Polowanie Davira

Gdy już dowiedziałem się wszystkiego co trzeba i otrzymałem przedmioty, ruszyłem na poszukiwania.
- Powinienem był wcześniej zakupić jakąś wędkę. - pomyślałem na głos, spoglądając na trenerów z wędkami.
- Ale w sumie, nie wszystkie pokemony wodne pływają. Istnieją gatunki, które przecież żyją na lądzie. I to nimi się zainteresuje. - dodałem jednak po chwili uśmiechając się i idąc dalej.
Postanowiłem udać się na obchód wokół jeziora, szukając miejsca, gdzie akurat nie będzie żadnych trenerów. Gdy znajdzie się takie, wyjmuję jeden z safariballi. Rozglądam się uważnie, by wiedzieć, jak wygląda krajobraz wokół mnie. Trzeba dokładnie rozplanować plan działań.

Gdy zobaczyłem rybę, która podpłynęła do mnie, myślałem, że ma miłe zamiary.
- O, wi... - nie dokończyłem, bo ochlapała mnie wodą. Spojrzałem na ochlapaną część ciała i z powrotem na rybę. Moja twarz znacznie spoważniała.
- To było nieładne. - powiedziałem do ryby. Miałem już rzucić safariballem, ale zahamowałem rękę z tyłu, gdy robiłem.
- W sumie, zapewne zaraz unikniesz balla poprzez zanurzenie się. Nie mam ochoty ich marnować, więc pływaj sobie. - stwierdziłem, po czym nieznacznie oddaliłem się od jeziora, na wystarczającą odległość, by ryba nie mogła mnie znów ochlapać. Ruszyłem dalej.

(Chyba raczej rozwidlenie. Skrzyżowanie, to jeszcze by była droga prosto)
Gdy dotarłem do skrzyżowania (rozwidlenia), ustawiłem się pomiędzy i spojrzałem najpierw na lewo, a potem na prawo.
- Hm, myślę, że pójdę w lewo. - stwierdziłem. Trzymając safariball w jednej ręce i przekąski w drugiej, rozglądałem się za Pokemonami.

Widząc Mudkipa, postanowiłem spróbować. Kucnąłem i położyłem na ziemi dwa smakołyki.
- Proszę, częstuj się. - powiedziałem i odszedłem na trzy kroki. Rękę z Safariballem schowałem za sobą.
- Hm, chyba źle to rozegrałem. No trudno, może jest milszy niż ta wredna ryba. Wtedy może znajdzie się sposób na złapanie go. I może nie będę musiał robić tego w sposób nachalny. - stwierdziłem w myślach, zachowując jednak naturalną twarz.

Pokemon ewidentnie był przestraszony. Kiedy tylko podałeś mu parę smakołyków ten delikatnie podszedł i zjadł jeden z nich. Nagle uciekł czym prędzej. Prawdopodobnie zauważył Twojego safariballa. A to pech.. Musisz szukać dalej.

- No dobra. Przynajmniej go nakarmiłem. - wziąłem pozostałe smakołyki i ruszyłem na dalsze poszukiwania.
- Trzeba szukać dalej. I złapać wreszcie jakiegoś pokemona. - postanowiłem już ciszej. Spokojnie rozglądałem się za pokemonami czy jeziorem. Szczególnie za jeziorem, ponieważ im bliżej jeziora, tym większa szansa na złapanie pokemona. A przecież to właśnie poszukując pokemonów udałem się na safari.
- Jestem zbyt pobłażliwy. Powinienem rozegrać to bardziej nachalnie i po prostu po safari przekonać do siebie złapanego pokemona. - stwierdziłem podczas poszukiwań.

Myślałem, że już nie spotkam żadnego pokemona, a tu proszę.
- O, cześć. - przywitałem się, także machając łap... tfu, ręką. Nigdy nie spotkałem takiego pokemona. Wydawał się przyjazny. Ale w sumie, nigdy nic nie wiadomo. Położyłem Safariballa na ziemi i wziąłem do ręki trochę smakołyków.
- Chcesz? - zapytałem, wystawiając rękę. Postanowiłem zobaczyć, jak się zachowa.

- No dobra, prowadź. - odpowiedziałem i z Buizelem na plecach ruszyłem w drogę.
- A, poczekaj. - powiedziałem gdy zrobiłem kilka kroków. - Wezmę tylko tego safariballa. Spokojnie, nie będę cię łapał. Chyba, że sam będziesz chciał dołączyć. - odezwałem się, dwa ostatnie zdania dodając po chwili. Nie chciałem go przepłoszyć. Mogłem to rozegrać w sposób bardziej przeze mnie lubiany, czyli po przyjacielsku i postanowiłem spróbować.

Pokemon zaprowadził Cię na kolejne jezioro. Te zdawało się tętnić życiem. Wszędzie pluskała woda, gdzieniegdzie ruszały się nienaturalnie krzaki. Tutaj musi być dużo pokemonów! Po chwili Buizel zeskoczył z Twojego grzbietu i stanął przed Tobą. Chyba chce do Ciebie dołączyć.

Gdy dotarliśmy nad jezioro, rozejrzałem się. Gdy Buizel zeskoczył mi z grzbietu i stanął przede mną, postanowiłem spróbować. Dałem mu jeszcze jeden smakołyk.
- Chciałbyś może dołączyć? - zapytałem, wystawiając ku niemu safariball. - Będziesz miał okazje poznać trochę świata, pokemonów. Będzie można zakosztować różnych wyzwań. - dodałem po chwili.

- No dobra, skoro postanowił sam wziąć safariball. - stwierdziłem, wziąłem safariball z Buizelem i włożyłem go do plecaka.
- Mogę zabrać tylko jednego pokemona... Wydaje mi się, że polubił mnie. A nawet jeśli, to najwyżej się z nim zaznajomię. Zawsze można polubić się z pokemonem. Trzeba tylko wiedzieć, jak to robić. - dodałem. Po chwili namysłu ruszyłem w drogę powrotną. Mimo to rozglądałem się. Może jeszcze po drodze spotkam jakiś gatunek pokemona, który kiedyś spotkam w swojej podróży.