tylko jeszcze żebym ich złapał... albo przynajmniej Starly...

W domku znalazłeś.. Znów Persian! Pewnie ten sam co poprzednio bo jeszcze miał pysk wypchany jedzeniem. Ale widząc kolejne nie wyglądał na kogoś kto je zostawi. Przełknął to co miał w pyszczku i zaczął jeść kolejne.

A co mi tam, do trzech razy sztuka tak więc... rzuciłem w pokemona safariballem, za pierwszym razem nie wyszło, to może teraz się uda, a jak nie... trudno. Tak czy inaczej jakoś nie szkoda mi tych balli, w końcu dostałem je za darmo, a i tak już na tym coś zarobię.

No i Persian został złapany.

Super... czas zobaczyć ile mi zostało szans na złapanie czegoś. Tak więc przeliczyłem pozostałe balle, po czym ruszyłem przed siebie, na chwilę postanowiłem odpocząć od pułapek, a w zamian po prostu spacerowałem sobie z przygotowanym safariballem.

Cóż po kocie, nic ci na twarz nie wyleciało. Tak więc szedłeś spokojnie przed siebie nie widząc, żadnego pokemona.

Idę i idę... a tymczasem to chce się dowiedzieć ile ja tych balli jeszcze mam PANI ADMIN, przecież jak napisałem że je policzyłem to być mogła mi powiedzieć ilu się doliczyłem. Nie ma głupich żeby je liczyć naprawdę... a swoją drogą to rozglądam się bacznie wypatrując pokemonów.