Polowanie Lentiego [2]

(200$ za safari wpłacone, więc jedziemy)

Noc. Jedynym źródłem światła były stare latarnie, oświetlające pomarańczowym światłem kamienistą drogę przy lesie. Pod twoimi stopami szeleściły opadłe liście. Drzewa, których gęstość i fakt, że nie przebijało się tam światło, razem tworzyło dość ponury nastrój. W sumie to pewnie tutaj też mógłbyś łapać pokemony, no ale niestety się nie da. Ale w końcu las się skończył. Znalazłeś się nad morzem. Natychmiast usłyszałeś wiatr. W oddali, na klifie, dojrzałeś olbrzymie zamczysko z kilkoma wieżami, otoczone fosą, a jedyną drogą był zapewne tutejszy most. Dzielił cię od niego już tylko kilometr. I ten stary, drewniany płot wysoki na 4 metry, mający prawdopodobnie uniemożliwić wtargnięcie na ten teren osób nie biorących udział w safari. Akurat znajdowałeś się przed bramą, która była zrobiona z pomalowanej na czarno stali. Na samej jej górze znajdowały się kolce. Usłyszałeś kaszlnięcie za sobą. Gdy się obróciłeś, zobaczyłeś mierzącego tyle samo co ty masywnego człowieka z długą do klatki piersiowej czarną brodą. Na głowie nosił brązową, słomianą czapkę, brązową bluzę z napisem na piersi "Pracownik safari", na nogach miał czarne spodnie i masywne szare buty. Pod względem ciała różnił was tylko kształt sylwetki - gość był znacznie grubszy od ciebie. Przystawił do ciebie walizkę i lampę naftową. Na ziemi już znajdowały się smakołyki. Wyjął z kieszeni kartkę i przypomniał regulamin. Gdy tylko skończył, dodał jeszcze trochę od siebie:
- W walizce są twoje safariballe i zapałki, abyś mógł zapalać lampę naftową. Radzę być ostrożny, to prawdziwy labirynt i niejeden się gubił. No, to chyba wszystko. - jego głos był gruby i z lekka ochrypły. Podszedł do bramy i otworzył ją.
Safari czas zacząć!!!

Ciarki mnie przeleciały już od razu na moście. Szczerze to się nieswojo poczułem widząc kogoś mojego wzrostu ale za to z tak strasznym głosem. Ale ten strach był chwilowy i już jest dobrze, zapaliłem lampę i się udałem do środka. Będąc podekscytowany zacząłem ostrożnie rozglądać się po kątach wiedząc że pokemony mroczne są zazwyczaj obserwatorami i zazwyczaj to ja powinienem je znaleźć i oby nie one mnie.... Ale czym się martwię, z jednej strony mam doświadczenie z pokemonami typu ciemność a z drugiej to i tak safari.

-Hmm... Pokemony te lubią spokój, bez gwałtownych ruchów..muszę iść cicho i spokojnie.


Rozglądając się dostałem wrażenia że w oddali widzę schody z czarnym dywanem. Chciałbym żebym coś już znalazł...(Pomyślałem)

10 safariballi

41 - liczba nieparzysta, więc i pokemona nie ma.

Od razu gdy znalazłeś się w środku ujrzałeś zarys długiego korytarza. Po bokach z kolei widziałeś olbrzymie kolumny, w 5 rzędach. Na końcu  faktycznie znajdują się schody, prowadzące do jakiegoś zniszczonego portretu. Dalej też były, tylko, że idące w lewo i prawo do kolejnych korytarzy. Drzwi do nich były otwarte. Wszędzie rzucały ci się w oczy pajęczyny. Przejrzałeś przeróżne miejsca, chociażby za kolumnami i nic nie znalazłeś. Raz tylko chyba widziałeś jakieś oczy, ale może ci się zdawało, ponieważ natychmiast znikły. Co jak co, okolica bardzo nieprzyjemna. Dodatkowo usłyszałeś jakiś trzask nad sobą. Coś było wyżej, ale obecną drogą raczej się tam nie dostaniesz.

Coś czułem że znalezienie pokemona w budynku nie będzie łatwe. spokojnie przespacerowałem ten korytarz szukając pokemona. O ile jakiegoś nie znajdę to podejdę do obrazu jestem ciekaw jego szczegółów, a interesuje się sztuką ale nigdy nie widziałem obrazu w opuszczonym zamku. Ten trzask nad głową był dla mnie nie tylko nadzieją że są tu fajne pokemony, ale dodawał szczyptę tajemnicy do mojej przygody.

-... ... ... (lepiej żebym nic nie mówił, po co psuć ten klimat. Jest tu fascynująco, obym coś spotkał)-pomyślałem

-10 safariballi

63 - znów brak pokemona.

Po przejściu całego korytarza, nie spotkałeś żadnego pokemona. Oczy już się nie pojawiły, a na górze znów usłyszałeś trzask. Po schodach dotarłeś do obrazu. Mierzył on 3 wysokości i 2 metry szerokości. W wielu miejscach był już zniszczony, ale najwidoczniej był to autoportret, prawdopodobnie jakiegoś właściciela. Na pewno widziałeś oparcie krzesła, kawałek niebieskiego stroju, ucho jakiegoś kremowego pokemona i ramię osoby. Reszta obrazu niestety była dziurawa lub zwyczajnie było za wysoko nawet dla ciebie, byś mógł dojrzeć dalej. Obraz wisiał dość wysoko. Twoją uwagę przykuł nagle kolejny zgrzyt, tym razem od prawej.

Po zobaczeniu obrazu zastanawiałem się co to był za pokemon. choć i tak z tropu wybił mnie dźwięk trzasku i udałem się w jego stronę

-No dobra pokarzesz się w końcu, ... czy dalej się ze mną bawisz w kotka i myszkę?- Powiedziałem przed siebie gdy pobiegłem parę metrów w prawo.

10 safariballi

94 - pokemon odnaleziony

Znalazłeś się teraz w korytarzu pełnym zbroi. Ujrzałeś znów te same białe oczy co przy kolumnach, a teraz zarys ciała pokemona. Czteronożny, mierzący pół metra. Oczy zniknęły, ale zarys widziałeś aż do końca korytarza. Jako, że tu nie było innych kierunków, udałeś się za nim. Tym razem znalazłeś się w okrągłym pokoju, do którego ścian przylegała piątka drzwi. Całe szczęście, pokemon nie był zdolny ich otwierać i nie widząc innej możliwości, obrócił się do ciebie. Światło lampy dokładnie zobrazowało sytuację. To był... Poochyena!!!

Spoiler:

Szczerze mówiąc to ja lubię tego pokemona, ale....zawsze jest jakieś ale, ja tego pokemona za często widywałem w Hoen i nie widzi mi się jego ponowne trenowanie. Więc wyszedłem z pokoju i szukałem dalej.

-Poochyena... Przypomina mi się przygoda z Hoen. Ale dobra pora iść dalej, nie obrażaj się mały to nie twoja wina, to ja idę.

Zostawiłem mu smakołyk i poszedłem szukać dalej

10 safariballi

41 - brak pokemona

Poochyena patrzył na ciebie groźnie, ale nie zdążył nawet zareagować, gdy wyszedłeś z korytarza, zostawiając jednak smakołyk. Wśród zbroi nie widziałeś żadnego pokemona. Wróciłeś do miejsca z obrazem, czyli korytarza wejściowego. Znów znalazłeś się przy obrazie. Tym razem nastąpiła cisza. Patrząc na ponury klimat tego miejsca, bardzo niemiła cisza. Miejsce to było dość straszne, a dodajmy, że jest to labirynt, a ty jesteś dopiero na samym początku. Trzeba pamiętać, że w miejscu spotkania Poochyeny była piątka drzwi, prowadząca w różne kierunki. Zamczysko było olbrzymie, pokemony może znajdują się dalej?

Zdając sobie sprawę że wróciłem do obrazu to postanowiłem skręcić tym razem w lewo. nie liczyłem że coś po drodze znajdę, ale może coś się trafi. Podziwiam straszne miejsca więc dumnym lecz ostrożnym krokiem ruszyłem w tył na lewo do przodu na prawą stronę przed siebie prostym marszem.
- jest tu strasznie strasznie i podoba mi się to.
obym coś spotkał

35 - ty to człowieku jednak masz pecha...

Tym razem nie był to ten sam typ korytarza. Kiedy jeszcze ścieżka z zbrojami przypomi... uważaj na tą upadłą zbroję!!! Ym, znaczy... Po prostu idźmy dalej.
Więc: Kiedy jeszcze ścieżka z zbrojami przypominała tą starą, jedynie brakiem jednej zbroi, która rdzewniała sobie na ziemi. Kiedy jednak wszedłeś do pomieszczenia, twoim oczom ukazał się olbrzymi pokój. Nie było chmur, więc księżyc wisiał sobie na niebie. A tak się składa, że na lewo od ciebie znajduje się wielkie okno, które wpuszcza światło księżycowe. Pomieszczenie to było jadalnią. Zobaczyłeś stary, długi stół z 30 parami krzeseł. Oprócz tego, znajdowały się tu 3 drzwi, zbroje, wielki dywan, jakaś nieokreślona flaga i 4 żyrandole. Kiedyś było pięć, ale środkowy spadł na stół. Może tu coś się znajdzie?

Poczułem się jak w pustce... niby nic nie ma ale jest. Polazłem dalej, czując zawód...

-Mam wrażenie że to będzie dłuuugie safari

-10 safariballi

96 - pokemon odnaleziony.

Drzwi które otworzyłeś, zaprowadziły cię do kuchni. Widziałeś tutaj sporo starych półek, w których kiedyś trzymano jedzenie. Co niektóre już się rozpadały. Do tego jeszcze ten stół... Zaraz, coś tu siedziało!!! Gdy tylko oświetliłeś lampą akurat to miejsce, zobaczyłeś kształt jakiegoś pokemona, który natychmiast zeskoczył na krzesło. Te najwidoczniej było już rupieciem, bo akurat złamało się pod ciężarem tego, trzeba przyznać, małego pokemona. A był to...

Spoiler:

Pokemon ten spojrzał na ciebie swoimi oczkami i odskoczył nieznacznie od krzesła. Najbardziej zastanawiające jest, co taki pokemon robi w zamku?

Zdziwiony i ucieszony znalezieniem tego pokemona przykucnąłem i powiedziałem:

- No mały, skoro to jadalnia to wypadało by coś zjeść. Czyż nie?
Dałem mu trochę smakołyków i nie płosząc go postanowiłem go złapać. Stwierdziłem że poświęcę maksymalnie na niego 4 safariballe.

9/8/7/6-safariballi

Sandile uważnie obserwował twoje ruchy. Gdy dałeś mu trochę smakołyków, nie przejął się nimi. No dobra, zbliżył się o krok.. A po kilku sekundach, nadal cię obserwując, zbliżył się bliżej. W końcu wziął pierwszego, drugiego, trzeciego i tak dalej. Akurat brał ostatni, gdy w ruch poszedł safariball.

5 - Sandile dojrzał twój rzut i w porę odskoczył, upuszczając smakołyk z swojej szczęki. Safariball roztrzaskał się tuż obok.

11 - Wtedy poszedł drugi safariball. Pokemon i tym razem czujnie uniknął go, co oznaczało bezpowrotną stratę drugiego...

88 - Jednak gdy pokemon jeszcze znajdował się w powietrzu, rzuciłeś trzeciego. Sandile wylądował i nie zdążył uskoczyć, co skończyło się zniknięciem w środku kulki z "wojskową" barwą na górze. Zaczęło się nerwowe odliczanie. 1... Ball nieznacznie się rusza... 2... Ball znów się rusza... 3... Safariball drga naprawdę intensywnie, czyżby... Jednak!!! Sandile schwytany!!!

Ucieszony złapaniem tego pokemona, poczułem przypływ energii i myśl o ilości pokemonów i możliwości ich spotkania. Nie czekając postanowiłem kroczyć dalej i zobaczyć co spotkam.

-Super, Sandile...lubię tego pokemona. Dużo ciekawych rzeczy o nim słyszałem.

7 safariballi
Złapane:
-Sandile

90 - pokemon odnaleziony.

I oto już wiadomo, że nie wyjdziesz stąd z pustymi rękami. Ale podróż trwa dalej, więc nie ma na co czekać. W kuchni nie było już nic ciekawego, a jedyna droga prowadziła znów do jadalni. Teraz jednak zwróciłeś uwagę, że może jednak warto było poszukać w jadalni. Dzięki światłu od księżyca, które wpadało przez olbrzymie okno, dojrzałeś przemykający po dywanie jakiś mały kształt, przypominający... orzech? Dokładnie. Spotkałeś...

Spoiler:

Pokemon najwidoczniej wcześniej siedział w mało widocznym miejscu, a teraz postanowił się ruszyć. Kto wie, może nawet ukrył się wcześniej przed tobą, a ujawnił się, gdy udałeś się do kuchni i nie zwrócił uwagi, że akurat wróciłeś. No, to tylko teoria, którą popierał strach pokemona. Orzech w końcu cię zauważył i zaczął drgać. Od ciebie zależy, jak to rozegrasz.

Wow seedot. Pokemon z regionu Hoen. Pamiętam jakby to było dzisiaj rano, gdy wstaje z łóżka, słońce świeci a seedoty na drzewie... A co mi tam spróbuje go złapać.

-dałbym ci jedzenie ... ale mam wrażenie że nie masz ust...złapie cię.(max 2 safariballe)

6/5 safariballi
Złapane:
-Sandile

Seedot dalej stał, cały drżąc. Nie oznaczało to jednak, że sobie tylko stoi w miejscu.

3 - Gdy tylko rzuciłeś safariballem, poke-orzech odskoczył, a ball roztrzaskał się o dywan. Zaczął uciekać...

23 - ...i wtedy akurat poleciał drugi safariball. Pokemon biegł prosto, więc doskonale w niego wymierzyłeś. 1... safariball drga... 2... Drga... Aj, wyszedł! Przez chwilę był zdezorientowany, ale po dwóch sekundach wbiegł pod stół i zniknął ci z oczu.

Wygląda na to, że ci zwiał. Jednakże, nie mógł wyparować. Gdzieś tu się pewnie kręci. Dalsze działania zależą już tylko od ciebie.

zastanowiłem się i postanowiłem że chyba nie chce łapać pokemona który mnie i tak ucieka od walki. Poszedłem dalej aby poszukać innych pokemonów. Mam za mało balli aby łapać wszystko co się nawinie :P

5 safariballi
Złapane:
-Sandile

100 - pokemon odnaleziony

Tym razem kolejne drzwi zaprowadziły cię do kolejnego korytarza z zbrojami. Dojrzałeś tym razem kolejny korytarz na lewo i trochę dalej zakręt w prawo. Wygląda to na większy labirynt niż wcześniej. Lampa powoli gasła. Wtedy właśnie za sobą usłyszałeś brzęk. Gdy się obróciłeś, jedna z zbroi leżała na ziemi. Nagle usłyszałeś kolejny brzęk, tym razem z korytarza po lewej. Kolejna zbroja upadła na podłogę, tym razem jednak dojrzałeś sylwetkę szybko przemijającego pokemona. Mierzył niecały metr, a palce kończyły się pazurami. Znów pokemon obalił jedną z zbroi, tym razem w dalszej części korytarza. Ten ruch różnił jednak jeden szczegół. Zamiast strącić na podłogę, skierował ją na inną obok i tak przewalił łącznie trzy zbroje, z czego jedna wylądowała przy zakręcie w prawo. Pokemon w końcu zdecydował się ujawnić i wyszedł z ciemności, gdzie akurat po raz ostatni przewalił zbroję. Okazuje się, że to...

Spoiler:

Pokemon obserwował cię z chytrym uśmieszkiem, ręce z swoimi pazurami składając na piersi. Nie wiadomo, co teraz siedzi mu w głowie. Może chciał wywołać u ciebie strach? A może popisać się? Albo się nudzi? Wszystko jest możliwe.

Cóż... Spojrzałem na niego z równie chytrym uśmiechem, a tego typu zabawa mi nie zaszkodzi, więc udałem że się przestraszyłem aby podszedł bliżej po czym mu dam coś słodkiego. Kiedy mu je dam, to usiądę obok niego, (a raczej na przeciwko). Jestem ciekaw jak on zareaguje na ciszę. A jak tylko sytuacja będzie najbardziej odpowiednia to spróbuję go złapać. poświęcam na to 3 balle.

-No dobra, zabawmy się^^


4/3/2 safariballe
Złapane:
-Sandile
??Sneasel??

Sneasel zdziwił się, widząc twoje przerażenie. Może to dlatego, że jeszcze chwilę temu patrzyłeś na niego z takim samym chytrym uśmiechem? Mimo to, zbliżył się do ciebie. Gdy chciałeś dać mu smakołyki, zatrzymał się. Po chwili zdecydował się jednak wziąć prezent od ciebie i uważnie cię obserwując, podszedł. Gdy usiadłeś, to spoglądał na ciebie, czekając czy czegoś jeszcze nie zrobisz. Nie miałeś niestety jak wziąć safariballi, ponieważ jego wzrok natychmiast wychwyciłby podejrzany ruch. W końcu chyba uznał, że nie ma sensu czekać. I to był jego błąd. Właśnie dał ci najlepszą okazję na złapanie.

31 - Sneasel odwrócił się, chcąc udać się dalej, gdy chwyciłeś go w safariball. 1... Aj, wydostał się!!!

46 - Nie zdążył się nawet obrócić w twoim kierunku, gdy znów dostał safariballem. 1... 2... Potężne drganie... 3... Schwytany!!!

Tak, Tak, super! Gdy się chyliłem aby podnieść balla uświadomiłem sobie że moje safari powoli dobiega końca, więc w posiadaniu 3 safariballi zacząłem powoli się wracać i mam nadzieję że znowu coś w kuchni spotkam, ciekawe czy przy tym rozwalonym krześle coś jest.

-Zastanawiające jest to czemu sneasel się odwrócił, czyżby chciał znowu zrobić jakiegoś psikusa?

3 safariballe
Złapane:
-Sandile
-Sneasel

73 - brak.

Znów wróciłeś do jadalni, która wyglądała tak jak wcześniej. Seedota nie widać. Albo gdzieś dobrze się ukrył, albo po prostu zdołał się wydostać. Trafiłeś do kuchni, jednak nic nie spotkałeś, mimo zostawionych otwartych drzwi. Znów znalazłeś się w jadalni, a po chwili byłeś już w pierwszym korytarzu ze zbrojami. I tu nie spotkałeś żadnego pokemona więc wyszedłeś z zamku. Wiatr zdążył osłabnąć i po dwóch minutach byłeś przy bramie. Brodacz siedział na krześle, czytając gazetę. Zauważył cię i otworzył bramę. Odebrał wszystkie rzeczy dane na czas safari i których nie zużyłeś.
- Mam nadzieję, że łowy były udane. - odezwał się jeszcze. Oto koniec safari.