Polowanie Mee

Niestety, może Mee złapałaby go, gdyby miała dużo balli. 3 safariballe to nie dużo, a mało. Nie chciało jej się marnować tych drogocennych rzeczy na jakiegoś upierdliwego krokodyla. Nie miała nawet ochoty z nim rozmawiać. Popatrzyła się tylko na niego, wzrokiem pokazującym że zaraz może się coś złego stać. Uśmiechnęła się, ale nie był to sadystyczny uśmieszek numer 5, 8 czy 2, nawet nie uśmieszki z kolejnych katalogów. A uśmiech, uśmiech sadystyczny z katalogu numer 13, z ostatecznego katalogu.
Nie czekając na odpowiedź krokodyla ruszyła dalej, nie odzywając się ani słowem i mając nadzieję, że ciemność w którą idzie przyniesie pokemony których pragnie. Albo pokemony, które w jakiś sposób do siebie ją przekonają. Przynajmniej jakieś pokemony byłyby miłe. Inne od głupich krokodyli, które psują jej dzień.

- Hej, jesteś głodny? - spytała Mee i chłód nagle ustąpił kompletnej niezręczności, no bo jak niby miała wiedzieć jak postępować z kociakiem. Równie niezręcznie położyła przed pokemonem trochę poke karmy, patrząc na jego każdy ruch uważnie. Te... oczy. Były one piękne. Tak, piękne to zdecydowanie dobre słowo.
- Hej, hej. - powiedziała Mee, podchodząc niezdarnie do kociaka. W porównaniu do niego ruszała się jak jakiś Mamoswine w składnie porcelany. Podniosła trzęsącą się rękę odrobinę do góry i delikatnie, jakby nie chcąc go skrzywdzić, przeleciała nią ledwie dotykając futerka stworzenia. Po chwili jednak głaskała go już normalnie, jakby tylko to robiła przez całe życie. Jej ruchy były naturalne, drapała delikatnie kotka koło ucha, uważając by nie pogłaskać go czasem pod włos.
Leniwie położyła obok niego i przysmaków pokeballa i popatrzyła na pokemona wyczekująco.
~~2 safariballe~~

- Nie bądź taki... wiesz, nie musisz nawet w tej głupiej kulce spędzać czasu. Wystarczy że do niej wejdziesz teraz, wyniosę cię i będziesz ze mną. Będę cię wtedy głaskać...
W tym momencie Mee ziewnęła... była naprawdę zmęczona. Polowaniem, pokemonami. Wszystkim. Położyła pod głowę pokemona jeszcze trochę przysmaków i znów wplątała swoją dłoń w delikatną sierść kociaka.

Mee leniwie podniosła się z posadzki. Cóż, wszystko co złe kiedyś się kończy... choć nie wolno powiedzieć, że i ona swoich korzyści z tego safari nie zaczerpnęła. Mimo, że nie było ono takie znowu szczęśliwe. Znając jej szczęście kolejny pokemon będzie albo jej ostatnim, albo... Sandilem. Znaczy się - mogła jeszcze szukać po całym zamku pokemonów, które oczekuje, ale było by to drobne oszustwo, nie mówiąc o tym, że ma ona swoją trójkę wytypowaną. Niemniej jednak, trzeba zawsze brać co los przyniesie i o ile nie będzie to żadna powtórka... albo Sandile, to Mee spróbuje to złapać. Bo jak kończyć, to z przytupem.

Mee z cichym westchnięciem zdjęła swoje buty. W końcu co to może jej zaszkodzić? Ewentualnie nabije sobie nogę na jakiś ostry kawał szkła - ale nie takie rzeczy się przeżywało. Wspięła się na paluszki i cicho, cichuteńko, zaczęła iść przed siebie, uważając by nie wystraszyć poków. Miała nadzieję, że to podziała i nie będzie musiała robić żadnych innych, głupszych rzeczy. Albo, że następnym pokiem na jakiego natrafi będzie coś ciekawego. Najlepiej by był to ciekawy okaz, ale z charakterku też nie zrezygnuje.

Kaktus. Pokemon Kaktus, rzucający w ścianę. Normalnie pewnie ktoś by się przestraszył, ale Mee nawet temu stworzeniu w dziwny sposób współczuła - bo jak taki ktoś przetrwa nie mogąc się na niczym żywym wyżyć tylko zmuszony jest strzelać igłami w ścianę.
Mee była naprawdę dziwną osobą. Każdy normalny człowiek uciekł by teraz przed tym pokemonem, a przynajmniej przed jego igłami, ale ona... ale ona. Ona sobie po prostu siadła. Nie chciało jej się uciekać, nie chciało jej się biegać, nie chciało jej się walczyć. Chciało jej się siąść, więc siadła.
Może i w normalnych warunkach by się bała, uciekałaby. Ale tutaj - nie chciało jej się szczerze nic. Zmęczona Mee to Mee dziwnie opanowana. Jednak zmęczenie nie zmniejsza jej upartości i hardości ducha. Stwierdziła, że siada to siada. Kropka.
- Hejo, hejo. No, zobaczymy czy trafisz. - powiedziała, przerywając by móc ziewnąć. Jej głos ponownie gorący jak afrykański klimat, oczy drapieżne, jakie można spotkać u jakiegoś tygrysa. Mocno trzepniętego, niebieskiego tygrysa. Wzięła do ręki lampę i zgasiła światło, powoli, spokojnie i cicho przemieszczając się z miejsca w którym siedziała na inne. A jednak miała jakiś plan. Następnie wytężyła wzrok i rzuciła w miejsce, w którym pamiętała, że pokemon się znajdował, safariballem, przed ostatnim.
~~1 safariball~~

Nie pozostawało już wiele wyborów - krzyczenie, niekrzyczenie, ból, nie ból - to już nie było ważne. Miała ostatnią kulkę i wypadałoby ją rzucić w pokemona, który nawet jeśli się nie złapie to... szkoda. Później już koniec. Pójdzie do wyjścia, nawet jeśli będzie musiała to zrobić biegiem, weźmie ze sobą trzy pokemony i jak tylko będzie miała możliwość wskoczy do ciepłego łóżeczka. W sumie, była na tyle zmęczona, że nawet już nie wściekła. Nawet na myśl o łóżku uśmiechnęła się. Smutne, że świat nie mógł tego zobaczyć, ale kto wie, może kiedyś jeszcze uśmiechnie się tak szczerze - przy publice.
- No dobra, dobry jesteś. - ziew, ale i pełne opanowanie w głosie. Mimo bólu nie trząsł się... dziwne. - Jeszcze jedna próba... później idę. Papatki.
Podniosła lekko trzęsącą się rękę i... bam. Rzuciła pokeballa. Wszystko się miało teraz rozstrzygnąć.

Wybrane:
Zorua
Weavile
Purrloin
Złapane (nie wybrane):
Tyranitar
Malamar
Greninja
Cacturnea

20 $ + 35 $ + 15 $ = 70 $

20 $ + 25 $ + 15 $ = 60 $

20 $ + 25 $ + 15 $ = 60 $

20 $ + 30 $ + 15 $ = 65 $

Niestety, musisz rowniez zostawic jajo Poochyeny, za ktore dostalas 20 $

70 + 185 + 20 $ = 275 $ (dobrze? XD)

Dodaj sobie kase, skany pokow najpozniej jutro ~