Polowanie Patryka [2]

Po wejściu na teren "opuszczonego zamku" - nawiasem mówiąc opuszczony to on był nie tylko z nazwy- spojrzałem szybko na niebo. Nie wiedzieć czemu napawało mnie... optymizmem.- Sam się czasem sobie dziwie -Po potknięciu [dwukrotnym!]stłumiłem klątwę w stronę osoby odpowiedzialnej za ten przybytek.Słuchałem faceta w skupieniu  - Co prawda byłem już na safari ,ale to jest zupełnie inne. No może nie zupełnie w obu przypadkach jedynymi mieszkańcami są pokemony. No i w obu jest diabelnie ciemno!-Po otrzymaniu potrzebnych przedmiotów miałem spytać się gdzie jest moją lampa naftowa, niestety mężczyzna nie dał mi tej szansy, prędko znikając - Dosłownie znikając! Facet wlazł se w ścianę jak gdyby nigdy nic!-Ale moja lampa...-Załkałem cicho. Po drobnej szczypcie smuteczku związaną ze świadomością iż przyjdzie mi zwiedzać ten uroczy budynek w ciemności rozjaśnianej tylko przebłyskami błyskawic dotarło do mnie co się właściwie stało. Facet wlazł w ścianę! -Co swoją drogą było czadowe! A jedyne rozwiązanie jakie nasuwa mi się na myśl ,że to duch i a przecież nie jest w wili duchów! Zapowiada się niezła zabawa!-Kiedy tak rozmyślałem do tarło do mnie że jeszcze się nie ruszyłem! -Tym razem nie spapram sprawy jak ostatnio! Pamiętaj NIGDZIE ci się nie śpieszy.-Po tych , jakże wzniosłych myślach zachęty otworzyłem drzwi na oścież z żelaznym postanowieniem złapania jakiegoś pokemona. -Przygodo nadchodzę!- Po tym okrzyku  wszedłem pewnie do budynku rozglądając się za potencjalnymi  towarzyszami!
_____________________________________________________________________
10 safari balli

Powoli kucnąłem- Cześć Mały bądź mała! Co porabiasz?-Spytałem pokemon czekając na jego reakcje. To miejsce na pewno nie jest nawiedzone?

Ał- skwitkowałem i tuszyłem dalej szukając jakiego kolwiek pokemona

5

Ruszyłeś dalej. Trafiłeś na schodu, prawdopodobnie do jakiegoś lochu czy innej piwnicy. Wtargałeś do środka, celi było tu sporo, jednakże, wszystkie puste. Tylko kurz, koje i kraty. Na szczęście były też tutaj schody do jeszcze głębszej części zamczyska. Może warto spróbować szczęścia tam?
Cóż, raczej nie masz nic do stracenia.

Bez nadmiernego myślenia ruszyłem dalej w głąb zamczyska- Moge się nawet zgubić ale pokemon znajde!

79

Niestety. Szczęście Ci nie sprzyjało. No i chyba faktycznie lekko się zgubiłeś. Na kondygnacji, na której byłeś odnalazłeś prawdziwy labirynt! Podziemny labirynt. Ciekawe kto go tu zbudował? Cóż, mogłeś się nad tym zastanawiać, lub nie. Fakt faktem, pokemona na swojej drodze nie spotkałeś.

-Zacząłem biegać po okolicy licząc że jakiegoś pokemona to zainteresuje.

24 - Udało się~~!

W jednej ze ślepych uliczek labiryntu spotkałeś tego oto Pokemona.


Nie wyglądał na zagubionego, wręcz przeciwnie, wyglądał tak jakby tu mieszkał. Rozkopał nieco podłogę tworząc sobie wygodne legowisko. Pokemon obserwował się, sennym wzrokiem. Tak Ci się przynajmniej wydawało, bo Ciężko coś wyczytać z jego kryształowego spojrzenia.

Podszedłem do nie go i dałem mu jakieś papu, potem spróbowałem go złapać używając 3 saffari balli
7 bali

Sableye powąchał jedzenie niepewnie, widocznie pierwszy raz widział takie przysmaki. Nic dziwnego gatunek ten w dziczy żywi się kryształami. Jednakże, nie odrzucił on posiłku, pałaszował ze smakiem. Nadal jednak nie wyglądał na specjalnie przekonanego do twojej osoby. Jego senny wzrok nie zmienił się. Zacząłeś rzucać Safarii Balle. Pierwszy został z łatwością odbity przez mrocznego pokemona, drugi jednak dosięgnął swego celu. Sableye zniknął we wnętrzu kulki. Przez chwilę walczył, ball podskakiwał. Nie trwało to jednak długo. Udało Ci się pochwycić pokemona!

91 - nie
18 - tak

HA mam cię!- po udanym rzucie ruszyłem dalej w poszukiwaniu innych pokemonów typu mrocznego

48

Tylko się odwróciłeś, a tam... Pokemon! Najwidoczniej malucha zwabiły odgłosy pikającego pokeballa.


Co prawda to nie mroczniak, ale po ewolucji takowym będzie. Maluch był bardzo ciekawski i chyba chciał się z tobą bawić. Wesoło podskakuje na swoich odnóżach. Ruszył przed siebie i przeszedł Ci między nogami kładąc się w dziurze, która znajdowała się na końcu ślepej alejki. Ufnie spoglądał w twoim kierunku.

Powoli podszedłem do skorpiona i kucnąłem przed nim wyciągając rękę pełną poke papu licząc, że się zainteresuje . Jeszcze nie wyciągałem ,kul jeszcze nie.

Pokemon przydreptał do twojej wystawionej ręki, by zobaczyć co tam ciekawego mu oferujesz. Widocznie jednak nie był zainteresowany jedzeniem, (najedzony czy co?) bo po spróbowaniu jednego ziarenka karmy, zaczął się powoli wycofywać, jakby stwierdził, że nie ma tu nic do roboty. Mimo wszystko nadal był w zasięgu twego wzroku, to chyba ostatnia szansa na próbę jego złapania, no chyba że inaczej zwrócisz jego uwagę.

Postanowiłem po prostu rzucić 2 safari balami.

40

Już pierwszy ball okazał się niezwykle cenny. Skorupi zniknął w Pokeballu. Udało Ci się go złapać, ba nawet specjalnie nie opierał się, co było dość dziwne bo wcześniej wydawał się być pełen energii. Pora wrócić do eksplorowania labiryntu. Chyba że masz inne plany.

Lekko zdziwiony ruszyłem dalej w labirynt korytarzy w poszuki waniu następny pokemonów
7 sam wiesz czego

55

Udało Ci się wydostać z labiryntu, trafiłeś na schody. Wspiąłeś się do góry i trafiłeś do jadalni. Wszystkie krzesła były wywrócone a sam stół pusty jak okiem sięgnąć. Nie było tutaj również żadnego pokemona. Cholibka. Jednakże na przeciwko stołu znajdowały się trzy drzwi. Za którymiś musi znajdować się coś interesującego prawda? Cóż, nie ma co gdybać trzeba sprawdzić.

Postanowiłem wejść w środkowe licząc na fajnego pokemona.

8

Otworzyłeś drzwi, za nimi ukazał ci się ogromny pokój z wysokim sufitem. Ściany usłane były pułkami z książkami, na środku stała ogromna statua jakiegoś smokopodobnego pokemona, wszędzie walały się książki i pióra. Naprzeciw drzwi, po drugiej stronie komnaty, umiejscowione były wielkie okna, z których idealnie widziałeś ogród posesji. Byłeś w lochach, a teraz jesteś na piętrze. Schody po których niedawno się wspiąłeś były zaprawdę długie.  
Twoje rozmyślanie przerwał trzepot skrzydeł, na posągu usiadł ptasi pokemon.


Spojrzał na Ciebie z błyskiem w oku i odleciał. Przeleciał nad całym pomieszczeniem, a następnie wrócił do punktu wyjścia. Z głowy statuy uniósł dziób i wydał przeciągły dźwięk.
- Crooooow.

Podszedł to ptak i walnąłem prosto z mostu-Chcesz zaznać przygody?

Pokemon chyba nie do końca rozumiał. Podleciał bliżej, najwidoczniej spodziewał się coś od ciebie dostać. A to ciekawska kreatura! Latał nad twoją głową wesoło kracząc.
- Crowwww!
Stworek najwidoczniej nieco się niecierpliwił. Lepiej przykuć jakoś jego uwagę. W przeciwnym wypadku wrona może wylecieć. A tego raczej nie chcemy.
Pokemon wydawał się pewny siebie i ciekawski, gdy coś błysnęło w otoczeniu momentalnie tam pofrunął, szybko jednak wrócił, mimo wszystko najbardziej ciekawiła wronę twoja osoba.