Polowanie Lugi nr.1

No nic. Raz się złapie przypadkowo Hydrę, innym razem ucieknie ci doskonały cel. Udałam się więc po schodach na kolejne piętro gdzie zaraz wepchnęłam głowę do pierwszego napotkanego pokoju. W razie pustego, zamykam drzwi i idę gdzie indziej. Może w jakiejś wieży coś będzie..

No na razie nic nie możesz znaleźć..

- Przebrzydłe stwory ciągle się chowają. - mruknęłam do siebie. Szłam ciągle do przodu rozglądając się na boki. Coś muszę w końcu znaleźć. Trzeba w końcu te trzynaście balli wykorzystać. I chyba zacznę jednak łapać to co mi wpadnie w łapy.

Ej no sorry, ciągle pusto...

Dobra szukanie nic nie daje, więc czas na przynęty. Rozrzuciłam parę z nich w korytarzu, a sama schowałam się za jakimiś drzwiami i przez szparę przyglądałam się, czy jakiś stwór się zbliża by skusić się na łatwą przekąskę.

To nie podziałało.. Ani jeden pokemon nie dał się na przynęty, które postawiłaś.

To mi nie przeszkadzało. Cierpliwość się przyda, więc postanowiłam czekać dalej zaglądając przez szparę między drzwiami i framugą z Safariballem w łapsku i czekając na jakiegoś naiwnego pokemona, który połasi się na łatwy łup.

Tym razem jakiś pokemon się złapał na przynętę. To Inkay.. Je przekąski.

Inkay! Lepiej być nie mogło! Zaraz cisnęłam w niego Safariibalem czekając na te trzy piknięcia i odgłos złapania. Jeśli się nie złapie niech sobie nie myśli! Rzucę jeszcze raz! A co się będę, muszę mieć te kałamarnicę.

Za pierwszym razem się nie udało.. A co za drugim? Za drugim też nie, a to pech.. Pokemon uciekł.

Walnęłam głową w kamienną ścianę zamku.
- Dlaczegoooo... - powiedziałam głosem tak żałosnym, że matko. No nic. Wyszłam z pokoju, i ruszyłam poszukać czegoś chodząc po zamku.

Nic a nic, ani jednego pokemona.

Pech chyba mnie lubi. No nic. Rzucałam za ciebie przynęty po czym w końcu schowałam się za jednymi z drewnianych drzwi, po czym przez dziurę w nich przyglądałam się czy coś idzie i trzymałam w pogotowiu jedenasty Safariball.

Nic a nic, nie masz szczęścia.

Zaraz znajdę linę i się powieszę! Zrobiłam wielką stertę żarcia i schowałam się ponownie do pokoju, czekając z Safariballem w łapie na pokemona, w którego zaraz zostanie ciśnięty. I to bardzo celnie. A jak trzeba to i jeszcze nie zatwierdzonego balla złapię i przytrzymam..

Pusto.. Pusto.. Pusto... Ale musisz być dobrej myśli, w końcu jakiś pokemon się przypląta.

Takeż ja zła, że zignoruję zasadę i napiszę na jedną linijkę! Dalej chodzę zdenerwowana szukając pokemona i okna przez które skoczę do fosy.. Oczywiście w przenośni!
I chyba zrobienie na złość nie wyszło.

I znowu nic.. Nie masz szczęścia kobieto.. Chyba Cię Arceus ukarał klątwą.

- Durnyś Arceusie! Zamknij się tam w tym swoim niebie i dawaj mi pokemona! - warknęłam w swych myślach wymachując ręką w geście groźby w kierunku nieba. Po czym dalej wgapiałam się w dziurę od drzwi czekając na pokemona.

No nareszcie coś znalazłaś to

Vullaby! Też doskonale. Wyskoczyłam zza drzwi rzucając kulkę, po tym gdy ta trafiła pokemona, a ten w nią wlazł pojmałam ją w swoje ręce przytrzymując by przypadkiem się nie otworzyła! Nie pozwolę uciec sępowi!

JEST ! Pokemon Sęp złapany! Gratulacje !

Tak kufa tak! Mam Hydrę i Sępa. Jest super. Zostawiłam te kupę żarcia tam gdzie była, a sama polazłam na jedną z wierz. Może w trakcie "wspinaczki na szczyt" znajdzie się jakiś śpiący mroczny "stróż"

Niestety, nie ma tam żadnego "Mrocznego stróża, ale może gdzieś jest wyżej?

No nic.. Szłam dalej rzucając za siebie przynęty. W końcu może gdy będę schodzić, znajdzie się coś co połasiło się na przysmak. Muszę w końcu wykorzystać te pozostałe 10 kulek, które sobie czekają na jakiegoś pokemona.