Polowanie Luxiana nr.2

No to popatrzmy czy jakiś pokemon nie czai się w wodzie, rozglądałem się też czy żaden spragniony pokemon nie pije wody ze źródełka. W końcu brzeg był delikatny i mógłby to zrobić. Po chwili rozebrałem się do samej bielizny i zamoczyłem nogi w wodzie.

Gdy ty miło spędzałeś czas mocząc nogi w górskim strumieniu, mały Axew postanowił wszamać twoje ubrania. Radzę się pośpieszyć bo dalszą drogę przejdziesz w samej bieliźnie.

No way! Szybko wyrzucam w niego pokeballem z zaskoczenia. Chodzenie w bieliźnie nie byłoby takie złe, jednak wolę mieć troszkę ciuszków. Najgorszą rzeczą byłoby chodzenie nago, smok mógłby zaczaić się na mojego ekchem. I to miłeby nie było

Pokemon uciekł... zeżarł Ci koszulkę, zostałeś w samych spodniach i butach..

I zostało mi tylko 25 balli, ale teraz to coś złapię, czuję to w kościach, patrzę się czy żaden pokemon nie stoi przy wodopoju. Jeśli nie to odchodzę stamtąd i szukam nowych pokemonów, przydałyby mi się, na razie mam tylko dwa

Zobaczyłeś Swablu! Ciekawe, czy uda się go złapać.

Mi się nie uda?! Rzucam w tego sukinkota pokeballem licząc iż złapie się za pierwszym podejściem, a jeśli nie to znaczy że mam przesrane. Ale nie warto o tym myśleć, teraz liczy się tylko złapanie latającego na chmurze pokemona.

Udało się! Złapałeś Swablu!

Ech... już coraz bliżej końca, mam tylko 24 balle, ale cóż poradzę? Muszę szukać dalej i nie zamartwiać się. Ważne teraz złapać kolejne stworki które zapełnią mój box, przydałaby sie też kasiorka, duuużo kasiorki. Kupiłbym sobie bilet na kolejne safarii.

Tym razem nie spotkałeś żadnego pokemona.

Lecim dalej! Lecimy lecimy lecimy! Muszę złapać kolejnego pokemona! Wiem że mogę spokojnie ruszyć na przód i szukać pokemona, ale po co! Trzeba pobiec przed siebie, byle dalej! Nie ma szans że nie! Długo już siedziałem na tyłku ale koniec opier**lania się. Do roboty gnoju!

Niestety, twoja przeogromna ambicja ci nie wystarczy. Aby złapać pokemona trzeba mieć szczęście, a ono się właśnie od ciebie odwróciło. Jednak nim się zorientowałeś coś uderzyło się w głowę i zemdlałeś. Obudziłeś się na polance, gdzie słońce ładnie grzało. Wokół znajdowały się same góry, a w oddali chyba jest stawik lub jeziorko. Mimo tak ładnej aury nie znajdujesz pokemona.

-Kto mnie pierdyknął w łeb?!-krzyknąłem i zacząłem rozglądać się za napastnikiem. Ja mu dam.-myślałem. Wiem, będzie nad wodą, a jeśli tak to ma przesrane, najpierw lewy sierpowy, potem prawy, a na koniec złapię go do pokeballa! Aj, mój pomysł jest genialny, ale najpierw muszę go wykonać, a to łatwe nie jest, no chyba że jest się tak idealnym jak ja! Ja jestem Niewyobrażalny! Nikt mi nie podskoczy, nawet ten cios z zaskoczenia im nie pomoże!
-Banzai!-krzyknąłem i ruszyłem spuścić łomot pokemonom.

Wkurzony nie tylko na pokemona, ale także na cały świat ruszyłeś nad jeziorko. Im dalej szedłeś tym wydawało ci się, że robi się coraz goręcej. Nagle ujrzałeś tego złoczyńcę! Bezkarnie pił sobie wodę! Dopowiadając, woda ta był przepiękna. Widziałeś całe wapienne dno, dzięki któremu ciecz mogła utrzymać tak nieziemski kolor. Powracając do pokemona. Był to Fraxure, na początku nie zwrócił na ciebie nawet uwagi. Jednak po ujrzeniu cię w tafli wody odwrócił się uśmiechnięty.

-Ty Je*any gnoju jak Ci dzisiaj przy*ierdole to się Ku*wa do Ch*ja nie pozbierasz! Ok rage out! Teraz umrzesz!
Rzucam w tego gnoja pokeballem licząc iż się złapie, jeśli nie to popycham go prosto do wody, i pilnuję aby nie wydostał się stamtąd. Dostanie po ryju, oj dostanie! Nie ma szans ze mną! Ja jestem najsilniejszy, najfajniejszy i ogólnie idealny! Więc ten pokemon to dla mnie pestka!

Pokemon uśmiechnięty podskoczył w twoim kierunku. Był naprawdę zadowolony, że cię spotkał. Nawet nie zdążyłeś rzucić w niego pokeballa, gdyż sam go dotknął. Brawo! Masz kolejnego pokemona! Tylko teraz stoisz pośrodku niczego. Dookoła tylko i wyłącznie góry, a pokemonów brak. Jesteś jak Squirtle na pustyni. Jeśli zaraz czegoś nie zniszczysz to eksplodujesz ze złości.
Do najbliższego podejścia na szczyt masz jakiś niecały kilometr.

Ale ja zostaję tutaj, nie ma ciula we wsi! Nie ruszę się stąd, jakieś debile biją mnie po głowie, dodatkowo mam spieczone plecy. Razem ze swoimi 23 ballami zastawiam mini pułapkę. Robię drogę z przysmaków, na której końcu leżeć będzie pokeball, głupi pokemon może w niego wejść. Takich pułapek robię cztery, a sam siedzę pomiędzy nimi i czekam aż jakaś zostanie napełniona.

Twoja pułapka nie do końca spełniła swoje zadanie. Owszem, ni stąd ni zowąd znalazły się przy tobie cztery pokemony. Jednak te sprytnie zjadły pokarm, a pokeballe...zniszczyły. Po raz kolejny zostałeś przechytrzony! Mimo tego podszedł do ciebie...uwaga, uwaga! Axew! Uśmiechnięty usiadł obok ciebie i czeka, aż dasz mu coś do jedzenia.

(Czyli -4 balle?!)
-No masz ty mała mordo ty moja!- Powiedziałem i dałem mu troszkę smakołyków.
-Jeśli chcesz więcej to musisz niestety wejść do tego pokeballa, no niestety.- Wyciągnąłem safariiball i pokazałem mu go z każdej strony.
-Widzisz, nie jest groźny, ba moje pokemony twierdzą że taki ball jest bardzo komfortowy. Tylko musisz do niego wejść. Jeśli będziesz gotowy wejdź do niego. -Położyłem pokeball i pogłaskałem małego Axew'a.

//Num//

Szczęście się ponownie do ciebie uśmiechnęło. Młody Axew wręcz z zachwytem wparował do pokeballa. Niestety ich kolekcja ci się uszczupliła. Zostało ci już ich tylko 18, a przecież z pewnością jest tutaj jeszcze dużo pokemonów smoków. Jednak ponownie wszystkie się pochowały. Choć, możliwe że ponownie ktoś z gatunku Axew przyleci do ciebie uśmiechnięty...

Zrobiłem kolejną pułapkę, tym czasem ścieżka prowadzi wprost do moich łapek, gdy pokemon przyjdzie mam wolną drogę do złapania go, nie chce się ruszać, nie mam po co. Widzę że pokemony przebywają także tutaj, więc moja podróż nie ma najmniejszego sensu, ach jaki ja jestem mądry.

Twoja niewyobrażalna mądrość wymyśliła znakomitą pułapkę. Jednak byłaby znakomitsza, gdyby jakikolwiek pokemon pojawił się w zasięgu chociażby wzroku. Wokół ciebie rozpowszechniała się tylko i wyłącznie cisza, która w żaden sposób nie pomagała ci przy łapaniu pokemonów.
Ale? Coś zauważyłeś. Coś dużego. Cień na górze przed tobą. Ale czy to na pewno to, co myślisz?

Popatrzyłem w górę i przeskanowałem pokedexem ciało fizyczne które zakrywało słońce, jeśli jest to pokemon krzyczę:
-Halo! Tu jestem! Macham do Ciebie z dołu!-Wywijając przy tym rękami.-Wyglądasz na zmęczonego mam przysmaki, chodź zjesz coś! Wcale nie chce Cie złapać, ja chce tylko i pomóc, a ten ball w mojej prawej tylnej kieszeni to tylko żart! Gdy tylko zejdzie na sam dół rzucam w niego pokeballem.
Jeżeli to nie jest pokemon to dalej czekam na tego jedynego.

Pokedex przez dłuższy czas nie potrafił uchwycić wskazywanego przez ciebie pokemona, jednak po chwili zapiszczał, tak dobrze ci znanym dźwiękiem. Cień okazał się Vibravą, która ni stąd ni zowąd wzbiła się w górę i krąży nad twoją głową, przy okazji co jakiś czas zasłaniając świecące w twoje oczy słońce. Z tego co widzisz, nie ma ochoty na twoje jedzonko.

-Ej koleś chodź do mnie! Sprawę mam!
Jeśli zleci rzucam w niego pokeballem, a jeśli nie oczekuje na kolejnego dzikiego pokemona siedząc na Ziemi. Przyda się kolejny smok do mojego teamu. Albo chociaż do hodowli, zawsze to jakiś hajs.