Polowanie Filipa nr.2

- Witaj kolego. - Przywitałem się z pokemonem wesoło. Błyskawicznie przywołałem w głowie informacje na temat tego dokładnie gatunku. Ewolułuje z Lotada, przez kamień chyba roślinny... na pewno roślinny zamienia się w Ludicolo. Ten pokemon jest zwykle dosyć ponury, dopiero po ewolucji staje się wesoły i rozwesela innych, ale cóż, zawsze istnieją wyjątki. Wyjąłem nieco przysmaków i podałem mu.
- Może chcesz do mnie dołączyć? - Zapytałem machając kusząco safariballem. Jeżeli zareaguje pozytywnie to chyba nie muszę pisać co robię... oczywiście że go łapię!

67, nieparzysty.
O dziwo jednak, mimo że wydawał się przyjacielski, to ani myślał się złapać... choć może ani myślał się złapać jeszcze. Kiedy tylko zauważył jak machasz safariballem, zaśmiał się psotnie i... poleciał w długą. Może chciał się zabawić w chowanego, albo w berka? Kto wie, ty przynajmniej go teraz o to nie zapytasz... ale może jeszcze kiedyś się spotkacie, no bo przecież wiadomo... świat małym jest. Powoli zaczynało być coraz chłodniej, a w oddali widać było chmury... ciemne chmury. Czyżby zapowiadało się na deszcz?

Na szczęście pokemony wodne to tak uniwersalne stworzenia że bytują przy każdej pogodzie. Rzecz jasna w różnych warunkach klimatycznych występują różne stworki. Przykładowo Magikarpie choć występują właściwie w każdym akwenie to preferują ciepłe wody. Laprasa zaś najłatwiej znaleźć w ziemnym miejscu. Zostawmy jednak to co mogę spotkać i spróbujmy to ziścić. Przerzuciłem więc wędkę i... czekałem co los przyniesie.

#XI Balli

85, nieparzysty.
A pan Los, będąc strasznie nie miłym panem trzeba dodać, jak na złość nie przyniósł nic. A gdy mówię nic, to mam na myśli nic. Ani żaden pokemon się nie pojawił, ani żadna kropla deszczu nie spadła. Chyba nawet wiatr na moment przestał wiać. Czyli po prostu wielkie nic. A chyba nikt nie lubi nic. Jest takie przygnębiające i... puste. O takie wielkie nic po prostu.

Nic faktycznie nie jest zbyt dobre, ale zarazem lepsze od bardzo niemiłego coś. Tak więc pan Los okazał się być nieco mniej niemiłym niż by można było pomyśleć w pierwszej chwili. Poza tym jako że chwilowo dopisuje mi optymizm można zaryzykować tezę iż zbiera on siły na coś większego. Jak Lapras, czy Vaporeon. No taki pokemon, zwłaszcza złapany to już jest naprawdę niezła zdobycz. Chociaż to co łapałem do tej pory nie jest złe. Jest wręcz bardzo dobre! Ale pozostałem 11 balli też trzeba zapełnić, nie?

#XI balli

76, parzysty.
Chyba pochlebiłeś Panu Losowi, nazywając go mniej niemiłym. Albo po prostu miałeś szczęście. I właśnie złowiłeś... Feebasa? Nie była to ryba ani pokaźna, ani też ładna. Właściwie to wyglądała trochę żałośnie szamocąc się całkowicie bez werwy. Ale, cóż! Jak to mówią - małe wielkiego początki! Czy coś w ten deseń. W każdym razie jednak na początku musisz tą rybkę złapać... o ile chcesz oczywiście.

Czy chcę! Ależ oczywiście że chcę! Każdy Feebas jest piękny! A na pewno piękniejszy niż jakiś gruby Charizard, czy Dragonite. Albo Magmortar z dziwną twarzą. O stokroć wolę taką rybkę, która to kiedyś jeśli odpowiednio się nią zająć wyrośnie na pięknego morskiego węgorza, który bez trudu będzie pokonywał przeciwnika za przeciwnikiem. Z tego wywodu można się bez trudu domyślić iż na owym Feebasie użyłem safariballa.

#X Balli

2, parzysty.
I jednak nie była to trudna sztuka, bez problemu złapałeś rybnego pokemona. Ten chyba nawet wolał safariball niż szamotanie się tak bezwładnie. Nawet może się trochę uśmiechnął. W końcu zwykle trenerzy patrzą na wygląd takiej ryby, a nie na wnętrze. Albo są tak głupi, że nie wiedzą w co ewoluuje. Różnie bywa. W każdym razie, gratulacje, jednak dobra passa cie nie opuszcza. Przynajmniej na razie.
Jednak minęła minuta i chlust. Nagle spadł wielki deszcz, chyba oberwanie chmury. Co gorsza, czy to pioruny słychać w oddali?

Jak już myślałem wcześniej wodne pokemony lubią tak samo deszcz jak i słońce. No, wodne ogółem, bo wiadomo że część gatunków jest aktywniejsza w trakcie takiej, a część w trakcie innej pogody... postanowiłem zwinąć wędkę. Spakowałem ją i ruszyłem wzdłuż brzegu wypatrując pokemonów, pomiędzy spadającymi kroplami wody.

51, nieparzysty.
Co dziwne jednak, na żadnego pokemona nie natrafiłeś. Za to lać było coraz mocniej i nawet zdziwić się można czy to możliwe. Do tego odgłos piorunów zdawał się do ciebie przybliżać, ale kto wie, może burza przejdzie bokiem. W sumie wszystko wyjdzie w praniu, na razie nie ma się czym przejmować tylko szukać pokemonów. Może Pan Los znowu okaże się łaskawy... choć lepsze określenie to hojny.

No, hojność jest cnotą ludzi (oraz bytów) bogatych. Zaiste przydało by się napotkać jakiegoś pokemona, że już nie wspomnę o łapaniu... ale z drugiej strony jakby się za szybko pojawiały to mogło by być nudne... choć szwendanie się dookoła jeziora w deszczu też wybitnie ciekawe nie jest. Mimo to nadal rozglądałem się do możliwymi do złapanie pokemonami.

57, nieparzysty.
Teraz jest. Teraz jest oto moment w którym coś się dzieje! Przygotujcie się na to dobrze: całą swoją duszą i ciałem. Bo właśnie teraz jest ten moment w którym los powinien ci zacząć sprzyjać. Ten moment kiedy z najbliższego krzaka wyskakuje dziki pokemon - rzadki, piękny i majestatyczny (najlepiej shiny). Teraz też deszcz przestaje padać i zza chmur wychodzi słońce oświetlając ciebie swoimi promieniami. Teraz jest... albo nie, bo los to leniwy drań i mu się nie chce.

A ja? A ja chodzę, desperacko i na przekór wszystkim moknę. Położyłem na ziemi plecak i usiadłem na nim. Do ręki wziąłem garść przysmaków i zacząłem cicho nucić.
- Ciągle pada. Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby, mokre niebo się opuszcza coraz niżej, żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie. A ja? A ja chodzę! Desperacko i na przekór wszystkim moknę... - i tak dalej i tak dalej. Czekając aż się jakiś meloman pojawi.

34, parzysty.
Chyba los wreszcie się nad tobą zlitował. Albo po prostu tak bardzo nie lubił twojego śpiewu.
W każdym razie, przed tobą pojawił się Samurott. Skąd się tu wziął? Tego nie wiesz i ty i ja, choć w sumie ja wiem, ale nie warto o tym tera rozmawiać, bo zajęło by to zbyt dużo czasu.
W każdym razie, pokemon popatrzył się na ciebie poważnym wzrokiem, jak gdyby chciał cię wyzwać na pojedynek. Zaraz, zaraz - pojedynek bez poków? Ale jak z tego wybrniesz? Pewnie odważnie przystąpisz do wyzwania, no bo kto by oparł się możliwości złapania takiego pokemona. No, ale jak to zrobisz? Cóż, będziesz musiał improwizować!

Aż mnie zatkało... Samurott, toż to świetny pokemon! Tylko jak ja go mam pokonać nie posiadając pokemonów?
- A więc chcesz walczyć, co? Z miłą chęcią! - Po tych słowach wyprowadziłem uderzenie pięścią, wyglądało to tak jakbym chciał go uderzyć, ale nie, nie jestem samobójcą. W ostatniej chwili gdy miałem pewność że trafię zatrzymałem pięść i wypuściłem z niej safariball, który poleciał w wodnego startera z Unovy. Jak się uda to przeżyję... ale jak się nie złapię, to on mnie chyba zabije... na wszelki wypadek odsunąłem się od balla.

76, parzysty.
Zgadnijmy, co się stało. Musiałeś być dziś naprawdę szczęśliwy, albo po prostu działałeś jak magnes na pokemony wodne, bo oto kolejny złapał się w twojego safariballa. Nie, żeby już to dziwiło, jednakże należy powiedzieć - gratulacje! Bogatszy o kolejnego poka, musisz się chyba cieszyć.
Jakiś piorun uderzył w oddali. Chyba jednak burza zachciała przejść bokiem, ale kto tam wie... ze zjawiskami przyrody nie ma żartów.

Przez chwilę nie wierzyłem w to co widziałem. Potężny Samurott ot tak dał się złapać w safariballa... powoli, nie będąc pewny czy to nie halucynacje podniosłem balla.
- Łał... nieźle... - powiedziałem po cichu. Chwilę napawałem się tą myślą: ja złapałem Samurotta... po tym znowu wróciłem do świata myślących i rozpocząłem szukanie kolejnych pokemonów.

#IX Balli

41, nieparzysty.
Tym razem nie pojawiło się jednak nic, a nic. No może ciemna chmura nad głową, ale tej raczej nie złapiesz. Znaczy, zawsze możesz z nudów spróbować, ale po co? Każdy ze zdrowym rozsądkiem wie, by safariballi nie marnować. Jakiś piorun uderzył w jedno z drzew otaczającego jezioro lasu. O, robi się niebezpiecznie.

Ciągle pada... ale nic z tym nie zrobię. Zresztą jak już mówiłem nie przeszkadza mi to. Chodziłem wciąż wokoło jeziora wypatrując pokemonów, oczywiście wodnych! Szczęście ogółem mi dzisiaj sprzyjało. Dwa startery, Laturn, Lombre... jeszcze ktoś tam. Byłem naprawdę zadowolony z tych łowów, ale miałem jeszcze 9 balli do zapełnienia...

#IX Balli

2, parzysty.
I chyba miałeś je niedługo zapełnić bądź w gorszym przypadku stracić, bo oto tuż obok ciebie z wody wyskoczyła rybka. Wyskoczyła tak wysoko, zupełnie bez gracji i do tego nie po równym torze, że wylądowała tuż koło ciebie na brzegu. Zaczęła się miotać, i wyglądała na niezwykle zawstydzoną swoim nieudanym skokiem, choć pewnie nawet nie przejmowała się tym, że znajduje się na brzegu, bo deszcz lał tak duży, że kto wie, czy czasem brzeg ten się nie przesunie. W każdym razie ty mogłeś przyjrzeć się rybce dobrze - był to Finneon.

Oho, ładny okaz morskiego Beautifly. Tak czasem nazywają go trenerzy, a częściej koordynatorzy. Przydomek nie wziął się znikąd, jego płetwa w rzeczy samej przypominała skrzydła jakiegoś poke - motyla, a według mnie ten z Hoeen był najładniejszy... choć motylich pokemonów właściwie nie lubię. Tak czy inaczej co ma się miotać na lądzie, jak może posiedzieć w ballu? Upuściłem więc na niego jeden z safariballi w nadziei że nie marnuję go w ten sposób.

#VIII balli

71, nieparzysty.
Wygląda na to, że rybka nie chciała się złapać ani trochę i wyskoczyła znowu, wysoko trafiając w taflę wody. Musiałeś się chyba przez chwilę zastanawiać jakim cudem jest ona taka skoczna, ale odpowiem na to pytanie dość prosto - ma to w genach. Bądź po prostu pasuje do nadanej jej potocznie nazwy morskiego Beautifly, bo w końcu oba te stworzenia mają coś wspólnego. Lubią unosić się w górę.
Co do pogody, to nie zmieniła się zbytnio. Dalej lało jak z cebra, i częściej było słychać pioruny. O ile jednak deszcz odrobinę zelżał, to pioruny nadal waliły o drzewa w oddali. Czyżby zapowiadało się na suchą burzę?

Mimo ucieczki pokemona nie traciłem dobrego nastroju. Czemu miałbym się martwić tym jednym niepowodzeniem? DO tej pory łapały się wszystkie pokemony, a i trochę się tego nałapało. Do tego było ich już kilka... zapełnić pozostałe balle to oczywiście fajna opcja, ale nawet jeśli już nic nie złapię to trudno. I tak będę zadowolony. Jak się pewno domyślasz, szukam dalej.

#VIII balli

72, parzysty.
Nie musiałeś czekać długo, gdy przed tobą pojawił się nowy pokemon. Wyszedł on z wody i wyglądał na bardzo niezadowolonego burzą. I ogólnie smutnego, jakby mu się ostatnio życie nie układało. Pokemon-rak, bo takim owe stworzenie było, nazywał się dokładniej Krabby i raził kolorem swojego ciała. Przeszedł tuż obok ciebie, widocznie się tobą nie przejmując ani interesując, jednakże nie odszedł na tyle daleko, by nie mógłbyś go złapać.

Krabby to świetny pokemon! Choć nigdy nie udało mi się żadnego złapać to zawsze bardzo chciałem mieć jakiegoś. Widząc tego skorupiaka wiedziałem że jeśli da się złapać to na pewno jego zabiorę ze sobą z tego safari. Ale, ale... najpierw muszę go złapać! Po tym jak mnie olał domyślam się, że nie będzie chciał mnie słuchać. No i do tego chyba nie ma zbyt dobrego humoru... oby nie zdołał się uwolnić! Rzuciłem w niego safariballem z największą nadzieją na pochwycenia stworka.

#VII balli