Lettie

Witaj Śmiałku!
Wyzwanie to ma charakter walki, tak też będzie wyglądać. Odpisywanie w tym temacie należy traktować tak - jak pojedynek toczony w przygodzie (bądź poza przygodą, w każdym razie pojedynek.)
Należy pamiętać o regulaminie, przyzwoitości i dobrej zabawie! :V

Przypomnienie lokacji i zadania w niej zawartego:

Kościste Pole. Trzeba przyznać, że nazwa idealnie została dopasowana do tej jałowej równiny. Wszystko wydawało się być tutaj martwe: od mizernych kępek spłowiałej trawy aż do bezkresnego morza szkieletów. W zasadzie te dwa elementy były jedynymi istotnymi składowymi krajobrazu - jedynymi znakami, że kiedyś tutaj toczyło się życie.
Tak więc zwiędła trawa i szczątki pokrywające ziemię tak licznie, jak kamienie na górskim stoku. Apokaliptyczne niebo nad równiną. No i ja. Oraz moi dwaj wierni kompani: Spinarak i Ariados. Przybyliśmy tutaj ze specjalną misją. Trzeba uratować Shirubę przed zagładą.
Musiałam iść bardzo ostrożnie, żeby nie potknąć się o czaszkę lub zdradziecki piszczel. Na głowie czułam delikatne łaskotanie odnóży Spinaraka, który z tej wysokości uważnie przeczesywał wzrokiem teren w poszukiwaniu wroga. Obok mnie majestatycznie i stanowczo kroczył potężny Ariados, a w jego oczach płonął ogień determinacji. Jego odwaga dodawała mi otuchy.
Przyszliśmy tu, aby zwyciężyć. I zrobimy to. Mimo że nerwowo bijące w mojej piersi serce zdawało się mieć na ten temat swoje własne zdanie.

Przemierzałaś niegościnne, wyjałowione pola pełne kości i pyłu. Miejsce to - równie dobrze jak Kościste pola - mogłoby nazywać się ''Kraina wszechogarniającej śmierci'', wszystko co żywe już dawno opuściło to miejsce, bądź zaległo to na zawsze - pozbawione życia.
Wraz z dwójką pajęczaków zamierzałaś wyzwolić ten padół łez i rozpaczy, którym stał się ten świat. Trójka wspaniałych kontra bestia bez uczuć.. Bez empatii. Nikczemny Spiritomb, król rozkładu, mesjasz plagi, bóg śmierci.  
Wszyscy staraliście się być odważni, malutki Spinarak lekko się trząsł, był przerażony.. Wszyscy byliście, Ariados doskonale ukrywał swój lęk. Był książkowym obrazem odpowiedzialnego dorosłego, który nie pozwala by jego potomstwo odczuwało strach.
W końcu, w oddali ujrzeliście przeciwnika. Z malutkiego nagrobka rozbłysła burza koloru, fioletowe światło omiotło okolicę. Rozciągnięta przez gargantuiczny grymas - mający zapewne symulować uśmiech - twarz potwora ukazała się wam, a jego śmiech omiótł okolicę.
Wasza możliwość odwrotu odeszła bezpowrotnie, teraz gdy Demon was ujrzał.. Mogliście tylko walczyć.

Nie zdołałam powstrzymać gwałtownego wzdrygnięcia, gdy kula fioletu niespodziewanie rozkwitła na pustkowiu. Udało mi się jednak opanować uczucie strachu na tyle, by nie okazywać go wrogowi.
- Spiritomb! - Mój głos zahuczał ponad martwą równiną jak grzmot. - Przyszedł czas na koniec twojego panowania. Przygotuj się na klęskę!
Zaczęłam ostrożnie schodzić z kościanego pagórka, prosto w wykrzywioną szaleńczym uśmiechem paszczę bestii.
- Spokojnie, malutki - szepnęłam krzepiąco do trzęsącego się Spinaraka.
Chciałam go zapewnić, że wszystko będzie dobrze, jednak nie mogłam tego zrobić. Jasnym było, że nasze szanse w starciu z potworem są niewielkie.
- Gotów? - zwróciłam się lekko zachrypniętym głosem do Ariadosa. Pokemon potwierdził szybkim skinieniem; jego odnóża były napięte jak postronki. - Dobrze. Zatem zaczynamy. Spinarak, użyj String Shot, żeby ograniczyć jego ruchy! Ariados, natychmiast po tym użyj Poison Jab, a ty Spinarak popraw atakiem Poison Sting. Musimy mieć pewność, że zostanie zatruty. Gdy Spiritomb już zaatakuje, Ariadosie, użyj Sucker Punch!
Tuż zanim Pokemony rzuciły się do ataku, zdążyłam spojrzeć prosto w oczy naszemu przeciwnikowi. Czaił się w nich obłęd.

Ariados skinął Ci swą rogatą głową na znak gotowości.
Zdeterminowane pajęczaki ruszyły natychmiast. W końcu były ostatnią nadzieją świata! Nie mogły nie dawać z siebie 100%. Jednakże nie tylko one wydawały się gotowe, również Spiritomb emanował pewnością siebie, nie mówiąc już o wszechogarniającej go aurze potęgi.

Z pomiędzy żuwaczek zielonego pajączka w kierunku ducha, pomknęła stróżka pajęczej nici (String Shot). Spiritomb wydawał się jednak być gotowy na taki obrót spraw i sprawnie wyminął promień sieci znikając w cieniu (Shadow Sneak) a następnie wyskakując z niego na Ariadosa. Obrażenia nie były znaczne, jednak czerwony pająk widocznie odczuł siłę ciosu. Szybko jednak otrząsnął się i korzystając z tego, że przeciwnik jest w zasięgu ''rogu'' zaszarżował. (Poison Jab) A to samo tuż za niego usiłował zrobić mały Spinarak (Poison Sting). Obydwa ataki dosięgły celu, co więcej. Zakłócenie w przebiegu ektoplazmy, z której składał się Spiritomb wskazywały na to, że został zatruty! Widocznie rozgniewany Spiritomb w zebrał wokół siebie energie i wyzwolił ją w postaci podmuchu wiatru, który odrzucił nieco dalej pajęczaki, a także lekko tobą wstrząsnął.
Ariados usiłował jeszcze wykonać kolejny manewr (Sucker Punch) nie zdołał jednak zrobić tego dostatecznie szybko, Spiritomb zdołał mu umknąć.

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Lekko sponiewierany przez podmuch.  

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Lekko ranny.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty i lekko ''nadgryziony''.

Ty:
Stan: 100% Sił witalnych, lekko zachwiana przez wiatr.

Moi towarzysze na szczęście szybko otrząsnęli się po uderzeniu wiatru i znów zajęli szyk bojowy. Spinarakowi lekko trzęsły się nogi ze strachu, ale dzielnie stanął naprzeciw bestii. Ariados trzymał się dobrze, jednak zaniepokoiły mnie odrapania na jego ciele; w tym wypadku każda najdrobniejsza rana działała na naszą niekorzyść.
- Spinarak, jesteś szybki - spróbuj zająć Spiritomba, atakując Infestation i jednocześnie skacząc dookoła niego. Ariados, ty w tym czasie zajdź go od tyłu i użyj Absorb, żeby zaleczyć rany. Potem ten z was, którego Spiritomb zaatakuje niech kontruje Sucker Punch, a drugi w tym samym czasie zaskoczy go przy pomocy Shadow Sneak.

Spinarak - w przypływie nagłej odwagi - rzucił się w kierunku Spiritomba by wykonać przekazany mu plan. Nadął się i wysłał w stronę bestii falę owadopodobnych pocisków. (Infestetion) W tym samym czasie Ariados wystrzelił z pomiędzy swych żuwaczek promień energii. (Aborb) Obydwie techniki zetknęły się ze Spiritombem, ten nie wydawał się bardziej rozgniewany niż zraniony. Zawył przeciągle, a okolicę przeszyła fala niespotykanego chłodu. Spiritomb wydawał się emanować niesamowitą energią mroku. Aura wezbrała się wokół niego, a następnie została uwolniona w postaci czarnego pierścienia. (Dark Pulse). Piach wzbił się w górę, a razem z piachem również ty i cała twoja drużyna. Gdy uderzyłaś o ziemię na chwilę zaparło Ci dech, przezwyciężyłaś jednak ból i skierowałaś swój wzrok na pole bitwy. Spinarak nadal był oszołomiony ciosem, wydawało się, że nieźle oberwał. Ariados za to już gnał w kierunku Spiritomba by zadać mu cios. (Sucker Punch) Cios zetknął się z ektoplazmą, która na chwilę utraciła swój naturalny kształt. Pokemon nagrobek nie kontratakował, byłaś jednak pewna, że znowu szykuje jakiś niecny plan. (Nasty Plot)
Ariados doskoczył do swego dziecka i pomógł mu się otrząsnąć. Spiritomb nadal trwał w swym miejscu i złowieszczo chichotał.

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. (Jeszcze nie jakoś super poważnie, ale widocznie.)

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Lekko ranny, kilka nowych zadrapań.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty, ''zarobaczony'' i ''nadgryziony''. Wzmocniony niecnym planem.

Ty:
Stan: Problemy ze złapaniem oddechu i piasek we włosach.

Spinarak był ranny; do jakiego stanu doprowadzi go następny cios? Nie możemy ryzykować. Położyłam się na ziemi, chowając pod sobą małego pajęczaka tak, by przestrzeń między moją głową a ramieniem mogła posłużyć za otwór strzelniczy. Chociaż ciężko, to nadal oddycham, więc mogę posłużyć za tymczasowy bunkier. Moje zwłoki też nie będą w razie czego takie złe w tej roli.
- Nic mu nie będzie, dopilnuję tego - zapewniłam Ariadosa.- Pokaż Spiritombowi, jak potrafi gryźć robak (Bug Bite)! Potem poczęstuj go Night Shade. Spinarak, ty w tym czasie atakuj na odległość String Shotem i serią Pin Missile. Nic się nie bój, będę cię osłaniać.
Zajmując pozycję horyzontalną, musiałam zadzierać wysoko głowę, by móc znów spojrzeć w twarz Spiritomba i obserwować pole bitwy. Zacisnęłam z determinacją usta. Będziemy walczyć, jeśli nie stojąc, to przynajmniej leżąc.

Dopełzłaś do pajączka i przykryłaś go własnym ciałem, Spinarak nie protestował. Ariados - dzięki twym zapewnieniom - wydawał się spokojniejszy. Nie musząc, aż tak bardzo, martwić się o swe potomstwo - ruszył w kierunku swego przeciwnika, by przetestować na nim swoje żuwaczki. (Bug bite) Spiritomb usiłował zahipnotyzować swego przeciwnika (Hypnosis), Ariados okazał się jednak być odporny na tejże efekt. Czerwony pająk wykorzystał chwile nieuwagi przeciwnika i zatopił swe żuwaczki w ektoplazmie.
Wydawało Ci się, że mimo iż wasz przeciwnik tego nie okazuje, to zaczyna odczuwać efekty zatrucia i Infestation, naprowadziło Cię to, iż Spiritomb wydawał się nieco mniej pewny swego.
Spinarak wystrzelił z siebie sieć, która obwinęła nagrobek Spiritomba. Czy przyniosło to efekt? Ciężko było stwierdzić. Pin Missile - niestety - pajączek nie był w stanie z siebie wykrzesać. Był jeszcze zbyt niedoświadczony.
Nadeszła kolejna tura pojedynku, stojących naprzeciwko siebie, Spiritomba i Ariadosa. Pająk wystrzelił ze swych oczu czarny promień. (Night shade) Nie uderzył on jednak złowieszczego oponenta. Duch po raz kolejny rozpłynął się w cieniu, (Shadow Sneak) by chwilę później pojawić się za Ariadosem i staranować go. Pajęczak nie został zbyt daleko odrzucony, wbił się swymi odnóżami w piach i przetrzymał cios.

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. Osłonięty przez Lettie.

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Lekko ranny, kilka nowych zadrapań poprzedniej turze i tak samo kilka nowych w tej.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty, ''zarobaczony'' i lekko ranny. Wzmocniony niecnym planem.

Ty:
Stan: Nadal lekkie problemy ze złapaniem oddechu.

Mimo uszkodzeń, Spiritomb w dalszym ciągu trzymał się dobrze i sprawiał wrażenie, że będzie w stanie walczyć jeszcze długo. Na szczęście duch walki nie opuszczał również Ariadosa, którego determinacja godna byłaby pieśni, gdyby tylko szkielety potrafiły je układać.
Oczywiście, biedny Spinarak jest jeszcze zbyt młody na niektóre ataki. Wydawał się bardzo zmartwiony, że nie jest w stanie pomóc tak, jakby tego chciał.
- Spokojnie, poradzimy sobie z nim inaczej. Celuj jeszcze raz String Shotem, tym razem staraj się trafić "twarz". Potem użyj Absorb, musisz się wzmocnić. Ariadosie, wykorzystaj ten moment odwrócenia uwagi, aby użyć na sobie Agility. Najważniejsze są teraz celne ciosy i szybkie uniki. Następnie poczęstuj go porządną serią Pin Missile.

Spinarak - zgodnie z twoim poleceniem - po raz kolejny posłał w kierunku Spiritomba serię pocisków z pajęczyny.(String Shot) Udało mu się trafić, lecz nie tak jak chciałaś. Zamiast w twarz, pociski trafiły na ''brzegi'' ektoplazmy. Widocznie pozycja, w której znajdował się pajączek (osłonięty twoim ciałem), zmniejszała jego pole widzenia na tyle, że jego zdolności celownicze były dość ograniczone. Tak czy inaczej, wasz przeciwnik miał już teraz na sobie nieco więcej pajęczyn i może nawet lekko krępowały one jego ruchy.
W tym samym czasie Ariados zaczął rozluźniać swe odnóża. (Agility) Spiritomb niezbyt przejął się tym, że zawisły na nim girlandy z pajęczyny i ruszył w kierunku większego z pająków. Ten był jednak gotowy, z niesamowitą szybkością minął przeciwnika i wysłał w jego kierunku 3 pociski. (Pin Missile) W tym samym czasie Spinarak usiłował użyć Absorb, jednak najwidoczniej zbyt obawiał się, że przypadkiem promień trafi Ciebie, by ostatecznie spróbować wykonać technikę.
Bestia nie zamierzała się jednak poddać. Wokół zdenerwowanego Spiritomba ponownie zebrała się aura mroku, złowrogi śmiech przeszył okolice, a w waszym kierunku pognała fala mrocznej energii. (Dark pulse). Ariadosowi udało się cudownie uskoczyć przed głównym natarciem i przyjął na siebie zdecydowanie mniej obrażeń, niż powinien, ty nie miałaś jednak szans by uskoczyć. Fala zebrała Cię z ziemi i przerzuciła kawałek dalej.
Po raz kolejny przez krótką chwilę nie mogłaś oddychać, a następnie poczułaś, że coś jest nie tak z twoją nogą. Gdy na nią spojrzałaś zdałaś sobie sprawę, że z niewielkiej rany pod kolanem, sączyła się cienka strużka krwi. Byłaś też nieźle obita. Nie ma jednak tego złego co by na dobre nie wyszło, wszystko wskazywało na to, iż z znajdującemu się w twych ramionach Spinarakowi nic się nie stało.
Wasz przeciwnik wydawał się coraz bardziej rozgniewany. Czyżby z wolna tracił siły w wyniku płynącej w jego ektoplazmie trucizny?

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. Osłonięty przez Lettie. (Bez zmian)

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Ranny, użyte Agility.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty, ''zarobaczony'' i ranny. Wzmocniony niecnym planem. Pokryty pajęczyną.

Ty:
Stan: Poobijana, niewielka krwawiąca rana na nodze (nie wykrwawisz się od niej) i problemy ze złapaniem oddechu.

Zrozumiałe stało się dla mnie, że trzeba zmienić taktykę. Moja osłona pozwoliła Spinarakowi uniknąć obrażeń, jednak wyraźnie negatywnie wpływała na celność ataków zadawanych przez małego pajęczaka, a Ariados potrzebował wsparcia. Czas na małą partyzantkę.
- Spinarak, zaatakuj niepostrzeżenie przy pomocy Shadow Sneak i szybko skryj się znowu pode mną. Potem jeszcze raz spróbuj wykonać Absorb. O mnie się nie bój. Ariados, osłaniaj odwrót Spinaraka, zajmując wroga przy pomocy Bug Bite, a na atak odpowiedz Sucker Punch'em.
Spiritomb chyba powoli zaczynał słabnąć, jednak rozwścieczony stwór mógł być dwa razy groźniejszy niż zwykle. Trzeba jak najszybciej zakończyć to starcie.

Zaczęła się kolejna faza tegoż niezwykle emocjonującego starcia. Pojedynku od którego miał zależeć los świata. Dzielny mały Spinarak rozmył się w cieniu i ruszyła ku przeciwnikowi (Shadow Sneak). Ariados był przygotowany by zaatakować zaraz po tym jak zrobi to jego potomek. Spiritomb - przeżarty przez owady i truciznę - łypał złowrogo na swych przeciwników. Bestia zapewne ma już jakiś plan.
Gdy tylko mały pajączek wyskoczył z cienia, Spiritomb skierował w jego stronę swe spojrzenie. W oczach waszego Nemezis zatańczyły spirale. (Hypnosis) Z początku wydawało Ci się, że zielonemu pajączkowi nic się nie stało, jednak po chwili zobaczyłaś, że ten usunął się na ziemię i tam już pozostał. Ariados, widocznie obawiając się najgorszego, wyskoczył w przód i zaatakował przeciwnika swymi żuwaczkami. (Bug bite)
Duch - w wyniku zatrucia - nie był już w stanie wykonać uniku i został trafiony przez swego przeciwnika. Następnie usiłował się wycofać za pomocą (Shadow Sneak), jednakże zanim zdążył on zniknąć w cieniu, pajęczy rodzic wyprowadził potężny cios. (Sucker Punch)
Po przyjęciu uderzenia bestia zamieniła się w cień i oddaliła na bezpieczną odległość. Widać było, że jest już w kiepskim stanie. Mniej więcej pomiędzy Ariadosem a waszym Nemezis, spokojnie spał sobie Spinarak. Ariados wydawał się odczuć ulgę na widok tego, iż jego potomek jeszcze żyje..

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. Śpi, leżąc gdzieś pomiędzy Ariadosem a Spiritombem.

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Ranny, użyte Agility.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty, ''zarobaczony'' i poważnie ranny. Wzmocniony niecnym planem.

Ty:
Stan: Poobijana, niewielka krwawiąca rana na nodze (nie wykrwawisz się od niej).

Furia rodzica pomogła Ariadosowi zadać przeciwnikowi bolesne rany. Niestety, biedny Spinarak był teraz wystawiony na ciosy. Lekko kulejąc, dotarłam do śpiącego pajęczaka, stając pomiędzy nim a Spiritombem. Skinęłam głową Ariadosowi, przekazując wzrokiem: "Będę go pilnować". Głośno zaś powiedziałam:
- Pora zakończyć tę zabawę! Poślij kolejną serię Pin Missile, najszybciej jak tylko jesteś w stanie! Potem znowu staraj się kontrować Sucker Punchem.
Duch walki na nowo wstąpił we mnie. Po raz pierwszy pozwoliłam sobie uwierzyć, że naprawdę mamy szansę wygrać to starcie. Trzeba je tylko dobrze rozegrać.

Dziewczyna znalazła się teraz na przeciwko bestii. Stała na drodze monstrum zarówno do Ariadosa jak i malutkiego śpiącego Spinaraka. Większy pająk szybko jednak wtargnął w przestrzeń między duchem, a jego towarzyszką i potomstwem.
I zrobił to w samą porę... by zablokować podmuch wiatru, który w waszym kierunku wysłał Spiritomb (Ominous Wind). Pajęczak odważnie przyjął na siebie obrażenia i kontratakował wysyłając w kierunku przeciwnika 4 ''strzały''. Niestety - bestia szybko uciekła kryjąc się w cieniu (Shadow Sneak). Ariados usiłował go jeszcze dorwać z pomocą (Sucker Punch), nie odniosło to jednak skutku. Rywal ludzkości wyłonił się za swym przeciwnikiem z cienia i posłał w jego kierunku konfundujący promień. (Confuse Ray)
Cóż... Spiritbomb widocznie ledwo się już trzymał, udało mu się jednak pozbyć zarobaczenia i teraz sił witalnych odbierała mu tylko trucizna.. Wojownik dobra - Ariados - również był teraz nie w pełni sił - oszałamiający promień widocznie na niego wpłynął.
Wszystko może się jeszcze zmienić...
Spinarak nadal smacznie spał.. Może to lepiej.. Jeśli przegracie nie będzie musiał tego oglądać.
Pokemony stały na przeciwko siebie, nieco dalej od Ciebie i malutkiego pajączka.

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. Śpi. Zasłonięty przez Lettie.

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Widocznie Ranny, skonfundowany, użyte Agility.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Zatruty i na skraju wytrzymałości. Wzmocniony niecnym planem.

Ty:
Stan: Poobijana, niewielka krwawiąca rana na nodze (nie wykrwawisz się od niej).

Paskudny stwór ledwo mógł utrzymać się na nogach... A w każdym razie tak by to wyglądało, gdyby takowe posiadał. Od ostatecznego zwycięstwa dzielił nas jeden krok... Tylko czy nie okaże się to dystansem nie do przeskoczenia? Wszyscy jakoś się trzymaliśmy, jednak Spinarak nadal pogrążony był w głębokim śnie, a Ariados popadł w konfuzję. Musimy przyjąć mniej ofensywną taktykę, by zminimalizować obrażenia, które pajęczak sam może sobie zadać.
- Ariados, znów użyj na Spiritombie Infestation, a potem wstrzymaj się od ataku i skup się na unikach. Poczekamy, aż trucizna i robaki całkowicie go wykończą. Uderzaj tylko wtedy, gdy potwór będzie chciał wykonać na Spinaraku Hypnosis. Wtedy uprzedź go, wykonując Bug Bite. Nie możeny pozwolić mu na regenerację energii.

Ariados - przełamał konfuzję - a następie wysłał w kierunku Spiritomba robactwo, które momentalnie zaczęły pożerać ektoplazmę mrocznego ducha. Bestia wrzasnęła wniebogłosy, ziemia zatrzęsła się.. Istota mroku zdecydowanie była świadoma swej nadchodzącej porażki. Obrzydliwy grymas przekrzywił jego twarz. Wyładowania elektryczne zabłysły na niebie, a na piasek spadł deszcz... Czuliście się jakby w okół temperatura spadła o kilka dobrych stopni.
Czując duże krople deszczu na swym ciele - zaczęłaś drżeć, a Spinarak wybudził się.
Monstrum skierowało swe spojrzenie w waszą stronę.. Czy on planował... Czy on planował zabrać kogokolwiek ze sobą...
Cokolwiek chodziło mu po głowie, szalony duch - ten który zniszczył ten świat - rozmył się w cieniu i ruszył w waszym kierunku rechocząc złowieszczo..
Chwilę później wyrósł tuż przed wami i zaczął dziwnie błyszczeć... czuliście jak zbiera w sobie energię do jednego - ostatecznego ataku... który pogrzebię was wszystkich...
Czy była dla was jeszcze nadzieja?
Czas się przekonać! Nie wygrywa ten kto nie próbuje...
No... Przynajmniej mogliście już być pewnym, że stojące przed wami zło zniknie niezależnie od tego czy przeżyjecie czy nie..

Spinarak:
Ability: Swarm
Stan: Widocznie ranny. Zasłonięty przez Lettie.

Ariados:
Ability: Insomnia
Stan: Widocznie Ranny, skonfundowany, użyte Agility.

Spiritomb:
Ability: ?
Stan: Przelewa swą siłę życiową do jednego ostatecznego ataku!

Ty:
Stan: Poobijana, niewielka krwawiąca rana na nodze (nie wykrwawisz się od niej).

Miałam wrażenie, że szalony rechot wdarł się przez moje uszy głęboko, aż do samych trzewi, wprawiając w drżenie każdą komórkę mojego ciała. Opanowało mnie szaleńcze pragnienie, by z zatkanymi uszami paść na kolana, zwinięta w kulkę i odgrodzona od świata jak wystraszony Sandshrew. Marzyłam o tym, by własnym krzykiem zagłuszyć ten zwiastun apokalipsy; by zamknąć oczy, unikając widoku ostatecznej zagłady.
Nie wiem, skąd wzięła się siła, która powstrzymała mnie od tej instynktownej reakcji. Może to deszcz, dawca życia i zwiastun odrodzenia, pozwolił mi zebrać tyle energii, by wyszeptać przez pokryte pyłem wargi:
- Odwagi, przyjaciele. Oto przyszedł czas na ostateczną wymianę ciosów. Zaszliśmy zbyt daleko, by teraz uciec.
Nagle w moje serce na nowo wlała się nadzieja - dziki, rwący potok desperackiej nadziei. Wyprostowałam się jak struna, podniosłam głowę i spojrzałam prosto w błyszczące centrum ektoplazmy.
- Naprzód! Nie pozwólcie mu zaatakować! - krzyknęłam. - Oboje użyjcie Shadow Sneak, a jeśli to go nie zniszczy, powtórzcie atak jeszcze raz. Powinno wystarczyć; resztę załatwią za nas robaki.

/Decyzję w tym miejscu opierałem głównie na tym czy Ariadosowi weszła czy nie weszła konfuzja.

Rechot bestii niósł się przez opustoszałe pola pełne kości i piasku. Byłaś pewna, że jeśli ktokolwiek tutaj żył, z pewnością go słyszał. Nie obudził on jednak w was strachu. Postanowiliście nie uciekać. Postanowiliście zostać walczyć do końca.. Postanowiliście... Nawet jeśli miałoby się to dla was skończyć tragedią.
Tak czy inaczej. Spełniliście już swój cel prawda? Kryzys został zażegnany... Nawet jeśli mieliście umrzeć... Zło już nie powróci.. To będzie koniec.. I początek.. Początek dla przyszłych pokoleń. Nadzieja dla tych, którzy narodzili się w świecie bez nadziei.  

Spinarak - bez cienia trwogi - wyszedł przed Ciebie i zgodnie z twoim poleceniem, rozmył się w cieniu. Struga ciemności - którą się teraz stał - niczym pocisk pognała wprost w obrzydliwą kulę mrocznej energii, w którą przeistoczył się teraz wasz Nemezis. Cienista postać pajączka zetknęła się błyszczącą bryłą ektoplazmy.. i wszystko wskazywało, że zostanie przez nią pochłonięta.. Jednak wtem.. Z drugiej strony natarła kolejna smuga cienia. Tym razem większa. Był to Ariados, któremu udało się wyzwolić spod konfundującego uroku, który został nań wcześniej rzucony przez waszego wroga.
Stary Ariados i młody Spinarak, przedstawiciele dwóch pokoleń nacierali
na rechocącego heroldem chaosu.

Fioletowy rozbłysk zmusił Cię do zamknięcia oczu.

Usłyszałaś trzask, a następnie poczułaś, że każdy włos na twym ciele staję dęba.. Poczułaś, że piasek i kości z podłoża wzbija się w górę. Potężny wiatr na ułamek sekundy owładnął twym ciałem, a gdy udało Ci się w końcu otworzyć oczy ujrzałaś, że Spiritomb przeistoczył się w potężny słup energii, który zbierał z okolicy wszelki materiał i wzbijał go w przestworze... W zasięgu swego wzroku nie widziałaś swych sojuszników.
Nie miałaś siły się opierać... Podmuch zabrał Cię w górę.. zaczęłaś szybować na spotkanie ze swym końcem...
Wtem... Cienista smuga wyłoniła się z kolumny fioletowej energii i pognała w twym kierunku. Cień przechwycił Cię w locie.. Był To Ariados, wraz ze swym potomkiem siedzącym mu na plecach. Ostatkiem swych sił zawinął cię w kokon pajęczyny
i przygniótł do ziemi.

Ogromny słup w końcu wytracił swą energię i rozpadł się wywołując przy tym potężną falę uderzeniową. Fala piasku, kości i mrocznej energii przerzuciła was dalej...

Gdy się ocknęłaś, leżałaś - częściowo - zakopana w piasku, twarzą ku dołu. Miałaś połamane kości, a z twych licznych ran sączyła się krew.. Nie widziałaś dla siebie nadziei, może nawet pogodziłaś się ze swym losem..  Przy tobie - również częściowo zakopani - leżeli Spinarak oraz Ariados. Obydwaj byli w podobnie tragicznym stanie jak ty.

Wtem.. Poczułaś na swych plecach coś mokrego i zimnego... Dziwnie kojącego.. Z trudem podniosłaś swą głowę ku niebu i ujrzałaś, że źródłem kojącego zimna były krople deszczu.
Wtem... Chmury rozstąpiły się ukazując czyste niebo - ujrzałaś słońce pierwszy raz od czasów gdy Spiritomb przywołał na tą ziemię wieczną ciemność...
Mimo iż na niebie nie wisiała teraz żadna chmura, deszcz wciąż spadał na ziemię... A w miejscu gdzie spadał momentalnie wyrastały niepozorne pęki zieleni. Gdy mistyczna woda spotkała się z waszymi ranami ból z wolna ustępował, a rany się zasklepiały... Przeżyliście..

Świat został uratowany... A ta kraina po raz kolejny ujrzała słońce.

Spoiler: