Droga nr 1

Turyści patrzyli się dosyć dziwnie na jej Magnemite. Co jest? Nie można mieć już przyjaznego magnesu jako jedynego przyjaciela podróży? Tak to w końcu z nią jest. Aktualnie miała tylko jego. Nikogo więcej, i w sumie nikogo więcej jej nie trzeba było. Dziewczyna rozglądała się dość uważnie, szczególnie w kierunku plaży. Nawet jeśli mieszkała w West Star, nigdy nie widziała plaży z tak bliska. Całkiem zadbana, to trzeba przyznać. No, i może znajdzie coś ciekawego? Znając jej szczęście żaden pokemon nie wyskoczy jej na twarz! Prędzej dostanie perłą w brzuch, albo prosto w bliznę, wywróci się spadnie na kamień i wywiozą ją nogami do przodu! Ale cóż.
- Magnet, jakbyś coś zobaczył to powiedz.

// powtórzę coby nie było, może teraz ktoś odpisze, khe khe

Magnes zamruczał i zaczął lewitować nad piaskiem bacznie lustrując każde ziarenko piasku swym pojedynczym okiem. Nie wydawało się jednak by coś znalazł, bo po chwili powrócił. Tobie też nie poszło lepiej, znalazłaś tylko piasek, wodę i trochę mokrego piasku. Zanim jednak zdążyłaś w jakiś sposób wyrazić swoje niezadowolenie - coś gwałtownie poruszyło się w twojej torbie. Tak jak wcześniej sobie wywróżyłaś, nie byłabyś sobą gdyby coś Ci się nie przytrafiło, tym razem spadła Ci wspomniana Torba, a jej zawartość wysypała się i spotkała rozgrzanym od słońca piachem.
Z wnętrza wturlał się owalny przedmiot - jajo mówiąc ściślej, choć dość dziwne, jego skorupka bardziej przypominała niebieskawe szkło, niż cokolwiek innego. Magnet bujając się wesoło zbliżył się do znaleziska i zmrużył swe oko próbując przejrzeć przez szklaną warstwę, z obserwacji wyrwał go jednak trzask i pęknięcie na szklanej powłoce. Magnetyczny pokemon natychmiast odleciał, a jego oko wyrażało ''To nie ja! To samo się pękneło.''
I faktycznie tak się stało. Od jajka z każdej strony zaczęły odpadać fragmenty szkła, by w końcu pozostawić na pasku dziwną szklaną istotkę. Był to pokemon, bez wątpienia. W końcu co innego może wykluć się z jaja?  
Stworek spojrzał na Ciebie dość niepewnie. Magnet wpatrywał się w nowego gościa zupełnie osłupiały - jak gdyby bał się, że stworek będzie na niego zły, za to, że Magnemite go ''pęknął''.
Noworodek zaczął interesować się leżącymi wokół niego przedmiotami, największą uwagę skupiając na zakopanym w piasku Potionie.

Ratujcie ludzie, ktoś tu zaraz będzie miał zawał, a potem cukrzycę w jednym!
Kiedy torba zaczęła się sama z siebie ruszać, wystraszona wręcz odskoczyła gdy ta spadła w piach. No i cholera, będzie musiała ją czyścić! Niech to! Tyle dodatkowej roboty! Chociaż... W sumie piasek sam odpadnie, byle nie nasypało się go za dużo. Nie miała nawet czasu narzekać na to, bo zaraz zobaczyła jakże ciekawą rzecz. Jajo! Jak mogła o nim zapomnieć? To pewnie przez nie torba zaczęła się wierzgać. Już czas? Kto by pomyślał! Kiedy zobaczyła jak zaczyna pękać i jak Magnet panikuje z tym wzrokiem, że to nie on zrobił coś złego, z automatu się zaśmiała i poklepała metalową kulkę po głowie.
- No już, dobrze, dobrze! - patrzyła z tą satysfakcją na pękające szklane jajo, a jej oczy zabłysnęły niczym pięciozłotówki gdy wykluł się jakże uroczy stworek, który... No właśnie czym on był..? Pierwszy raz widziała coś podobnego! Widziała jak stworek z zadowoleniem zerka w stronę potiona. Chwyciła go więc i podała stworkowi.
- Podoba ci się? - spytała zaciekawiona, przy okazji grzebiąc za Pokedexem. Musi sprawdzić co to i jak na to wołać!

Metalowa kulka - gdy została pogłaskana posłała - Ci falę falę - łaskoczącej - energii elektrycznej. No.. Chyba już się uspokoił, chociaż on... bo tobie serce nadal waliło. Znając twoje szczęście mogłoby stanąć od tego od tej nagłej fali prądu.. Na szczęście tak się nie stało i mogłaś dalej być żywa by cieszyć się widokiem podskakującej wokół Potiona szklanej kulki.
Młodziutki pokemon odskoczył gdy twoja ręka pognała w kierunku Potiona, a gdy go chwyciła, momentalnie do niej podbiegł niczym szczeniak do trzymającej piłeczkę dłoni właściciela. Niebieska ciecz znajdująca się we wnętrzu stworka - która wcześniej zachowywała się raczej spokojnie - teraz zaczęła szaleć i kroplami skapywać mu z pyszczka na piasek. Z podłoża zaczęło się leciutko dymić, więc to pewnie coś żrącego, ale na szczęście na Ciebie nie kapnęło. Co ciekawe, nie ważne ile cieczy wypłynęło, zawartość pokemona pozostawała względnie taka sama. Tak chyba ten gatunek wyrażał radość... Cóż.. Ciekawe.
Wyciągnęłaś pokedex, który momentalnie przeskanował pokemona ujawniając podstawowe informacje. Co ciekawe zdjęcie, które wyświetlała maszynka pokazywała pokemona o innym kolorze:
- PHLASK, POKEMON TRUJĄCY/DUCH. POKEMON WYZIEW. LABORATORYJNA PRÓBÓWKA OPĘTANA PRZEZ FIGLARNEGO DUSZKA. JEST ZNANY ZE SPRYSKIWANIA CHEMIKALIAMI LOSOWYCH OBIEKTÓW, BY ZOBACZYĆ CO SIĘ STANIE - odezwał się mechaniczny głos z pokedexu, na dźwięk którego Magnet zapiszczał wesoło, a którego mały Phlask nieco się wystraszył robiąc zdecydowany krok w tył. Ciecz we wnętrzu stworka zebrała się na ściankach.

Ta ciecz wyglądała groźnie... Chyba trzeba będzie zaopatrzyć się swego czasu w gumowe rękawice odporne na wszelkie żrące substancje, jeśli ona ma zamiar opiekować się tym małym szkrabem. Zdecydowanie. To zbyt niebezpieczne dotykać go gołymi rękami jeśli ślini się na widok czegoś co go ciekawi. Chociaż w tym wypadku... Skoro to chodząca próbka z chemikaliami, to może po prostu chce spróbować tych chemikaliów, które są w Potionie? Kto wie, kto wie.
- Phlask, hm.. - mruknęła pod nosem przyglądając się wpisowi z Pokedexu. Coś tu nie pasowało... Dlaczego on był niebieski? Coś tu jest nie tak. Stanowczo nie tak. Czy on... JEST SHINY?! To bardzo możliwe w takim razie! Oj bardzo! To ucieszyło Cristę jedynie bardziej.
- Wolę nazywać cie Sludge. - uśmiechnęła się kucając i podając małemu potiona. - Co ty na takie imię? - spytała, wciąż czując na ciele dreszcze z powodu tego małego "szoku" od Magneta.
- Jesteś taki uroczy! - zawołała trochę głośniej, tym radosnym tonem i z uśmiechem wywalonym na całą twarz.

- 1 Potion

Maluch - gdy tylko potion zaczął się do niego zbliżać - podskoczył i jednym haustem wciągnął go do siebie, a znajdująca się we wnętrzu substancja momentalnie pochłonęła buteleczkę. Gdy substancje się już ze sobą zmieszały, niebieska ciecz we wnętrzu Phlaska na chwilę przybrała bardziej zielonkawej barwy, po czym powróciła do normy gdy stworkowi się odbiło. Najwidoczniej bardzo mu smakowało... No i chyba też nic mu się nie stało, nadal wyglądał na
względnie zdrowego.. Jak na ducha..
Tak czy inaczej. Jeden Potion mniej.
Sludge wydawał się pozytywnie reagować na twoje wybuchy radości, (Pewnie dla tego, że gagatek dostał czego chciał.) więc nie miał problemu z przyjęciem nowego imienia.
Gdy Potion został już skonsumowany, stworek zaczął interesować się innymi rzeczami znajdującym się w twojej torbie, rzecz jasna na wszystko musiał wylać tą jedną przysłowiową kropelkę żeby zobaczyć co się stanie... I tak właśnie jedna z twoich skarpetek zajęła się płomieniem, a Phlask natychmiast odskoczył, najwidoczniej nie spodziewał się aż takiej reakcji.
Magnet był cały czas dość sceptycznie nastawiony w stosunku do waszego nowego znajomego, raz na jakiś czas podlatywał do malucha mrużąc swoje oko. Duszek wydawał się jednak wiedzieć, że budzi w Magnemite lekki niepokój i za każdym razem gdy magnes najmniej się tego spodziewał, wyskakiwał na niego z klasycznym *boo*. Magnet przerażony odlatywał wtedy by skryć się za twoimi ramionami. Widocznie bał się zemsty za pęknięcie jaja, albo tej substancji... Kto by powiedział...

- Spokojnie Magnet. - poklepała swojego metalowego przyjaciela po głowie i rzuciła mu ten miły uśmiech. Wyglądała całkiem uroczo z tak szerokim uśmiechem na twarzy, ale z drugiej strony, kto zwróciłby na to uwagę? W końcu uśmiechała się niemal cały czas, prawda?
- Mmm.. Wydajesz się bać Sludge. Nie musisz, wiesz? Zacznijmy od tego, że jesteś pokemonem stalowym, czyli jesteś odporny na truciznę. No i w ogóle... Pomyśl o nim jak o młodszym braciszku czy coś. - spojrzała na tego malucha, który widać już udoskonala udowadnianie wpisów z pokedexa przez oplucie skarpety. Jezusiemarianpłomień! Zasypała skarpetkę piaskiem i wzięła się za pozbieranie wszystkich tych rzeczy do torby. Jeszcze ją ktoś oskarży o robienie bałaganu i zanieczyszczanie środowiska czy coś!
- Stanowczo musicie znaleźć własny język.. Ale to chyba trochę potrwa. - mruknęła pod nosem widząc jak duszek straszy ten biedny magnes. Z drugiej strony... Wystawienie takiego małego stworka do walki od razu po wykluciu wydaje się złym pomysłem, ale może w ten sposób przynajmniej spożytkowałby swoją energię... Może gdyby zobaczył Magneta w akcji.. Ale z drugiej strony stalowy towarzysz nie dysponował aż takimi umiejętnościami, żeby zrobić wyjątkowo efektywną walkę.. Cholercia.
- Magnet. Sludge. Chodźmy lepiej dalej. - nadstawiła torbę, żeby mały słoiczek sobie do niej wskoczył i ruszyła w drogę.

Magnet po raz kolejny się rozluźnił i by to posłał Ci te przyjemne elektryczne łaskotki. Wydawało Ci się, że są jednak nieco silniejsze niż zazwyczaj, prawdopodobnie Magnemite nadal był nieco poddenerwowany, ale nie była to z całą pewnością trauma na całe życie. W końcu informacja, że pokemony stalowe są odporne na truciznę musiała mu dać do myślenia, nie? Mimo wszystko nadal nie wydawał się jednak jeszcze myśleć o Phlasku jak o młodszym bracie, ale na to potrzeba czasu.
Żadne służby ochrony środowiska nie przyszły i udało Ci się w porę ugasić pożar, a także pozbierać swoje klamoty. Było na nich nieco piasku, no ale trudno, może kiedyś odpadnie.
Słoiczek chętnie wskoczył do torby, a Magnet zawisł tuż nad twoim ramieniem i ruszyliście w dalszą drogę spokojnie. (Sludge nie dokuczał już swemu ''starszemu bratu''.)
Ruszyliście w dalszą podróż cały czas idąc wzdłuż plaży, w sumie inaczej się nie dało, bo tak ta droga się ciągnęła, przed waszą drużyną pojawił się niewielki mostek, który pomagał w przejściu na drugą stronę rzeczki, która nieopodal wpływała do większego akwenu.
Może pora na ryby? Chociaż.. Kiedyś trzeba dotrzeć do tego Gold Beach, a póki co nie oddaliłaś się zbytnio od West Star.
Słoneczko świeciło, więc nadal było piekielnie gorąco.

Spojrzała na swojego ukochanego kompana trochę zmartwiona, ale wiedziała, że w końcu mu przejdzie. Przyjdzie moment kiedy przekona się do nowego towarzysza, więc trzeba mieć jedynie nadzieję, że taki moment nadejdzie szybko. Droga była piękna, to trzeba przyznać, ale było stanowczo za gorąco. Nigdy chyba nie przyzwyczai się do tych klimatów, to było tak trudne... Ugh. Tęskniła za Frostu Summit i to bardzo. Stanowczo wolała jak jest zimno i niż kiedy się roztapia.
Widząc rzekę i most zaraz zdecydowała - trzeba zrobić mały przystanek, co z tego, że kolejny już. Inaczej się ugotuje! Pod mostem powinno być chłodno i przyjemnie. Z resztą, kto nie lubi szumu wody i wylegiwania się przy niej? Dlatego też kiedy tylko znaleźli się w wyznaczonym miejscu usiadła opierając się o podpory mostu.
- Hej, Magnet. - wpadła na mały pomysł. - Użyj Thunder Wave na wodzie. Może będą jakieś pokemony blisko i jakiś zareaguje na twoją elektryczność. - uśmiechnęła się do swojego kochanego magnesiku.

Usiadłaś przy mostku razem ze swoją gromadką, nie był jakiś spory, więc ciężko byłoby wygodnie zagnieździć się pod nim. Nie byłaś jeszcze na tyle daleko od miasta by raz na jakiś czas nie zobaczyć człeka, ale chyba nic się nie stanie jak postanowisz tutaj potrenować, czy powalczyć z jakimś dzikim pokemonem.. W końcu.. Kto to widział żeby ktoś kiedykolwiek robił problem trenerowi? Przecież na tym opiera się ekonomia, nie? No może nie.. W każdym razie trenerzy są ważni. Ozdabiali okolicę...
Magnesik - gdy usłyszał twoje polecenie - momentalnie pognał w stronę wody, widać było, że i on potrzebuję się nieco wyładować po tym całym stresie, które przysporzyło mu wykluwanie. Sludge cały czas wyglądał z twojej torby obserwując, ''co też ten stary Magnet wyprawiał''.  
Magnemite przemieścił się nad wodę i wysłał w jej stronę falę elektrycznej energii. Momentalnie pojawiły się bąbelki i z rzeczki na ziemię wyskoczył taki oto Pokemon.
Nie wyglądał na sparaliżowanego, bądź w jakiś sposób zranionego. Musiał być w jakiś sposób odporny na elektryczność i pewnie tylko lekko go połaskotało.
Pokemon spojrzał na Magneta zdziwiony i może nawet nieco zagniewany, jakby pytając ''Co ty tutaj wyprawiasz huliganie!?''

Siedzenie tak tutaj, przy wodzie, w cieniu... Było wyjątkowo przyjemne. Nie da się ukryć, że tego trzeba jej było, nawet jeśli to miejsce nie było jakoś wyjątkowo wygodne i nie było też luksusowym hotelem, to nadal jedno z najmilszych miejsc jakie jej się przytrafiły w tej gorącej trasie. No, ale bądźmy szczerzy. Każda trasa w tej części Shiruby będzie dla niej za gorąca.
Obserwowała z uśmiechem poczynania swojego elektrycznego przyjaciela, który widać cieszył się jak nigdy na okazję małej "zabawy". O ile tak to można nazwać. Kiedy w wodzie pojawił się pewien ruch, odruchowo, zaciekawiona zaczęła się przyglądać. Co z niej wyskoczy? Co się pojawi? I w końcu! Wooper! Aaach, one są tak uroczo pocieszne. I odporne na elektryczność... Ale to nie zmienia faktu, że są tak urocze! Spójrzcie na tą głupkowatą mordkę. Nic tylko łapać i wytulać, prawda? Zostawiła torbę ze Sludge'm w bezpiecznej odległości, a sama zbliżyła się do brzegu.
- Dzień dobry! - przywitała się ze stworkiem. Nie chciała go atakować. Przynajmniej na razie. - Chyba nie spodobała ci się elektryczność Magneta... A szkoda. Szukał tylko kogoś, z kim mógłby się pobawić. Czy też powalczyć.. Może masz ochotę na walkę? - to entuzjastyczne podejście sprawi, że kiedyś przytuli Giratinę albo Dialgę zamiast uciekać w trymiga. - Tylko walka! Nie złapię cie, ani nic jeśli nie będziesz chciał. - bądźmy szczerzy. Na Wooperze akurat jej tak nie zależało, ale pewnie gdyby to był jakiś pokemon, którego bardzo by chciała, pewnie łapałaby bez mrugnięcia okiem.

Do twojego ''pięciogwiazdkowego hotelu przy mostku'' przypałętał się nowy gość, a może to ty tu byłaś gościem a Wooper gospodarzem? Cokolwiek. W każdym bądź razie stałaś teraz przed małym wodno-ziemnym gagatkiem, na pyszczku którego rysował się głupkowaty uśmiech.
Sludge wyglądał ze swojej torby zainteresowany nowym znaleziskiem, pewnie chciał wypróbować jak jego chemikalia podziałają na tą istotkę, ba, na pewno chciał to zrobić, ciecz w jego wnętrzu aż szalała. Mimo to pozostał w torbie i tylko lekko wyglądał pozwalając chemikaliom z jego pyszczka skapywać na podłoże.
Magnet słysząc twe słowa zaczął unosić się nad Wooperem gotów na nieco rywalizacji. Zmrużył swe oko i już gotował się do pojedynku... ale czy to na pewno on będzie walczył? Cóż, decyzja rzecz jasna była twoja.
Wooper wydawał się wysłuchać twoich słów, cały czas spoglądał na Ciebie z tym swoim głupkowatym uśmiechem i... ustami pełnymi wody? Po co mu to? Wkrótce miałaś się przekonać.
Gdy dokończyłaś swoją przyjacielską przemowę niebieski stworek posłał w twoją twarz wiązkę wody. Ciśnienie nie było spore i nawet specjalnie nie zabolało, ale było to jawne wyzywanie do walki. Wooper - szeryf spod mostu - znał swój stuff i widać było, że nie da sobie w kaszę dmuchać. Wydawał się zamierzać ukarać was za zakłócenie porządku w jego ''mieście''.

Niespodziewany strumień wody zaraz zmusił dziewczynę do przewrócenia na plecy, i chociaż mokra i oblepiona piaskiem - nie była zła. Wręcz przeciwnie. Zaczęła się radośnie śmiać, podniosła szybko na nogi i stanęła w bezpiecznej odległości.
- A więc, postanowione! - zawołała wskazując palcem na błotnego pokemona. - Magnet! Najpierw uderz Tackle w Woopera! Od razu po ciosie odskocz od niego i użyj tego samego ruchu. Tym razem wyceluj w piasek i postaraj się sypnąć nim prosto w oczy przeciwnika! - stalowy towarzysz nie miał co prawda jakiś wielkich ruchów, którymi mógłby się popisać, ale to tylko powodowało, że Crista zaczynała jedynie bardziej kombinować. Ciągle zerkała na Phlaska, czy nic mu nie grozi, albo jakiś inny atak nie leci w jego kierunku. Lepiej, żeby małemu nic się na razie nie stało! Zanim wystawi go do walki na pewno miną jeszcze z dwa dni, może i mnie jeśli będzie bardzo chciał się popisać?
- Piasek w oczach zawsze boli więc nie będzie mógł patrzeć. Postaraj się to wykorzystać i uderz Tackle w jego plecy. Postaraj się oddalić go od wody najbardziej jak się da!

Wooper spojrzał na Ciebie rozeźlony, chyba nie podobało mu się to, że wyśmiewasz jego atak. Pewnie nawet planował wysłać w twoim kierunku kolejny Water Gun, ale odsiecz przybyła w porę. Magnet walecznie uderzył w plecy wodnego pokemon, na tyle mocno, że ten przekoziołkował w przód parę ładnych metrów. Udało mu się jednak ustać na łapki i Wooper szybko wysłał w kierunku elektrycznego stworzonka wodny pocisk. Ten jednak chybił bo Magneta nie było już tam gdzie wodniak zakładał, że będzie. Magnes przeszedł już do wykonywania manewru z piachem, który nie odniósł jednak zbyt wielkiego sukcesu, ponieważ do najprecyzyjniejszych pokemonów Magnemite nie należał, zwłaszcza, że nie chodziło tu o manipulacje niczym powiązanym z metalem, a prostym piachem. Mimo wszystko latający magnes i tak przeszedł do próby wykonania kolejnego tackle, nim jednak do tego doszło Wooper zdążył wysłać w jego kierunku Water Gun, który musnął jego magnes. Atak zabolał, ale nie na tyle by Magnet przerwał swą szarżę. Nastąpiło kolejne natarcie na Woopera, które tym razem zadało mu dodatkowe obrażenia. (Analytic)
Sludge nadal siedział w twojej torbie, od czasu do czasu spluwając na podłoże - swoją drogą zrobił się tam już spory placyk wypalonego piachu - stworek uważnie obserwował walkę. A czy sam chciałby powalczyć? Na pewno chciałby na Wooperze wypróbować swoje środki, a czy coś poza tym? Nie wiadomo.
Magnemite walczył z pełną determinacją, z pewnością chciał wygrać, nie trzeba było być geniuszem by to zauważyć... i chyba chciał też coś udowodnić Phlaskowi.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5
Water Gun:(2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56

1000 - 56 = 944HP

Wooper:
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2
Tackle:(5+40-8)*1*1*1*1 = 37
Tackle:(5+40-8)*1*1,3*1*1 = 48,1 ~ 48

1000 - 37 - 48 = 915HP

Nie było aż tak źle. Spodziewała się, że będzie to wyglądać trochę gorzej czy coś, ale widać Magnet radził sobie wyjątkowo dobrze i to ją w zupełności satysfakcjonowało. Wiedziała, że taka walka będzie nudna. Nic tylko wymiana między kilkoma atakami... Hm. Trzeba to jakoś urozmaicić. Tylko jak? I zanim Phlask dorobi się szkła..
- Magnet, użyj Tackle i postaraj się wyrzucić Woopera w powietrze. Zaraz po tym zaatakuj znów, tym razem wykorzystaj grawitację na swoją korzyść, żeby zmusić go do upadku na ziemię z większym impetem. To powinno bardziej zaboleć. - była dumna z tego jak radzi sobie jej podopieczny. Magnemite nie miał jakiś wielkich okazji do walki przez swoje życie, zazwyczaj pomagał jej tylko przy elektronice i... No właśnie. Elektronika. Rozmyślanie o tym dało jej pewien pomysł!
- Słuchaj Magnet! Zaatakuj znów Tackle, tym razem postaraj się przyczepić do niego swoje magnesy. Najlepiej zahacz je między tymi antenkami. Razem z siłą ciosu na pewno ci się to uda. Oddal się wtedy i użyj Thunder Wave! To powinno wywołać spięcie i wybuch! - ten błysk w oku genialnego odkrywcy. O tak, była zadowolona z siebie samej jak cholera, a przy okazji pomogłaby Magnetowi, żeby ten zaimponował małemu Sludge. - Ten atak nazywa się Magnet Bomb! Na pewno ci się uda. - teraz walka na pewno nie będzie nudna.

Turę 2 czas zacząć. Magnemite ruszył! Wooper również nie próżnował. Magnet był jednak dużo szybszy niż jego przeciwnik, więc zaatakował pierwszy. Natarł na rybkę i wybił ją w powietrze, a mówiąc ściślej natarł na Woopera, wrzucił go na siebie, a następnie będąc na odpowiedniej wysokości zrzucił na ziemię dodatkowo poprawiając ciosem. Drugi z ataków mocno zabolał! Był to cios krytyczny.
Woper okazał się jednak być dość wytrzymałą rybką, bo szybko wrócił na nogi i był gotów do dalszej walki, nim jednak zdążył posłać w kierunku swego rywala wiązkę wody, na powrót został porwany przez zdeterminowany do wygranej magnes. Ten jednak chyba coś pomieszał, bo nie oddalił się i użył Thunder Wave zaraz po tym jak uniósł swego przeciwnika z ziemi. Tak jak sądziłaś wywołało to niewielki wybuch, a w jego polu rażenia znalazł się i Wooper i Magnemite (-50HP każdy). Na domiar złego wydawało Ci się, że to chyba nie jest odpowiednia droga by nauczyć go Magnet Bomb. W końcu to fizyczny cios typu stalowego.
Sludge nadal obserwował potyczkę, nawet przestało mu kapać z pyszczka... I dzięki Arceusowi bo w końcu pewnie naplułby do wnętrza torby.. A to mogło skończyć się niezbyt ciekawie.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5

Spięci i wybuch: -50HP
944 - 50 =894HP

Wooper:
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2

Spięcie i wybuch: -50HP
Tackle:(5+40-8)*1*1*1*1 = 37
Krytyczny Tacke:(5+40-8)*1*1*2*1 = 74
915 - 50 - 37 - 74 =754HP

To stanowczo zabolało, ale wybuch wydawał się nadal być użyteczny w potyczce. Nawet jeśli nadal nie był to Magnet Bomb. Co prawda nie wygląda to jak atak typu stalowego, to nadal chodzi o wybuch i przyczepianie metalowych elementów, gdzie u Magneta - najlepiej użyć do tego Magnesów, które ma przyczepione do swojego ciała. To nadal jakieś wyjście, a spięcie między metalowymi elementami - zawsze może doprowadzić do tego o co jej chodzi.
- Jest dobrze Magnet! - pochwaliła swojego podopiecznego z uśmiechem na twarzy. Radził sobie tak jak tego chciała i to było najważniejsze. Spojrzała na chwilę z tym uśmiechem na swoją udomowioną probówkę i szybko wróciła wzrokiem do walki.
- Postaraj się zrobić to jeszcze raz. Uderz w Woopera Tackle i przyczep swoje magnesy. Powinny być nawet wystarczająco duże, żeby go objąć i złapać się przeciwnymi biegunami! Kiedy to zrobisz oddal się i użyj ponownie Thunder Wave! Może kolejny wybuch okaże się dla nas bardziej korzystny. Mimo wszystko miej się na baczności. Kiedy dym opadnie zbliż się do przeciwnika używając Tackle i w momencie ataku zabierz swoje magnesy i użyj Supersonic!

Magnemite przeszedł do kolejnej próby nauczenia się nowej techniki, po raz kolejny natarł na Woopera, tym razem stworek był jednak gotowy, wyminął lecącego w jego kierunku Magneta i wystrzelił w jego kierunku celny Water Gun. Elektryczny stworek ''zaskwierczał'', ale nadal unosił się w powietrzu i ponowił próbę pochwycenia Woopera. Niestety... Bez większego skutki. Najwidoczniej ''rybka'' nie należał do głupich i nie dała się nabrać dwa razy na ten sam numer. Zdeterminowany magnes nie dawał jednak za wygraną, natarł na przeciwnika Tackle, czym nieco go odepchnął, po czym posłał w jego kierunku wiązkę dźwięku (Supersonic), która niestety chybiła celu... Wooper korzystając z okazji posłał w twojego pokemona kolejny wodny pocisk.
Cóż... Ta tura nie poszła po waszej myśli.
Pokemon próbówka widocznie również to zauważył, bo nieco zalękniony wycofał się głębiej do wnętrza torby.. Żeby tylko nie zdecydował się tam ''posprawdzać'' właściwości twoich klamotów...
Magnemite nie dał po sobie poznać, że lekka porażka w jakikolwiek sposób na niego wpłynęła, nadal widziałaś błysk determinacji w jego oku i wiedziałaś, że jest gotów do dalszej walki i prób opanowania nowej techniki.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5

Water Gun:(2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56
Water Gun:(2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56
894 - 56 -56 = 782HP

Wooper:
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2

Tackle:(5+40-8)*1*1*1*1 = 37
754 - 37 = 717HP

Małe niepowodzenie na pewno nie sprawi, że zaraz się załamie. Przecież cały czas wychodzić nie może, prawda? Przez takie przeszkody, robi się przynajmniej ciekawiej! A tego trzeba było w tej walce, jeśli Magnet chce coś wyciągnąć musi też sam oberwać.
- Magnet, użyj Thunder Wave, ale celuj bardziej w piasek. - co wymyśliła tym razem? - W tym samym czasie szarżuj na Woopera używając Tackle! Naelektryzowane drobinki piasku powinny za tobą podążyć. Staraj się celować w głowę przeciwnika, może wtedy trochę piasku lecącego za tobą wpadnie mu w oczy. - no tak. Im mniej ataków masz w zanadrzu, tym bardziej się staraj wykorzystać to co masz dokoła, prawda? Wykorzystywała to jak tylko się dało i widać to sposób, który jej się bardzo podobał. Było przy tym dużo zabawy!
- Zaraz po ciosie, przeturlaj się po Wooperze za niego, żeby piasek przypadkiem nie uderzył w ciebie. Szybko straci swój ładunek, ale lepiej żeby nie wylądował w twoim oku. Kiedy będziesz jeszcze blisko Woopera użyj Supersonic. Będziesz miał większą szansę na to, że trafi!

Twój starter poszybował w kierunku swego wroga po drodze wysyłając falę elektrycznej energii w kierunku piasku. Drobinki - tak jak przewidywałaś - zebrały się w górę i podążyły za poke-magnesem. Wooper zdał sobie jednak sprawę z planu jego przeciwnika - a to bystrzacha - i zacisnął swoje rybie powieki. Miało to jednak swoje plusy, wodny pokemon nie był w stanie przez chwilę podjąć żadnej akcji. Magnemite wykorzystał ową chwilę nieuwagi swego rywala by użyć na nim Supersonic.
Atak rzecz jasna zadziałał i Wooper miał teraz problem z odnalezieniem się w sytuacji. Ta tura definitywnie należała do was.
Sludge po raz kolejny wyjrzał z torby, zapewne również on zaczął czuć, że jednak nie przegrywacie i nie ma się czego bać.. Przestraszony duszek.. Tego jeszcze chyba nie grali.
Tak czy inaczej, piasek wkrótce opadł, Wooper na powrót otworzył swoje oczęta i kolejna faza walki właśnie miała się rozpocząć.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5
782HP

Wooper: (Skonfundowany)
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2
717HP

Skończyło się równie dobrze jak zakładała pierwotna wersja planu. Teraz, kiedy Wooper nie do końca wie, co jest grane - łatwiej będzie wcielić w życie jakiś plan. W zasadzie... Przydałoby się trochę doszlifować ten wybuchający ruch. Może ostatecznie będzie w stanie użyć tego jak powinien? W końcu, przyczepianie tego do przeciwnika to pół sukcesu. Trzeba jeszcze nauczyć go jakoś wyrzucania tych magnesów od siebie, bez narażania się na kontakt z wrogiem, ale do tego raczej będzie potrzebować spokojnego treningu aniżeli walki.
- Dobra Magnet! Wracamy do planu z Magnet Bomb. Tak jak poprzednio, szarżuj na niego używając Tackle i przyczep swoje magnesy, a po oddaleniu użyj Thunder Wave. Postaraj się tym razem skupić jedynie na magnesach, żeby cała wiązka poszła do nich. - spojrzała w kierunku torby na Phlaska i uśmiechnęła się szeroko.
- Chcesz popatrzeć z bliska? - spytała patrząc nadal na stworka. - Jeśli chcesz to podejdź do mnie. Tylko się nie oddalaj. - i nie kap kwasem na moje buty. To powinna powinna powiedzieć jak nic. W czasie oczekiwania na decyzje spojrzała znów na swojego ulubionego podopiecznego.
- Magnet, zaraz po wybuchu użyj Tackle! Postaraj się wpaść na niego z całą swoją siłą. Zaraz po tym kolejny Tackle. Wbij go w ten piasek!

Walka stawała się coraz bardziej zacięta, a wasza drobna przewaga, którą udało wam się wywalczyć na przestrzeni kilku tur, w każdej chwili mogła zniknąć. Wooper był bowiem zatrważającym przeciwnikiem i nie raz to już udowodnił, czy jednak teraz - będąc pod wpływem konfuzji - dalej będzie stanowić tak wielkie zagrożenie dla Magneta, jak stanowił jeszcze chwilę temu? Kolejna runda rozpoczęła się w momencie gdy elektryczno-stalowy pokemon ruszył ku swemu wodno-ziemnemu rywalowi.
Udało mu się! A przynajmniej pierwsza część polecenia się powiodła, szarża z użyciem tackle wytrąciła Woopera z równowagi, dzięki czemu Magnemite'owi udało się go uwięzić w swych magnesach, nie zdołał jednak poprawnie wycelować Thunder Wave'em, ponieważ Wooper przezwyciężył konfuzję i prysnął twemu starterowi Water Gun'em w oko, aj, krytyczne trafienie! Wodniak dzięki swemu śliskiemu ciałku wyśliznął się z pomiędzy magnesów i odskoczył w tył by przygotować kolejne wodne pociski. Co prawda wybuch - o którym wspominałaś w poleceniu - nie nastąpił, ale Magnet i tak - tak szybko jak tylko zdołał - zaszarżował na Woopera i zaatakował go z pomocą tackle, a następnie ponowił atak, Wooper był jednak gotowy i posłał w kierunku przeciwnika celny water gun. Nie przerwało to jednak natarcia Magnemite, który koniec końców zdołał dosięgnąć Woopera. Ciosy nie zdołały jednak wbić wodnego pokemona w piasek i ten nadal trzymał się jakoś na nogach - twardy skurczybyk.
Sludge słysząc twoją propozycję z początku się zawahał, widocznie czuł się w torbie dość bezpiecznie.. Jego niepewność nie trwała jednak długo, widząc, że Magnemite'owi idzie całkiem nieźle zdecydował się podreptać i zająć pozycję tuż przy twej nodze. Czasem mu coś kapnęło z pyszczka, ale wszystko na piasek i raczej nic specjalnie.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5

Water Gun (krytyczny): Water Gun:(2+40-5)*1,5*1*1*2 = 111
Water Gun: (2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56
782 - 111 - 56 = 615HP

Wooper: (Skonfundowany)
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2

Tackle: (5+40-8)*1*1*1*1 = 37
Tackle: (5+40-8)*1*1*1*1 = 37
Tackle:(5+40-8)*1*1,3*1*1 = 48,1 ~ 48
717 - 37 - 37 - 48 = 595HP

Chyba przyszła najwyższa pora, żeby skupić się już bardziej na samych obrażeniach niż na nauce ataku, który jednak stanowczo trzeba będzie wytrenować na spokojnie. Inaczej się nie da. W momencie takim jak ten - musi zadbać bardziej o wygraną niż nowy cios.
- Mmm.. Błotny koleżka się rozruszał. - stwierdziła z tą satysfakcją w głosie. - Hej, Magnet! Wzleć do góry i tam zacznij robić uniki przed atakami Woopera. Kiedy tylko zobaczysz jakąś chwilę słabości przez oszołomienie, zleć w dół na niego jak przecudna metalowa kometa i uderz Tackle! - znów wystawiła ten palec mówiąc polecenie, ze wzrokiem pełnym życia i energii.
- Zaraz po ataku znów się oddal i zacznij uniki, by w kolejnej chwili słabości użyć ponownie Tackle. Postaraj się go wywrócić, najlepiej na brzuch, nie na plecy i wtedy użyj Tackle ponownie. Wbijanie w ziemię powinno zaboleć! - mówiła z zapałem. Nie sądziła, że pierwsza walka i to jeszcze z randomowym pokemonem będzie tak zabawna. Spojrzała na Phlaska i uśmiechnęła się szeroko.
- Hej, Sludge! Może urządzimy mały doping dla Magneta? Myślę, że się ucieszy~ - szczerzyła te swoje ząbki w uśmiechu i zaraz spojrzała w kierunku Magnemite wykrzykując radosne "Daj z siebie wszystko!".

Emocje narastały, żadna ze stron nie chciała przegrać, ciosy padały coraz gęściej! Innymi słowy: Walka trwała!
Padła decyzja by zaprzestać - póki co - prób szkolenia Magnemite, zwycięstwo okazało się ważniejsze. Elektryczny pokemon, zgodnie z poleceniem swojej trenerki wzleciał w górę i z tamtejszej pozycji obserwował przeciwnika. Wooper nie zamierzał jednak czekać bezczynnie, wysłał w powietrze kilka wodnych pocisków, z czego dwóm udało się nawet trafić w latającego zygzakami Magneta. Kiedy wszystko wskazywało na to, że wodny pokemon wyzbył się już efektów konfuzji, nagle - bez żadnej zapowiedzi - poplątały mu się nogi i upadł uderzając główką w podłoże, rzecz jasna nie odbyło się bez nabycia obrażeń. Magnemite więcej nie potrzebował, natarł na przeciwnika niczym wspomniana metalowa kometa, Wooper nie miał jak obronić się przed tym ciosem, więc przyjął go na siebie mężnie.
Gdy cała akcja została przeprowadzona Magnemite ponownie się oddalił. Widocznie zmęczony Wooper podniósł się z ziemi, wysłał w kierunku lewitującego pokemona jeden wodny pocisk, po czym znowu odczuł on na sobie działanie konfuzji i tak samo jak za pierwszym razem upadł. Poke-Magnes po raz kolejny wykorzystał sytuację.
Phlask mniej lub bardziej zignorował twoją wzmiankę o dopingu i z wciąż rozdziabionym pyszczkiem - z którego raz na jakiś czas wydobywał się jakiś trujący wyziew - spoglądał na toczącą się walkę.

Magnemite:
Atak:  5
Obrona: 5
Sp. Atak: 6
Sp. Obrona: 5

Water Gun: (2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56
Water Gun: (2+40-5)*1,5*1*1*1 = 55,5 ~ 56
615 - 56 - 56 =503HP

Wooper: (Skonfundowany)
Atak: 8
Obrona: 8
Sp. Atak: 2
Sp. Obrona: 2

Konfuzja: (8+40-8)*1*1*1*1 = 40
Konfuzja: (8+40-8)*1*1*1*1 = 40
Tackle: (5+40-8)*1*1*1*1 = 37
Tackle: (5+40-8)*1*1,3*1*1 = 48,1 ~ 48
595 - 40 - 40 - 37 - 48 = 430HP

Nareszcie! Może i nie po raz pierwszy opuszczałem West Star, ale teraz robiłem to mają stuprocentową pewność, że prędko tam nie wrócę. Kiedyś na pewno, ale nie dzisiaj, nie jutro i nie przed tym jak zwiedzę inne miasta tego regionu. Prosta droga wiodła mnie na wschód, do Gold Beach, a ja nie zamierzałem się jej przeciwstawiać. Prosto na wschód.